Αγωνιστικά κάλαντα της πανδημίας στους δρόμους των Χανίων παρά την απαγόρευση

Με κείμενο που λάβαμε στην εφημερίδα μας ενημέρωσαν ότι τα κάλαντα τραγούδησε το συγκρότημα Γιαρ Αμάν “με πολλά άλλα καλικαντζαράκια”. Τραγουδήθηκαν κρητικά και άλλα νησιώτικα κάλαντα, διασκευασμένα – άλλα εντελώς και άλλα αρκετά – με πολιτικούς στίχους, με πολύ θετική ανταπόκριση από πάρα πολύ κόσμο…

Οι στίχοι ανέφεραν τα εξής:

“…Kαλήν εσπέραν πάθοντες, που πήγε η λαλιά σας

τούτον τον κόσμο ΄φήνετε στ’ άμοιρα παιδιά σας

Μαζί πονούμε στη ζωή ντόπιοι και μισεμένοι

καλή στραθιά να έχουμε οι καταπιεσμένοι

Τούτος ο κόσμος γιόμισε, μ΄ασημικά παράδες

με πονηρές παραβολές και τροφαντούς παπάδες

Και τους νεκρούς μας κρύβουνε ανάβοντας λαμπάδες

Λεν στον Θεό κάντες σταυρό, κάντε και τεμενάδες

όσο πλουτίζουνε κρυφά ούλοι οι τσιφλικάδες

Πάμε στον δρόμο πάθοντες, όλοι μαζί να βγούμε

Ν΄αναστορίσουμε μαζί, πως θέλουμε να ζούμε…”

(αποσπάσματα από τους διασκευασμένους στίχους)

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε, παράλληλα με την μουσική διαμαρτυρία:

“…Λίγα λόγια για την πραγματικότητα που ζούμε, για την νέα πραγματικότητα που έρχεται..

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που έφτασαν στ’ αφτιά μας τα νέα για μια επικείμενη εξάπλωση επιδημίας. Πρώτα συζητιόταν καφενειακά στις παρέες αλλά πολύ γρήγορα αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι όλο αυτό μάλλον είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Δεν αργήσαμε να καταλάβουμε ότι οι ζωές μας θα άλλαζαν ριζικά. Αρχικά ξεκίνησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να βγάζει καθημερινά διαγγέλματα και να μας ενημερώνει ότι έχουμε πόλεμο με έναν αόρατο εχθρό. Το κλίμα καθεστώτος έκτακτης ανάγκης έκανε την εμφάνισή του.

Από εκεί και πέρα η συνέχεια είναι γνωστή σε όλες/ους μας. Μπήκε όλη η Ελλάδα καραντίνα με συνολική και χωρίς κριτήρια απαγόρευση μετακινήσεων. Η κυβέρνηση φυσικά έμεινε πολύ ικανοποιημένη με τον εαυτό της με αυτήν την απόφαση, αφού ουσιαστικά απαλλάχθηκε από το βάρος των ευθυνών της για τη διαχείριση αυτής της υγειονομικής κρίσης. Έτσι μέσω των διαχρονικών της συμμάχων ( τα καθεστωτικά ΜΜΕ) υιοθετεί το δόγμα της «ατομικής ευθύνης», μετακυλίoντας το βάρος της δικής τους ανεπάρκειας στις πλάτες μας. Ταυτόχρονα δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας και την αποσυμφόρηση των ΜΜΜ (βασικός πυρήνας εξάπλωσης κατά τους ειδικούς).

Τα σχολεία κλείνουν με την δικαιολογία ότι τα παιδιά είναι διασπορείς του ιού (επιχείρημα που φυσικά καταρρίπτεται λίγους μήνες αργότερα) και ξεκινάει να δοκιμάζει νέους τρόπους τηλε-εκπαίδευσης και τηλε-εργασίας, οι οποίοι αποτυγχάνουν παταγωδώς.

Εν μέσω καραντίνας που δεν κουνιέται φύλλο, περνάνε εν μια νυκτί αντεργατικά και αντιπεριβαλλοντικά νομοσχέδια ενώ δεν γίνεται κανένας σχεδιασμός για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Μια καλή ευκαιρία λοιπόν για σκληρότερη διαχείριση των από κάτω και επανανοηματοδότηση της εργασίας και της κοινωνικής ζωής.

