Του Γιώργου Ουρανού
Όταν το Αρχιπέλαγος γεννήθηκε
Είναι το πιο γραφικό Αρχιπέλαγος στον κόσμο, με το πλήθος των νησιών του, τους μικρούς κλειστούς του κόλπους και τις δαντελωτές μικρές χερσονήσους του. Στην περίκλειστη ζώνη του, απαριθμούνται 120 τόσα κατοικημένα νησιά τα οποία όλα ανήκουν στην Ελλάδα, πλην 6 που ανήκουν στην Τουρκία. Επίσης υπάρχουν και μερικές χιλιάδες μικρότερα που όμως είναι ακατοίκητα! Τον γεωγραφικό αυτό χώρο του Αρχιπελάγους και πολύ πέραν αυτού, πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια, καταλάμβανε μια πολύ βαθιά θάλασσα, η Τηθύς! Πολύ αργότερα και σε μέτρηση Γεωλογικού χρόνου, τα νερά της Τηθύος υποχώρησαν και μια τεράστια έκταση ξηράς αναδύθηκε. Η ξηρά αυτή ήταν η Αιγηίδα που καταλάμβανε τόση έκταση, όσο μια ολόκληρη Ήπειρος. Η επιφάνειά της εκτείνονταν από ολόκληρη την σημερινή Ηπειρωτική Ελλάδα, το Αιγαίο, αλλά και την Δυτική Μικρά Ασία! Και πάλι αργότερα και σε διάρκεια και πάλι Γεωλογικού χρόνου, από τις γενόμενες ορογενετικές κινήσεις , τμήματα της Αιγηίδας υποχώρησαν, πληρώθηκαν από τα θαλάσσια νερά της Μεσογείου αλλά και του Εύξεινου Πόντου και έτσι σχηματίσθηκε το Αιγαίο. Οι κορυφές των βουνών που έμειναν πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, εσχημάτισαν το πλήθος των νησιών του Αρχιπελάγους.
Ο Αιγέας και ο καημός του
Όταν ο Αιγέας ο βασιλιάς της Αθήνας βλέποντας τα μαύρα πανιά στο καράβι με το οποίο επέστρεφε ο γιός του ο Θησέας από τη Κρήτη, όπου είχε πάει για να σκοτώσει το φοβερό θηρίο τον Μινώταυρο, θεώρησε πως ο γιός του ήταν νεκρός. Από το ακρωτήριο στο Σούνιο όπου στεκόταν και κοίταζε προς το Νοτιά απ΄ όπου ερχόταν το καράβι, κυριαρχημένος από τον αβάσταχτο καημό του, πιστεύοντας πως είχε χάσει τον μονάκριβο γιό του, ρίχτηκε στα κύματα του Πελάγους και χάθηκε στα βάθη του! Έτσι πήρε το Αρχιπέλαγος το όνομά του ! Το ονομάτισαν Αιγαίο! Το Πέλαγος του Αιγέα! Του πικραμένου βασιλιά που έχασε τον γιό του.
Η θάλασσα της επικοινωνίας των λαών
Το Αιγαίο ήταν και είναι η θάλασσα της επικοινωνίας των λαών εδώ και 3,5 χιλιάδες χρόνια. Οι πρώτοι που την διέτρεχαν με τα πλεούμενά τους, ήταν οι Μινωίτες που είχαν αναπτύξει τον λαμπρό τους πολιτισμό στο νοτιότερο νησί του Αρχιπελάγους, τη Κρήτη. Ως θαλασσοκράτορες που ήταν, μέσω του Αρχιπελάγους μεταφέροντας τόσο τα δημιουργήματά τους όσο και τα προϊόντα τους στα βορειότερα νησιά, έφτασαν ως τα παράλια των απέναντι ακτών της Λυδίας, της Κιλικίας και της Λυκίας, αλλά και ακόμη νοτιότερα όπου συνδιαλέγονταν με τους Φοίνικες και τους Αρχαίους