Αθώους έκρινε το Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας και τους 18 κατηγορούμενους αστυνομικούς που αντιμετώπιζαν βαριές κατηγορίες για την εκτεταμένη χρήση βίας κατά των διαδηλώσεων του διημέρου 28-29 Ιουνίου του 2011. Οι μαζικές διαδηλώσεις λάμβαναν χώρα όταν στη Βουλή ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα του πρώτου μνημονίου και στην πλατεία Συντάγματος διαδήλωναν οι Αγανακτισμένοι. Δείτε βίντεο και φωτογραφικό υλικό από τα γεγονότα του διημέρου που σφράγισαν την περίοδο διακυβέρνησης Παπανδρέου, λίγους μήνες προτού παραδώσει την εξουσία στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Συγκεκριμένα, η υπόθεση έφτασε σε δίκη μετά από μήνυση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, και αρκετών ακόμα πολιτών και εκπροσώπων φορέων, κατηγορώντας 18 αστυνομικούς της ομάδας ΔΕΛΤΑ και των ΜΑΤ, ανάμεσα στους οποίους και επικεφαλής διμοιριών, ως φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς για την εκτεταμένη χρήση βίας που εφάρμοσαν έναντι του πλήθους των διαδηλωτών που είχε κατακλύσει την πλατεία Συντάγματος κατά τη διήμερη απεργία στις 28-29 Ιουνίου του 2011.
Οι κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι 18 αστυνομικοί αφορούσαν τα εγκλήματα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία και κατά συρροήν και της έκθεσης πολιτών σε κίνδυνο.
Υπενθυμίζεται πως τα γεγονότα που ελάμβαναν χώρα την ώρα που στη Βουλή ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα του πρώτου μνημονίου, είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό συνολικά περισσότερων από 500 διαδηλωτών, με την αστυνομία να χτυπά τότε ανεξέλεγκτα ακόμα και θαμώνες καταστημάτων. Επίσης, στο στόχαστρο των αστυνομικών είχαν βρεθεί τότε τόσο το ιατρείο των Αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, όσο και αυτό στο εσωτερικό του σταθμού του Μετρό, όταν δεν δίστασαν να κάνουν ακόμα και χρήση χημικών.
«Από τον τρόπο που τελέστηκε η πράξη τους, τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν (χημικά, δακρυγόνα, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, κλομπ) αλλά και τα σημεία του σώματος που επλήγησαν (κεφαλή και ζωτικά σημεία) μπορούσε να προκληθεί κίνδυνος για τη ζωη ή βαριά σωματική βλάβη των παθόντων» ανέφερε το κατηγορητήριο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας κατά την προαναγγελθείσα έναρξη της δίκης τον Ιανουάριο του 2014, η οποία τελικά δεν ξεκίνησε παρά τον Οκτώβριο του 2017.
Παρακολουθήστε βίντεο με τις ανταποκρίσεις ξένων μέσων ενημέρωσης για το επίμαχο διήμερο:
Όπως ανέφερε το σχετικό δημοσίευμα, η εισαγγελέας Πρωτοδικών Ευθυμία Βερροιώτου, απέδιδε τότε στους κατηγορούμενους και την βαρύτατη κατηγορία ότι εγκατέλειψαν τους τραυματισμένους αβοήθητους, παρεμποδίζοντας για πολλή ώρα τα ασθενοφόρα να φθάσουν για να παράσχουν πρώτες βοήθειες σε όσους είχαν ανάγκη. Και αυτό, όπως υπογράμμιζε, παρά το γεγονός «ότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να βοηθήσουν ως κρατικές αρχές, αρμόδιες για την προστασία του πολίτη και τη δημόσια ασφάλεια και υγεία».
