Ένα πράγμα είναι ασυγχώρητο: Η αναισθησία και η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ τους

Από το fb του δημοσιογράφου Δημήτρη Αλικάκου

Αυτές οι δυο φωτογραφίες με έχουν στοιχειώσει.

Δεξιά, το 17χρονο αγγελούδι που, όπως όλα δείχνουν, έδωσε τέλος στη ζωή του πέφτοντας από μια γέφυρα.

Αριστερά, ο Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμος (Κρήτη) που δίκασε και καταδίκασε τους γονείς και συγγενείς αυτού του παιδιού να κουβαλούν ισοβίως το στίγμα και την ενοχή ότι το κορίτσι αυτό διέπραξε το πιο «φοβερό πνευματικό παράπτωμα».

Τι έκανε;

Απαγόρευσε να μπει η σορός της 17χρονης Νικολέτας στον ιερό ναό για να ψαλεί η εξόδιος ακολουθία. Μάλιστα, έστειλε και δικό του άνθρωπο από τη Μητρόπολη για να επιτηρεί ότι δεν θα γίνει καμιά στραβή, και ότι το κορίτσι θα μπει στο χώμα… άψαλτο.

Ναι, ξέρω, αυτά ορίζει η Εκκλησία για τους αυτόχειρες: «κανείς από μας δεν ζει για τον εαυτό του και κανείς δεν πεθαίνει για τον εαυτό τον, διότι, εάν ζούμε, ζούμε για τον Κύριο, και εάν πεθαίνομε, πεθαίνομε για τον Κύριο» (Ρωμ. ιδ’, 7-8) και άλλα τέτοια μπλα μπλα…

Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι πολλοί ιερείς δεν τηρούν αυτόν τον κανόνα (και μπράβο τους) και κηδεύουν κανονικά τον νεκρό, ακόμα και σε περιπτώσεις συνειδητής και μάλιστα προγραμματισμένης αυτοκτονίας (βλ. περίπτωση Αλ. Βέλιου).

Ωστόσο η πιο κραυγαλέα περίπτωση παράβασης των Συνοδικών Κανόνων έγινε το 2022 με την κηδεία του αυτόχειρα καθηγητή Θεολογίας και προέδρου της Πατριαρχικής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης, Απόστολου Μπουρνέλη. ΚΑΙ κηδεία του έκαναν, ΚΑΙ παραβρέθηκε σύσσωμη σε αυτή η εκκλησιαστή ηγεσία της Κρήτης ΚΑΙ εξέδωσαν τιμητικές ανακοινώσεις.

Γιατί άραγε δύο μέτρα και δύο σταθμά;

(Ναι, αλλά «αφού έφυγε ο απεσταλμένος της Μητρόπολης από τον χώρο, ο παπάς σιγοψιθύρισε ένα τρισάγιο».)

Αφήνουμε επίσης στην άκρη το γεγονός ότι κηδεύονται κανονικά άνθρωποι που έχουν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα. Κατά συρροή δολοφόνοι, βιαστές, κακοποιητές παιδιών, ναρκέμποροι, μαστροποί, βασανιστές και ό,τι άλλο αρρωστημένο βάζει ο νους σας.

Και -όσο μου πέφτει λόγος- καλά κάνει.

Η εξόδιος ακολουθία ΔΕΝ είναι δικαστήριο, αλλά ούτε έπαινος. (Έπαινο συνιστούν οι επικήδειοι στους οποίους περισσεύει πολλές φορές η υποκρισία και το ψέμα). Η κηδεία είναι -για όσους πιστεύουν- μια διαδικασία κατά βάση ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ: «Πᾶν ἁμάρτημα τὸ παρ’ αὐτοῦ πραχθὲν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον».

Κι όμως, αυτό που έκανε το 17χρονο κορίτσι είναι «ασυγχώρητο» σύμφωνα με την Εκκλησία (βλ. «Η αυτοκτονία και η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας»). Και επειδή είναι τέτοιο, την τιμωρούμε με την ύψιστη τιμωρία: να μην γίνει κηδεία.

(Θέλω να πω βαριά κουβέντα, αλλά θα κρατηθώ)

Βρε αναίσθητοι άνθρωποι, που έχετε πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα, οι νεκροί δεν τιμωρούνται, χαμπάρι δεν παίρνουν εκεί που είναι απ’ όσα κάνουμε εμείς γι’ αυτούς.

Οι ΖΩΝΤΑΝΟΙ τιμωρούνται.

Και εν προκειμένω, η απόφαση του Μητροπολίτη τιμώρησε τους χαροκαμένους γονείς και συγγενείς.

Μπείτε στη θέση αυτών των γονιών που προσπαθούν να καταλάβουν ποιον έβλαψε -πέρα από τον εαυτό του- το αγγελούδι τους.

Μπείτε για να νιώσετε την οδύνη να θάβεις το σπλάχνο σου, και να έχεις από πάνω τον παπά να σου λέει ότι είναι ΑΣΥΧΓΩΡΗΤΟ το παιδί σου.

Ε λοιπόν ένα πράγμα είναι ασυγχώρητο:

Η αναισθησία και η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ τους.