Αιγυπτίους. Πολύ αργότερα και όταν οι εκρήξεις του ηφαιστείου της Θήρας με τα τσουνάμι που δημιουργούνταν, ισοπέδωσαν τις πόλεις των Μινωϊτών και αφάνισαν τον πολιτισμό τους, άλλοι λαοί όπως οι Αχαιοί και οι Δωριείς, έκαναν την εμφάνισή τους στο Αρχιπέλαγος. Μερικούς αιώνες αργότερα όπως μας την εξύμνησε και ο μεγάλος μας ποιητής ο Όμηρος, ήρθε και η εκστρατεία κατά της Τροίας. Στην εκστρατεία αυτή, τόσο όλα τα βασίλεια του Ελλαδικού χώρου όσο και οι υπόλοιπες σπουδαίες του πόλεις του, που στο σύνολό τους ήταν 30 κατά τον Όμηρο, συγκεντρώθηκαν 1200 περίπου καράβια! Όλος αυτός ο απίστευτος σε μέγεθος στόλος αφού συγκεντρώθηκε στη Αυλίδα της Βοιωτίας, διέσχισε εγκάρσια το Αρχιπέλαγος και πολιόρκησε τις ακτές της Τροίας. Όταν πια μετά από την δεκαετή πολιορκία της, η Τροία παραδόθηκε στις φλόγες, όσα καράβια είχαν απομείνει και με όσους πολεμιστές είχαν μείνει ζωντανοί, ακολούθησαν την αντίστροφη πορεία ώσπου να φτάσουν στα βασίλειά τους. Τελευταίος και αφού διέτρεξε και τη μεγαλύτερη διαδρομή, έφτασε και ο Οδυσσέας στην αγαπημένη του Ιθάκη!
Το Αιγαίο στα κλασικά χρόνια και μετέπειτα
Χρόνια πολλά μετέπειτα, το Αρχιπέλαγος αναδείχτηκε ως ο υδάτινος διάδρομος για τις μεγάλες μετακινήσεις των πληθυσμών κατά τις περιόδους των μεγάλων αποικισμών τόσο προς τη Δύση, όσο και προς την Ανατολή. Παράλληλα με τους αποικισμούς αυτούς, αυτόματα εγκαινιάζονταν και η συχνή επικοινωνία των αποικιών με την μητέρα πατρίδα, πάλι μέσω του Αρχιπελάγους. Με αυτό τον τρόπο τόσον μεταφέρονταν εκείθεν και εκείθεν υλικά αγαθά όσον επίσης μετακινούνταν και οι πολίτες μεταξύ των πόλεων και των βασιλείων και των νέων πατρίδων τους. Όμως μέσω του Αρχιπελάγους επέδραμαν κατά των Ελληνικών πόλεων και οι Πέρσες κατακτητές σε όλες τις εκστρατείες που επιχείρησαν. Οι Αιγαιακές θάλασσες έγιναν ο υγρός τάφος για πολλές εκατοντάδες καράβια και πολλούς χιλιάδες στρατιώτες τόσο Περσών όσο όμως και Ελλήνων. Οι ναυμαχίες της Σαλαμίνας, του Αρτεμισίου και της Μυκάλης, όπως βέβαια και οι μάχες των Πλαταιών ,του Μαραθώνα και των Θερμοπυλών έχουν μείνει στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων. Όμως πολύνεκρες ναυμαχίες συνέβησαν και κατά τις εμφύλιες συρράξεις μεταξύ των Ελληνικών πόλεων, όπως η ναυμαχία παρά της τοποθεσίας ‘’Αιγός ποταμοί’ μεταξύ των Αθηναίων και των Σπαρτιατών. Επίσης ο Μέγας Αλέξανδρος καθ΄ όλη τη διάρκεια της εκστρατείας του, διατηρούσε ένα λαμπρό στόλο με 160 τουλάχιστον τριήρεις και με τον αρχηγό τον περίφημο ναύαρχο Νέαρχο παράπλεε τα παράλια της Μικράς Ασίας.
Οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Άραβες , οι Οθωμανοί
Όταν οι Ρωμαίοι κυριάρχησαν στη Μεσογειακή λεκάνη, ανάπτυξαν σπουδαίες πόλεις τόσο στον Ελλαδικό χώρο, όσον και σε όλα τα παράλια της Μικράς Ασίας. Σπουδαίες πόλεις που υπήρξαν Ελληνικές αποικίες, όπως η Έφεσος, η Πέργαμος, η Μίλητος και πολλές άλλες, άνθισαν και κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο. Το ίδιο συνέβη και κατά τη κυριαρχία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας δηλαδή του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους. Το Αρχιπέλαγος συνέχιζε να είναι το θέρετρο τόσο μεγάλων ειρηνικών όσον και πολεμικών δράσεων. Όμοια αργότερα, τόσο οι Άραβες κατ΄ αρχήν όσο και οι Οθωμανοί μετέπειτα είχαν παρουσία στο Αρχιπέλαγος για τρείς έως και τέσσερις αιώνες. Για δύο χιλιετίες περίπου το Αιγαίο ήταν το επίκεντρο των πολεμικών αλλά και των ειρηνικών επιχειρήσεων των Ρωμαίων, των Βυζαντινών αλλά και τέλος των Οθωμανών. Πολλές χιλιάδες πολεμικά αλλά και εμπορικά καράβια διέσχιζαν συνεχώς τα νερά του, είτε με μπουνάτσες είτε με φουρτούνες.
Ο Κανάρης, ο Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα ,ο Κουντουριώτης!
Όμως οι μεγαλύτερες θυσίες για όσον αφορά τους Έλληνες στην προάσπιση του Αρχιπελάγους, τόσο των νησιών του αλλά και των θαλασσών του, συνέβησαν κατά τη μεγάλη εξέγερση του 1821 . Οι Έλληνες νησιώτες που πάντα διακρίνονταν για την σπουδαία ναυτοσύνη τους, με τα πλεούμενά τους, μπρίκια, σκούνες, γαλέτες, τράτες, τσερνίκια και κορβέτες, αναδείχτηκαν σε δεινούς μαχητές του αγώνα. Το τότε ναυτικό των Ελλήνων που συγκροτήθηκε κυρίως από εμπορικά πλοία της εποχής, έδωσε το πλεονέκτημα στους επαναστατημένους Έλληνες καθότι υπερείχαν σε δυνατότητες έναντι των Οθωμανών και των Αιγυπτίων. Και ας είχαν αυτοί , πολύ περισσότερα και πολύ μεγαλύτερα καράβια. Τα νησιά που διέθεταν τα περισσότερα καράβια και τους ατρόμητους ναυτικούς ήταν η Ύδρα, οι Σπέτσες, τα Ψαρά και η Σάμος και το σύνολο των καραβιών τους ήταν 170. Η συμβολή τους στον αγώνα της απελευθέρωσης ήταν τεράστια, όμως μεγάλος ήταν και ο φόρος αίματος που πλήρωσαν στις ναυμαχίες και στις συγκρούσεις που ενεπλάκησαν. Πολλοί ήταν οι ατρόμητοι καπεταναίοι που αναδείχτηκαν στον ναυτικό αυτό αγώνα, όπως ο Ανδρέας Μιαούλης, ο Κωνσταντής Κανάρης, ο Γεώργιος Σαχτούρης, ο Ιάκωβος Τομπάζης, η Μαντώ Μαυρογένους , η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα αλλά και αρκετοί άλλοι καπεταναίοι. Όμως οι ναυμαχίες και οι ναυτικοί αγώνες των Ελλήνων συνεχίστηκαν και πολύ αργότερα, μέχρι την πλήρη ανεξαρτησία που συνετελέστηκε με τους Βαλκανικούς πολέμους του ΄12-΄13. Και πάλι στο Αρχιπέλαγος συνέβησαν ναυμαχίες με πρωταγωνιστή τον ένδοξο ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη.