Κατά το ίδιο δημοσίευμα, η δικογραφία περιελάμβανε φωτογραφίες τραυματισθέντων, φωτογραφίες που απεικονίζουν αστυνομικό να χτυπά διαδηλωτή, φωτογραφίες χειροβομβίδας χημικών, βεβαιώσεις νοσηλείας στα κρατικά νοσοκομεία «Ευαγγελισμός», «Γ. Γεννηματάς» και «Ελπίς», ιατροδικαστικές εκθέσεις, 3 DVD από τον τόπο των επεισοδίων, έκθεση πορίσματος της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής και δημοσιεύματα εφημερίδων
Επτά χρόνια για να ξεπλυθούν οι ευθύνες
«Τα περιστατικά των τελευταίων ημερών, με αποκορύφωμα τις ακρότητες της 29ης Ιουνίου 2011, στοιχειοθετούν σοβαρότατες αξιόποινες πράξεις εκ μέρους οργάνων της πολιτείας και πρέπει να ελεγχθούν αρμοδίως και αποτελεσματικά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας. Στρεφόταν μάλιστα κατά της ηγεσίας του σώματος με το επιχείρημα ότι «η τόσο εκτεταμένη εγκληματική συμπεριφορά αστυνομικών οργάνων δεν μπορεί να διαλανθάνει της προσοχής των ιεραρχικών τους προϊσταμένων, αλλά αντίθετα είναι βέβαιο ότι εκδηλώνεται με την εντολή και την ανοχή τους» ανέφερε η μήνυση που κατέθεσε ο Αλ. Τσίπρας, με πληρεξούσια τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενώ αρκετές ακόμη μηνύσεις είχαν καταθέσει ιδιώτες και εκπρόσωποι φορέων, με πρωτοβουλία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών.
Μάλιστα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου, χρειάστηκε να κατατεθεί εκ νέου και δεύτερη αίτηση-αναφορά του Αλ. Τσίπρα προς την Εισαγγελία, τον Απρίλιο του 2012, ζητώντας την αποτελεσματική παρέμβαση της Δικαιοσύνης για την προστασία των πολιτών και την παρεμπόδιση μέχρι πλήρους ασφυξίας της δίκαιης διαδήλωσης εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών «που αντιτίθενται σε όσα αντισυνταγματικά δρομολογούνται στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής και έχουν εξουθενωθεί από τα αλλεπάλληλα μέτρα αφαίμαξής τους, παραβίασης των δικαιωμάτων τους και ισοπέδωσης της ύπαρξής τους».
Στη συνέχεια, οι μηνύσεις συσχετίστηκαν σε ένα κοινό κατηγορητήριο κατά 18 αστυνομικών, των επικεφαλής των 16 διμοιριών των ΜΑΤ που βρέθηκαν στα επεισόδια εκείνων των ημερών, και δύο ακόμη αστυνομικών της ομάδας ΔΕΛΤΑ.
Φωτογραφία από το πινάκιο της δίκης που αναβλήθηκε στις 22 Νοεμβρίου του 2016
Επτά χρόνια μετά τις κτηνωδίες που διαπράχθηκαν από τις αστυνομικές αρχές εκείνο το διήμερο στην πλατεία Συντάγματος και έπειτα από 14 συνεδριάσεις, το Μονομελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας εξέδωσε την ετυμηγορία του, κρίνοντας αθώους άπαντες τους κατηγορούμενους.
Κατά τη δίκη, ως πολιτική αγωγή παρέστησαν ο πρόεδρος του συλλόγου εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ελπίς» Ελευθέριος Παναρέτου, ο Γρηγόρης Καλομοίρης, μέλος στο Δ.Σ. της ΑΔΕΔΥ, και ο συνδικαλιστής της ΠΟΕ-ΟΤΑ Γιώργος Χαρίσης, ενώ ως μάρτυρες στη δίκη κλήθηκαν να καταθέσουν ο τότε επικεφαλής της ΓΑΔΑ και νυν υποδιοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Λιούκας, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Σπύρος Παπασπύρου και οι τότε διοικητές της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης.
Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής υπό τον αποπροσανατολιστικό τίτλο «Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε τη δίκη με τα ΜΑΤ», σημειώνεται πως η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών ευχαρίστησε δημόσια την ελληνική Δικαιοσύνη «που απέδωσε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», καθώς και τους νομικούς της συμβούλους, Βάιο Σκαμπαρδώνη και Βλάση Λιβανίδη για το αποτέλεσμα της δίκης. «Σταθήκαμε δίπλα στους συναδέλφους μας από την αρχή ώς το τέλος, την ώρα που εκείνοι που είχαν την επιχειρησιακή ευθύνη τούς γύρισαν την πλάτη», αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους οι συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ.
Παρακολουθήστε το βίντεο με τη μαρτυρία του δημοσιογράφου Γιώργου Αυγερόπουλου λίγες ημέρες μετά τα επεισόδια στην κρατική τηλεόραση:
Το κατηγορητήριο
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε το κατηγορητήριο, όπως δημοσιεύτηκε από την Ελευθεροτυπία στις 19 Ιανουαρίου του 2014:
Κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης-διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας, ενεργώντας από κοινού μαζί με τους λοιπούς αστυνομικούς της ομάδας τους αλλά και της ομάδας ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ που περικύκλωσαν τη συμβολή των οδών Ομήρου και Σταδίου, επιτέθηκαν εναντίον του Εμμανουήλ Λιόλιου που παρακολουθούσε τη συγκέντρωση και τον έπληξαν με κλοτσιές, μπουνιές και κλομπ στο κεφάλι, προκαλώντας του κάκωση κεφαλής και εκδορές και εκχυμώσεις σε όλο του το σώμα, συνέπεια των οποίων προκλήθηκε έντονη δύσπνοια, ρινορραγία, πονοκέφαλος και ζαλάδα.
