Αδράνεια και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Του Μανώλη Ντουντουνάκη

Ανέκαθεν, ο χώρος της ανανεωτικής – ριζοσπαστικής Αριστεράς, ανήκε στο προοδευτικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και παρά το μικρό του αριθμητικό μέγεθος, μπόλιασε με επιτυχία την ελληνική κοινωνία με ιδέες όπως η Ευρώπη των εργαζομένων, τα κινήματα, η πολιτική των συνεργασιών, της απλής αναλογικής, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ.

Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ουσιαστικά χρεωκοπημένη,  είναι έρμαιο και φέουδο των δανειστών  Όμως, όλοι μας πρέπει να παραδεχτούμε, ότι η οικονομική, και όχι μόνο, κατάρρευση της χώρας οφείλεται και σε δομικές αιτίες και είναι επιτακτική η ανάγκη δομικών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς. Άλλωστε για την ανάγκη δομικών μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού κράτους, σε μια κατεύθυνση αντίθετη από αυτή που μας επιβάλλουν οι δανειστές, μιλούσαμε πολλοί από εμάς στο ΣΥΡΙΖΑ, το διάστημα 2012-2015, πριν υπογραφεί το βαρύτατο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμα όμως και με όρους μνημονίου ακόμα και χωρίς χρήματα είναι εφικτό μια δομική αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας, προς μια προοδευτική κατεύθυνση. Χρειάζονται αλλαγές – μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, στο επιχειρειν, στους θεσμούς, στη Παιδεία, στο τραπεζικό τομέα, στο τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, στο τρόπο επίλυσης των προβλημάτων κλπ.

Παρατηρούμε με λύπη τα τελευταία δυο χρόνια, την προσέγγιση και ουσιαστικά ταύτιση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με συντηρητικές αντιλήψεις, που επιμένουν να μην αλλάξει τίποτα, να μείνουν όλα ως έχουν, και όλα θα γίνουν καλά, με μαγικό ραβδί, με τον αυτόματο πιλότο. Δειλές και περιορισμένες προσπάθειες, λοιπόν, από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για αλλαγές προς μια αριστερή κατεύθυνση.

Οφείλουμε λοιπόν, εμείς πια  ως κοινωνία να αναλάβουμε δράση:

• Να καταγγείλουμε, την οικονομική ελίτ της χώρας για την αποχή της από παραγωγικές επενδύσεις,
• Να καταγγείλουμε, τη πολιτική ελίτ της χώρας για αδράνεια, ανεπάρκεια, έλλειψη οράματος για τη χώρα, για τη πλήρη υπακοή τους, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, στις εντολές των δανειστών,
• Να αντισταθούμε, στην άκριτη μεταφορά «γερμανικής» νομοθεσίας στο ελληνικό δίκαιο, χωρίς αρχές και πλαίσια
• Να αναδείξουμε, το «ρόλο» των ξένων επενδυτών, που έρχονται να μας ρουφήξουν πλουτοπαραγωγικούς πόρους, και να μεταφέρουν τα κέρδη τους, εκτός Ελλάδας.
• Να καταγγείλουμε, την ανοχή της κυβέρνησης και της κοινωνίας στην αθρόα μετανάστευση νέων ανθρώπων, κύρια επιστημόνων. Φτάσαμε στο σημείο 400.000 οικογένειες να έχουν τουλάχιστον ένα (1) μετανάστη. Βέβαια έτσι μειώνουμε, αριθμητικά, την ανεργία.
• Να καλέσουμε, τη νέα γενιά να δώσει τη μάχη μέσα στην Ελλάδα.
• Να συμπορευτούμε, στην Ευρώπη – σπίτι μας, με τις δυνάμεις που επιθυμούν μια Ευρώπη των λαών και των εργαζομένων,
• Να καταγγείλουμε, το λαϊκισμό, τον Μερκελισμο, το φασισμό και τον ρατσισμό
• Να διδαχτούμε, από το παράδειγμα του Brexit, του φαινομένου «Τραμπ», και οτιδήποτε μπορεί να ταρακουνήσει το γερμανό «γίγαντα»
• Να παρακολουθήσουμε, με ενδιαφέρον τις αλλαγές που συντελούνται στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, εναντία στη παγκοσμιοποίηση και υπέρ του προστατευτισμού,
• Να αντισταθούμε, στην επανάληψη του διδύμου Ρηγκαν – Θατσερ, και στον επερχόμενο νεοφιλελευθερισμό
• Να υπερασπιστούμε, με θέρμη το περιβάλλον, τους δημόσιους χώρους, την εθνική μας κληρονομιά, τα μνημεία μας, το πολιτισμό μας
• Να ξαναφέρουμε τη πολιτική στο προσκήνιο, με ενεργή συμμετοχή των πολιτών

Χρειάζεται λοιπόν, πρώτα από όλα αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας, παιδεία, χρειάζεται να αναδειχτούν και να προωθηθούν σε θέσεις ευθύνης, άνθρωποι με νέες ιδέες, αντιλήψεις και όραμα, που έχουν διάθεση να τις θέσουν σε εφαρμογή και να αγωνιστούν για αυτό. Χρειάζεται, να αναδείξουμε ότι η αριστερά και οι ιδέες της, παραμένουν φωτεινός φάρος της κοινωνίας, στις δύσκολες εποχές που περνά η χώρα και η Ευρώπη, και ότι η επιστροφή στις πανανθρώπινες άξιες της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της ανεξαρτησίας, της συνεργασίας, της εργασίας, της προόδου, των μεταρρυθμίσεων αποτελούν το μόνο δρόμο για την ουσιαστική έξοδο από την κρίση που βιώνει η κοινωνίας μας.

"google ad"