Έξι γερμανικά υποβρύχια και 90 δισ. ευρώ σώζουν συνέχεια την Τουρκία από τις κυρώσεις

Αντικειμενικά και παρ’όλο που η κυβέρνηση εστιάζει στη θετική πλευρά της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, τα αποτελέσματα ήταν κατώτερα των προσδοκιών της Ελλάδας και της Κύπρου, αφού οι κυρώσεις στην Τουρκία πρακτικά αναβάλλονται για άλλη μία φορά, για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επισήμανε βεβαίως ότι για πρώτη φορά δίνεται σαφής εντολή στον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική Ζοζέπ Μπορέλ να καταρτίσει συγκεκριμένη λίστα κυρώσεων.

Ιδιαίτερη σημασία θα έχει εάν σε αυτές θα συμπεριληφθεί και το θέμα της τελωνειακής ένωσης, με την Ελλάδα να έχει ήδη θέσει ζήτημα για τις τουρκικές παραβάσεις της συμφωνίας με την ΕΕ. Συνολική αναστολή της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας θα αποτελούσε μεγάλο οικονομικό πλήγμα στην Τουρκία, αλλά και σε κράτη- μέλη που επωφελούνται από το επικερδές σημερινό σύστημα εισαγωγών- εξαγωγών προς την αχανή τουρκική αγορά.

Μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία εισάγουν φθηνά προϊόντα (δεν είναι τυχαίο ότι ευρωπαϊκά εργοστάσια μετακομίζουν στην Τουρκία, όπου για παράδειγμα πλέον παράγεται μεγάλο ποσοστό ενδυμάτων) και εξάγουν σε μία αγορά 80 εκ κατοίκων.

Σύμφωνα με τη Eurostat τη δεκατία 2009- 2010, η Τουρκία επωφελήθηκε κατά 750 δισ ευρώ χάρη στη συμφωνία αυτή εξαγωγής τουρκικών προϊόντων- χωρίς ποσοτικούς περιορισμούς και χωρίς δασμούς – στην ΕΕ, από την οποία εισάγει με τη σειρά της.

Γεγονός είναι όμως ότι το αρχικό κείμενο του προσχεδίου, που μετέθετε ουσιαστικά το θέμα για το Μάρτιο δεν άλλαξε, πάρα τις ελληνικές και κυπριακές πιέσεις, οι οποίες ωστόσο δεν έφτασαν στο επίπεδο του βέτο.

Οι χώρες που δεν επιθυμούν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας επικαλέστηκαν ουσιαστικά ότι θα ήταν καλύτερα η ΕΕ να αναμένει την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από το Τζο Μπάιντεν, ώστε να συντονιστεί με τους Αμερικανούς συμμάχους. Ενώ η σύμμαχος Γαλλία, επέλεξε να μη δυσαρεστήσει εν τέλει τη Γερμανία, παρά τη φιλελληνική και αντιτουρκική ρητορική της.

Δεν υπήρξε πάντως συμφωνία πάνω στην ελληνική πρόταση να πραγματοποιηθεί έκτακτη Σύνοδος Κορυφής το Φεβρουάριο με ειδικό θέμα την Τουρκία, αν και στο τελικό κείμενο συμπερασμάτων αναφέρεται ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν “το αργότερο μέχρι το Μάρτιο” ώστε η διατύπωση να είναι ανοικτή και έτσι να καμφθούν οι ελληνικές αντιρρήσεις. Βέβαια αυτό απλώς σημαίνει ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα βρεθούν στη θέση να πιέζουν πάλι και οι εταίροι και πάλι να κωλυσιεργούν.