Ο υγρός τάφος , οι νηοπομπές και οι τορπιλισμοί
Ο Β΄ Παγκόσμιος , υπήρξε για το Αρχιπέλαγος πραγματικά ένα απέραντο θέρετρο εχθροπραξιών, με πολυάριθμο αριθμό συμβάντων αλλά και εξ ίσου αφάνταστο αριθμό θυμάτων. Από εμπεριστατωμένες ιστορικές έρευνες έχει βρεθεί ότι σ΄ όλη τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, βυθίστηκαν στο Αρχιπέλαγος, τουλάχιστον 950 καράβια, πολεμικά, επιβατικά αλλά και φορτηγά. Τις περισσότερες φορές για λόγους ασφάλειας τα πλοία κινούνταν σε νηοπομπές που πάντα προστατεύονταν από υποστηρικτικά πολεμικά και υποβρύχια. Η ναυτική αυτή τραγωδία είχε σαν πρώτο συμβάν τον τορπιλισμό του καταδρομικού Έλλη στο λιμάνι της Τήνου τον Αύγουστο του 1940 και πριν ακόμη εμπλακεί η Ελλάδα στο πόλεμο. Ο αριθμός των θυμάτων των βυθισμένων πλοίων είναι δυστυχώς αδύνατον να προβλεφθεί, αλλά από εκτιμήσεις ιστορικών ερευνητών ανέρχεται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες. Από τις δραματικότερες αυτές ναυτικές τραγωδίες, ήταν η βύθιση του κατασχεμένου από τους Γερμανούς φορτηγού πλοίου ΄΄Ταναϊς’’, ανοικτά της Κρήτης, όπου το καράβι βυθίστηκε παρασύροντας στον υγρό τους τάφο 600 περίπου ψυχές. Ήταν όλοι οι Εβραίοι των Χανίων αλλά και της υπόλοιπης Κρήτης, στο σύνολό τους 350 άτομα και άλλα 250 παλικάρια της Κρήτης που βρισκόταν στις φυλακές για αντιστασιακούς λόγους. Κατά κάποιους το πλοίο το βύθισαν οι ίδιοι οι Γερμανοί και κατά άλλους βυθίστηκε με τορπιλισμό από συμμαχικό υποβρύχιο , καθότι έφερε Γερμανική σημαία.
Οι λυγμοί του Αρχιπελάγους
Για 3.500 περίπου τόσα χρόνια, το Αρχιπέλαγος γνώρισε τόσο λαμπρές περιόδους υπηρετώντας πανανθρώπινες αξίες, όσο όμως επίσης έχει γνωρίσει και πολύ θλιβερά συμβάντα τα οποία κυρίως χαρακτήριζαν την ιστορική του διαδρομή. Ήταν και είναι στη μοίρα του Αρχιπελάγους να σχετίζεται με μεγάλες αγωνίες για χαμένες ανθρώπινες ψυχές. Είναι μεγάλος ο καημός του Αρχιπελάγους και αμέτρητοι οι λυγμοί του! Όσο αξιαγάπητο κι αν ήταν ι, τόσο επικίνδυνο γινόταν και μάλιστα σε ανύποπτους χρόνους. Ακόμη και σήμερα το Αρχιπέλαγος κινδυνεύει καθημερινά και βυθίζεται σε λυγμούς , όταν οι αδίστακτοι δουλέμποροι στέλνουν στα μανιασμένα κύματά του, τόσο τους δύσμοιρους εκδιωγμένους και εκπατρισμένους πρόσφυγες όσο και τις χιλιάδες αναγκαστικούς οικονομικούς μετανάστες.
Αρχιπέλαγος της ειρήνης και όχι των συγκρούσεων
Για όλα τα χρόνια από την Εθνική μας ανεξαρτησία και μετά, το Αρχιπέλαγος δεν έπαψε να είναι χώρος εχθροπραξιών απειλών και παραβιάσεων τόσο στο εναέριο όσο και στον θαλάσσιο περιβάλλον του, λόγω της αδιαλλαξίας των γειτόνων μας. Η αδιαλλαξία αυτή εντάθηκε τόσο κατά τη περίοδο της Μικρασιατικής εκστρατείας όσο όμως και κατά διάφορους περιόδους καθ΄ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων 10ετιών. Ιστορικοί και πολιτικοί παρατηρητές αναφέρουν ότι οι εντάσεις της γείτονος χώρας αυξάνονταν όταν υπήρχε πολιτική αστάθεια στη γείτονα και μάλιστα σε περιόδους όπου υπήρχε κατάλυση της Δημοκρατίας και η χώρα κυβερνιόταν από δικτατορικό καθεστώς. Όμως για το Αρχιπέλαγος όλοι συμφωνούν ότι αποτελεί μια ευλογία τόσο και για τις δύο όμορες χώρες μας όσο όμως και για όλη την ευρύτερη περιοχή. Το Αιγαίο αποτελεί την πύλη ή τους διαδρόμους θαλάσσιας επικοινωνίας για δεκάδες χώρες με την Ευρώπη την Αφρική ή και τη Μέση Ανατολή.
