Έφυγε νωρίς ο Δ. Μητροπάνος

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

«Όταν βλέπετε να κλαίω κάτι μέσα μου πονεί, πληγωμένο αηδονάκι που του πήραν την φωνή.»

Έφυγε από τη ζωή ένα καλλικέλαδο αηδόνι. Ύπήρξε από τους καλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές της γενιάς του. Βασανισμένο παιδί αγωνιστών του «Δ.Σ» {Δημοκρατικού Στρατού} στα 29 του, έμαθε ότι ζούσε ο πατέρας του και βρισκόταν αυτοεξόριστος στην Ρουμανία. Ήταν σεμνός, σοβαρός, μετρημένος. Το ήθος του ήταν υπόδειγμα της διδαχής των αρχαίων Ελλήνων ότι¨ «Παν μέτρον άριστον.» Γνώριζε την αξία της ερμηνείας και της φωνή του, και δεν είχε ανάγκη να το διαλαλεί στις ρούγες της δημοσιότητας με ατελείωτες συνεντεύξεις. Η οικογένεια του πιστή στο δικό του πνεύμα της σεμνότητας και της ταπεινότητας, δεν θέλησε η κηδεία του να γίνει δημοσία δαπάνη, και  παρακάλεσαν τα λεφτά για τα στεφάνια να πάνε σε ορφανοτροφεία. Επίσης δεν δέχτηκαν ούτε επικήδειους  λόγους, υποκριτικούς και μεγαλόστομους. Στον Δ. Μητροπάνο ταιριάζει το ποίημα του μεγάλου Αλεξανδρινού  Κ. Καβάφη «Τιμή σ`εκείνους όπου στη ζωή των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες, δίκαιοι και ίσιοι σε όλες τους τες πράξεις.»

Γράφει στα «ΝΕΑ» ο Τάκης Θεοδωρόπουλος.                                                                                                                                                          «Ειπώθηκαν τόσο πολλά που μέσα στον καταιγισμό της εθνικολαϊκής πλειοδοσίας αναρωτιέσαι πότε θα μάθουμε να αποχαιρετάμε τους νεκρούς μας και τι χώρος σού έχει απομείνει για να διασώσεις το αίσθημα του «δικού σου Μητροπάνου» – την έκφραση τη δανείζομαι από το άρθρο της Βένας Γεωργακοπούλου στο Protagon, φωτεινή εξαίρεση στη διανομή των ιματίων. Λεηλασία της μνήμης; Υπερβολές. Αυτά τα ξεχνάς μόλις τα ακούσεις. Το ήθος της φωνής του όμως μένει. Αυτό το ήθος που σε συγκινούσε ακόμη και όταν το τραγούδι δεν ήταν του γούστου σου ή τα λόγια δεν σου πήγαιναν. Και αν είσαι ειλικρινής, δεν σκέφτεσαι ποιο κομμάτι του λαού εκπροσωπεί αυτό που σε συγκινεί. Απλώς συνομιλείς με τον εαυτό σου.

Παρασύρθηκα κι εγώ. Απλώς θυμήθηκα ότι κάποτε ο Τσαρούχης είχε πει ότι δεν είναι καλό να πεθαίνεις Αύγουστο γιατί δεν πετυχαίνουν οι κηδείες επειδή ο περισσότερος κόσμος λείπει. Και τώρα με όλα αυτά σκέφτηκα πως πρέπει να προσέχεις να μη σου συμβεί το μοιραίο σε προεκλογική περίοδο.»