Δεδομένου όμως ότι ήδη στις ΗΠΑ ενεργοποιείται το “βαθύ κράτος”, που θέλει κυρώσεις στην Τουρκία -όχι βέβαια για χατήρι της Ελλάδας, αλλά γιατί ενεργοποίησε τους ρωσικούς S400- και το οποίο ο Μπάιντεν φαίνεται πιο διατεθειμένος να ακούσει από ό,τι ο Τραμπ, υπάρχει πράγματι ισχυρή πιθανότητα για μία πιο σκληρή αμερικανική στάση, η οποία θα συμπαρασύρει και την ΕΕ;

Πάντως το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ήδη είχαν παγώσει την πώληση F35 στην Τουρκία λόγω των S400, δεν έχει μέχρι στιγμής επηρεάσει τη Γερμανία, η οποία συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα στο ελληνικό αίτημα για εμπάργκο όπλων στην Άγκυρα, καθώς θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον δύο κρατών- μελών της ΕΕ.

Πέραν του ότι ισχυρά γερμανικά επιχειρηματικά συμφέροντα δραστηριοποιούνται στην Τουρκία και του ότι η Μέρκελ θεωρεί σημαντικό τον τουρκικό ρόλο στην “αναχαίτιση” ροών μεταναστών και προσφύγων προς την Ευρώπη, είναι πολλά τα λεφτά από αμυντικά συμβόλαια. Υπενθυμίζεται ότι από το 2004 και μετά η γερμανική αμυντική βιομηχανία έχει εξάγει στην Τουρκία πολεμικά πλοία και ανταλλακτικά του ναυτιλιακού τομέα ύψους 1,5 δισ ευρώ…

Το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αφορά έξι υποβρύχια της κλάσης 214, τα οποία συναρμολογούνται στην Τουρκία με την συμμετοχή του γερμανικού ομίλου ThyssenKrupp Marine Systems. Τα έξι υποβρύχια παραγγέλθηκαν το 2009 και το γερμανικό κράτος διασφάλισε τότε τη σύμβαση της ThyssenKrupp Marine Systems με την Τουρκία με εγγύηση ύψους 2,49 δισ ευρώ. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα διαθέτει τέσσερα αντίστοιχα υποβρύχια, που είναι γνωστά ως “τύπου Παπανικολής” και χάρη σε αυτά έχει στον τομέα αυτό την υπεροχή στο Αιγαίο. Με την παράδοση όμως των έξι υποβρυχίων στην Τουρκία, εκ των οποίων το πρώτο καθελκύεται εφέτος, αλλάζουν οι ισορροπίες. Και αυτό την ώρα που το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έχει απόλυτη ανάγκη νέο εξοπλισμό, όπως για παράδειγμα νέες φρεγάτες, εξ ου και ο πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει στη ΔΕΘ εκτός από την αγορά 18 μαχητικών αεροσκαφών Rafale και την προμήθεια τεσσάρων φρεγατών.

Εκτός από τη Γερμανία και η Ιταλία πραγματοποιεί εξαγωγές πολεμικού υλικού στην Τουρκία, η οποία επίσης αποτελεί έναν από τους καλύτερους πέντε πελάτες της ισπανικής αμυντικής βιομηχανίας. 

Για την Ισπανία και την Ιταλία όμως ο κύριος λόγος για να θέλουν να πέφτει στα μαλακά η Τουρκία είναι ο βαθμός έκθεσης των τραπεζών τους στην τουρκική οικονομία. Πάνω από 90 δισ ευρώ έχουν σε δάνεια στην Τουρκία ισπανικές και ιταλικές τράπεζες. Αυτός ειναι και ο λόγος που τουλάχιστον οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία δε φαίνεται πιθανό να “περπατήσουν” ποτέ.

Το ερώτημα είναι τώρα εάν ο Ερντογάν, έχοντας διασφαλίσει -παρά τη γκρίνια του πως δύο κράτη μέλη σέρνουν όλη την ΕΕ- ότι η Ευρώπη δεν θα κινηθεί μέχρι τις αρχές της άνοιξης, θα επιλέξει να κλιμακώσει εκ νέου όσο παραμένει τυπικά στο Λευκό Οίκο ο Τραμπ…

News 24/7

"google ad"