Έχει ιδιοκτήτη το Αρχιπέλαγος;
Το ερώτημα αν έχει ιδιοκτήτη το Αρχιπέλαγος, είναι αλήθεια πως για τους Έλληνες δεν επιδέχεται ουδεμία άλλη απάντηση πλέον εκείνης η οποία βεβαιώνει πως το Αρχιπέλαγος πέραν ουδεμιάς αμφιβολίας είναι απόλυτα Ελληνικό ! Αυτό προκύπτει σαφέστατα τόσο από την ιστορική διαδρομή του Ελληνισμού όσο και από την διαβεβαίωση των διμερών Συμφωνιών Ειρήνης τόσο των Σεβρών όσο και της Λωζάνης. Είμαστε σίγουροι ότι η Διεθνής κοινότητα εφόσον θα διέθετε τη δυνατότητα να είχε τις πραγματικές ιστορικές πληροφορίες που αναφέρθηκαν και στις παραπάνω ενότητες, δεν θα εξέρφραζε την παραμικρή αμφιβολία ότι η στάση του Ελληνικού στοιχείου είναι η πλέον ειλικρινής και δίκαιη.
Υπάρχουν πειστήρια!
Διερωτόμαστε τι θα απαντούσαν οι οποιοιδήποτε καλόπιστοι ξένοι παρατηρητές όταν θα τους ετίθεντο τα παρακάτω ερωτήματα :
Α. Από το 2.000 π.Χ. όπου ανέπτυξαν οι Μινωϊτες τον πολιτισμό τους, ως και σήμερα, υπήρξε περίοδος που να εξέλειπε το Ελληνικό στοιχείο και από τη μια πλευρά και την άλλη του Αρχιπελάγους;
Β. Για χιλιετίες ολόκληρες η Ελληνική γλώσσα αποτελούσε και αποτελεί την μοναδική ομιλούμενη εκατέρωθεν του Αρχιπελάγους, ακόμη και τα Ρωμαϊκά και τα Βυζαντινά χρόνια, έως και το 1922. Αυτό άλλαξε και μόνον όταν από την Μικρά Ασία απομακρύνθηκαν οι Έλληνες κάτοικοι στα πλαίσια της συμφωνίας της ανταλλαγής των πληθυσμών το 1922, οπότε εκεί πλέον όντας Τουρκική επικράτεια, η Ελληνική γλώσσα εξέλειπε εκβιαστικά, ως μη φιλική. Μπορεί να υπάρξει κάποια αμφισβήτηση για αυτή την εκδοχή;
Γ. Αναλογιζόμαστε άραγε για το, πόσοι ποταμοί αιμάτων Ελλήνων χύθηκαν για να υπερασπίζονται οι Έλληνες το Αρχιπέλαγός τους και τις ξέρες τους ; Μόνο στη Χίο, από πηγές ιστορικών ερευνητών, σφαγιάστηκαν 45.000 ψυχές στις 30 Μαρτίου του 1822, και δύο χρόνια αργότερα στην ξέρα των Ψαρών στις 21 και 22 Ιουνίου του 1824 σφαγιάστηκαν 20.000 ψυχές!
Δ. Αναφέρονται ποτέ στη Διεθνή ιστορία, εκτός βέβαια της γενοκτονίας των Ποντίων και της γενοκτονίας των Αρμενίων, τέτοια παραδείγματα;
Ε. Αναλογιζόμαστε επίσης για τις εκατοντάδες έργων πολιτισμού , όπως οι Αρχαίοι ναοί όπου λατρεύονταν οι θεοί των Ελλήνων, τα Αρχαία θέατρα όπου παιζόταν στην Ελληνική γλώσσα θεατρικά έργα Ελλήνων τραγωδών και κωμικών συγγραφέων ή και οι χώροι της αγοράς στις αρχαίες αυτές πόλεις για τις Διοικητικές ή εμπορικές εκδηλώσεις των πόλεων. Όλες αυτά τα εκατοντάδες μνημειώδη έργα, υπάρχουν τόσο στα νησιά του Αρχιπελάγους μα πολύ περισσότερα υπάρχουν λόγω των μεγαλύτερων πληθυσμών τους, στις πόλεις της Μικράς Ασίας.
ΣΤ. Αλήθεια με τη καρδιά και με ποιά σωφροσύνη ο οποιοσδήποτε πολίτης της Διεθνούς κοινότητας σχετικός επιστήμονας ή και απλός αλλά πληροφορημένος πολίτης, μετά από τα προαναφερόμενα στοιχεία, θα μπορούσε να εγείρει θέμα αμφισβήτησης στην εκδοχή των Ελλήνων!