Ο πληθυσμός οδηγείται στη φτωχοποίηση με κάποιους εργασιακούς κλάδους (καλλιτεχνικός, επισιτιστικός κ.α.) να αντιμετωπίζουν πραγματικά προβλήματα επιβίωσης, ενώ οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας (μετανάστριες, πρόσφυγες, άστεγοι, φυλακισμένοι) ζουν σε άθλιες συνθήκες. Γι’ αυτούς, η απαγόρευση κυκλοφορίας δεν σταματάει ποτέ.

Το καλοκαίρι έρχεται, και η κυβέρνηση μπροστά στον φόβο κατάρρευσης της οικονομίας, διαφημίζει διεθνώς την Ελλάδα ως τον ιδανικό covid-free προορισμό. Τα σύνορα ανοίγουν και οι προστάτες της υγείας μας ολιγωρούν μπροστά στην ανεμπόδιστη και χωρίς κανένα υγειονομικό έλεγχο τουριστική ροή. Για το επερχόμενο κύμα φυσικά έχουν βρει ήδη τους ενόχους οι οποίοι δεν είναι άλλοι από εμάς τους ίδιους.

Όταν λοιπόν το φθινόπωρο έρχεται και ο τουρισμός δεν έχει να συνεισφέρει πλέον αρκετά στη χώρα, επιστρέφει το γνωστό, επιτυχημένο και αναίμακτο για την κυβέρνηση (αλλά όχι για τις ζωές μας) μέτρο της καραντίνας.

Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο αφού πλέον τα κρούσματα, λόγω φυσικά της δικής τους ανεπάρκειας και δολοφονικής πολιτικής, ανέβηκαν κατακόρυφα, μαζί και οι θάνατοι νοσούντων από covid. Η φούσκα έσκασε και αποκαλύφθηκε η διάλυση του συστήματος υγείας η οποία φυσικά συντελείται μεθοδευμένα εδώ και χρόνια. Χωρίς να έχουν κάνει κανέναν υγειονομικό σχεδιασμό παρ’ όλο το χρονικό περιθώριο και τα παραδείγματα από πληγείσες χώρες, με την εδώ και χρόνια διάλυση της πρωτοβάθμιας υγείας, με αδιανόητη ανεπάρκεια σε κλίνες ΜΕΘ, εξοπλισμό και υγειονομικό προσωπικό, οδηγούν τις ζωές μας στην εξαθλίωση και πολλούς συνανθρώπους μας στον θάνατο.

Σε μια παράλληλη πραγματικότητα, οι θεραπείες σοβαρά νοσούντων ασθενών αναβάλλονται επ’ αόριστον, καθιστώντας τους ανομολόγητες «παράπλευρες απώλειες» του covid, την ίδια στιγμή που οι επιπτώσεις της καινούριας αυτής συνθήκης στην ψυχική υγεία είναι ανεπανόρθωτες.

Και πώς θα κρυφτεί η αποτυχία της δολοφονικής πολιτικής τους; Πώς θα σιωπήσουν οι φωνές που αντιδρούν στο άδικο και στον παραλογισμό; Η απάντηση είναι απλή και δοκιμασμένη: με αστυνομοκρατία και καταστολή. Αφού απέτυχαν σε οποιαδήποτε υγειονομική διαχείριση της πανδημίας, κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, στρατιωτική διαχείριση της κρίσης. Αντί να κάνουν προσλήψεις υγειονομικού και εκπαιδευτικού προσωπικού, κάνουν προσλήψεις στα σώματα ασφαλείας. Υλοποιούν κονδύλι 31 εκ ευρώ για αναβάθμιση της αστυνομίας και ταυτόχρονα ψηφίζουν προϋπολογισμό για την υγεία μειωμένο κατά 600 εκ ευρώ! Καταστέλλουν όποιες/ους αντιστέκονται απαγορεύοντας με χουντικού τύπου διατάξεις τις διαδηλώσεις με πρόσχημα τη διασπορά, ακόμα κι αν αφορούν σε εξωτερικό χώρο τηρουμένων των μέτρων και των αποστάσεων.

Οι μάσκες τους έχουν πέσει. Οι προθέσεις τους είναι πλέον ξεκάθαρες. Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε να ζούμε έτσι;…”

από το κείμενο της Μουσικής συλλογικότητας Yar aman

– η σελίδα των yar aman: https://www.facebook.com/yaramangroup