«Έφυγε» ο γιατρός Μιχάλης Σπυριδάκης, επικεφαλής για χρόνια του ΚΚΕ στην Κρήτη

“Έφυγε” από τη ζωή χθες βράδυ, σε ηλικία 74 ετών, ο γιατρός Μιχάλης Σπυριδάκης, στέλεχος του ΚΚΕ και για χρόνια, στο παρελθόν, επικεφαλής της οργάνωσης του κόμματος στην Κρήτη και πολλές φορές υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στη Θεσσαλονίκη

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με βαθιά θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του συντρόφου Μιχάλη Σπυριδάκη.

Όπως αναφέρει:

Ο Μιχάλης Σπυριδάκης, γεννήθηκε στην Τύλισο Ηρακλείου Κρήτης, το 1942. Ήταν ο μικρότερος από τα 6 παιδιά της οικογένειάς του.

Από νωρίς εντάχθηκε στην οργανωμένη πάλη. Από το 1962, που βρίσκεται στην Αθήνα για να σπουδάσει στην Οδοντιατρική Σχολή, αρχίζει η πολιτική και συνδικαλιστική του δράση. Εκλέγεται μέλος του Γραφείου Σπουδάζουσας της ΕΔΑ και συμμετέχει δραστήρια σε όλες τις διαδηλώσεις και εκδηλώσεις της νεολαίας της ΕΔΑ στην Αθήνα. Στη συνέχεια παίρνει μεταγραφή στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και έτσι ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσει τις σπουδές του.

Το Νοέμβρη του 1966, γίνεται μέλος του Κόμματος. Η δικτατορία του 1967, τον βρίσκει στη Θεσσαλονίκη, όπου διαφεύγει τη σύλληψη και περνά αμέσως στην παρανομία. Στη διάρκεια της παρανομίας συμβάλλει στη συγκρότηση αντιδικτατορικών οργανώσεων. Ένα χρόνο μετά συλλαμβάνεται από την αστυνομία και παραδίδεται στην ασφάλεια. Υπέστη πλήθος βασανιστηρίων, γρονθοκοπήματα, δέσιμο, φάλαγγα, μαστίγωμα, κάψιμο με τσιγάρο και αναμμένα χαρτιά, πείνα, δίψα, ηλεκτροσόκ, βρισιές, αϋπνία, πέταγμα στα τσιμεντένια πατώματα, κουβάδες με κρύο νερό. Άντεξε όμως και έμεινε πιστός στα ιδανικά και τις αξίες του Κόμματος. Κρατήθηκε 77 μέρες στην απομόνωση και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο 424ΓΣΝ για περίθαλψη. Τέθηκε σε ομαδική απομόνωση για ένα χρόνο και το 1969 περνά Στρατοδικείο για την υπόθεση των «39», στη Θεσσαλονίκη. Καταδικάζεται σε 16,5 χρόνια φυλακή. Για 5,5 χρόνια περνά από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ, Αβέρωφ, Κορυδαλλού και Αίγινας.

Στην κρίση του Κόμματος το 1968, βρισκόμενος φυλακισμένος στον Κορυδαλλό, συντάσσεται με το Κόμμα και τις αποφάσεις της 12ης ευρείας Ολομέλειάς του.

Η μεταπολίτευση τον βρίσκει στο στρατό, όπου αντιμετώπισε νέα βάσανα και περιπέτειες.

Με απόφαση του Κόμματος το 1975, πηγαίνει στην Κρήτη και αναλαμβάνει γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Χανίων, ενώ λίγο αργότερα εκλέγεται γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης.

Με απόφαση του Κόμματος έρχεται στη Θεσσαλονίκη ως μέλος του Νομαρχιακού Γραφείου της ΚΟΘ και από τότε μέχρι σήμερα αναλαμβάνει διάφορες στελεχικές θέσεις.

Από το 9ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1973, έως και το 15ο Συνέδριο, το 1996, εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών και της διάσπασης του ΚΚΕ, 1989 – 1991, υπερασπίστηκε το χαρακτήρα και τους στόχους του Κόμματος, ενάντια στη διαλυτική προσπάθεια του οπορτουνισμού.

Δούλεψε ως γιατρός του ΕΣΥ για πολλά χρόνια στο Κέντρο Υγείας του Λαγκαδά.

Ήταν υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος σε σειρά εκλογικών αναμετρήσεων, στο Νομό Ηρακλείου και μετά στη Θεσσαλονίκη, ενώ ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής το 1994. Με τα ψηφοδέλτια του Κόμματος εκλέχτηκε νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης.

Δραστηριοποιήθηκε στο φιλειρηνικό – αντιιμπεριαλιστικό κίνημα και για πολλά χρόνια, μέχρι και το τέλος της ζωής του, διατέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ).

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του.