Οι επικεφαλής διμοιριών ΔΙΑΤ έδωσαν εντολή στους υφισταμένους τους:
α. Να προβούν αδιακρίτως σε ρίψη χημικών, ασφυξιογόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης στο πλήθος των συγκεντρωμένων διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να προκαλέσουν τη σωματική βλάβη (λιποθυμίες, δύσπνοια, εγκαύματα και κακώσεις) μεγάλου αριθμού πολιτών. Μεταξύ αυτών ο Γρ. Καλομοίρης, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ (υπέστη, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, δύσπνοια από την αλόγιστη χρήση χημικών CS από τις δυνάμεις ασφαλείας), Ν. Αδαμόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στο Δήμο Νέας Ιωνίας (υπέστη λιποθυμικό σοκ από τον ψεκασμό ασφυξιογόνου στο πρόσωπό του με φυσούνα), Κ. Λουράντος, πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών (δύσπνοια και λιποθυμικό σοκ από τη χρήση χημικών), Π. Μαρκόπουλος, φοιτητής (έγκαυμα στην πλάτη από δακρυγόνο).
Έριχναν πέτρες
β. Να προβούν σε ρίψη ευμεγέθων λίθων και μαρμάρων στο πλήθος των συγκεντρωμένων πολιτών, συνεπεία των οποίων τραυματίστηκε ο Ελ. Πανάρετος, πρόεδρος του Συλλόγου εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ελπίς».
γ. Να προβούν σε βιαιοπραγίες με τη χρήση κλομπ και του λοιπού εξοπλισμού τους (αρβύλες) εις βάρος των διαδηλωτών προκαλώντας τη σωματική βλάβη των Θ. Μουστάκα-Βρεττού, Π. Βαϊνά, δασκάλου, Γ. Χαρίση, δημοτικού υπαλλήλου, Στ. Βιτάλη, δημοσιογράφου, καθώς και των Μ. Οσκαρ και Π. Ζιώγα.
Κατέστησαν με πρόθεση πλήθος κόσμου αβοήθητο και εκτεθειμένο σε άμεσο κίνδυνο ζωής και υγείας που περιήλθε σε ολική ή μερική αδυναμία, εξαιτίας της δικής τους υπαιτιότητας. Παρ’ ότι είχαν ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να βοηθήσουν και συγκεκριμένα ως κρατικές αρχές αρμόδιες για την προστασία του πολίτη και τη δημόσια ασφάλεια και υγεία, παρέλειψαν με πρόθεση να βοηθήσουν τους τραυματισθέντες πολίτες κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης – συγκέντρωσης στο κέντρο της Αθήνας, που περιήλθαν σε αυτή την κατάσταση (τραυματισμό) από υπαίτια συμπεριφορά των υφισταμένων τους (χρήση χημικών και ασφυξιογόνων και ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης, καθώς και χρήση κλομπ).
Ειδικότερα παρέλειψαν με πρόθεση να βοηθήσουν τους τραυματισθέντες διαδηλωτές Γ. Χαρίση, Π. Βαϊνά και Θ. Μουστάκα-Βρετό, εγκαταλείποντάς τους αβοήθητους στον τόπο των επεισοδίων και παρεμποδίζοντας επί πολλή ώρα την είσοδο των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, προκειμένου να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες, καίτοι γνώριζαν ότι οι τελευταίοι είχαν τραυματιστεί από υπαίτια συμπεριφορά των υφισταμένων τους αστυνομικών, θέτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία τους.
«Δεν ξεχνώ»
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένο υλικό βίντεο, φωτογραφίες και δημοσιεύματα ελληνικού και ξένου Τύπου για τα γεγονότα του διημέρου της 28ης και 29ης Ιουνίου, όπως τα συγκέντρωσε το ergasianet.gr:
(μαρτυρία εθελοντών γιατρών για τα τραύματα, και τους αστυνομικούς που εμπόδιζαν την περίθαλψη των τραυματισμένων και πετούσαν χημικά ακόμα και μέσα στα ιατρεία)
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία.
Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.