Απαραίτητη συνθήκη
Ωστόσο , λαμβάνοντας υπόψιν την συνεχιζόμενη αδιαλλαξία της γείτονος χώρας ακόμη και σήμερα, η οποία εκδηλώνεται με τις συνεχείς αεροπορικές παραβιάσεις, τις θεωρίες περί αναθεωρητισμού των ισχυουσών συνθηκών ειρήνης ή και ακόμη από τις δηλώσεις περί αλυτρωτισμού, εκτιμούμε ότι πρέπει να αναληφθεί ανάλογη πρωτοβουλία. Θεωρούμε ότι αναλαμβάνοντας μια τέτοια πρωτοβουλία η Ελληνική κυβέρνηση δεν λειτουργεί υπό καθεστώς εκβιασμού ή απειλής, αλλά υπό την θεώρηση ότι εφόσον εγείρονται αυτές οι υποθέσεις από τη γείτονα, ακόμα κι αν είναι έωλες και αστήρικτες, θα πρέπει να συνδιαλλαγούμε μαζί της και αυτό μάλιστα και ως ένδειξη καλής θέλησης έναντι του Διεθνούς παράγοντα. Εκτίμησή μας είναι ότι, βρισκόμενοι ήδη στον 21ο αιώνα, όπου οι κοινωνίες και οι διεθνείς πολιτικές συγκυρίες συνεχώς μεταβάλλονται, όσο λιγότερες εκκρεμότητες υπάρχουν για ένα έθνος, τόσο σε πλεονεκτικότερη θέση θα βρεθούν οι πολίτες του. Θεωρούμε βέβαια πως για να μπορέσει να υπάρξουν συνθήκες ειλικρινούς διαλόγου και δίκαιων διαπραγματεύσεων, απαραίτητη συνθήκη είναι η ύπαρξη πολιτικής σταθερότητας και καταστάσεις ώριμης ή τουλάχιστον σχετικά ώριμης Δημοκρατίας και στις δύο χώρες.
Το πλήρωμα του χρόνου
Έτσι, εξετάζοντες τις εσωτερικές πολιτικές καταστάσεις των δύο χωρών, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αμφότερες βρίσκονται σε συνθήκες ικανοποιητικής πολιτικής σταθερότητας. Για ότι αφορά τη χώρα μας, ήδη διάγει 50 χρόνια πολιτικής σταθερότητας και πραγματικά η Δημοκρατία μας κρίνεται ως ιδιαίτερη ώριμη όσον ποτέ άλλοτε. Επίσης η γείτονα χώρα, διάγει ήδη 40 χρόνια σε καθεστώς σχετικής Δημοκρατίας αφού ήδη έχουν συμπληρωθεί 41 χρόνια από την λήξη του καθεστώτος της τελευταίας δικτατορίας του Κενάν Εβρέν το 1983. Και για τους Τούρκους πολίτες η σημερινή κατάσταση πολιτικής σταθερότητας είναι πρωτόγνωρη αλλά όμως είναι υπαρκτή και εκτιμητέα. Ακόμη εκτίμησή μας είναι ότι είναι πολύ ισχυρή και η παρότρυνση του Διεθνούς παράγοντα είτε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο είτε και σε Υπερατλαντικό για την προσέγγιση των δύο χωρών. Αυτή εκφράζεται ακόμη και πιεστικά προς τη γείτονα χώρα η οποία πάντα παρουσιάζει μια σχετική αστάθεια θέσεων και ενίοτε καθίσταται χαοτική στις διεκδικήσεις της. Η πολύχρονη θητεία του Προέδρου Ερντογάν, παρ΄όλες τις εθνικιστικές κορώνες στις οποίες κατά καιρούς αναφέρεται πιθανόν για τους δικούς του εσωτερικούς λόγους, αφ΄ ενός του έχει δημιουργήσει μια αίσθηση υψηλής πολιτικής ασφάλειας, αφ΄ετέρου τον έχει κάνει σοφότερο στο πως θα διαχειριστεί τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του λαού του. Εδώ λοιπόν τίθεται και η ευθύνη της Ελληνικής κυβέρνησης που αναλαμβάνοντας την σχετική πρωτοβουλία για τις διαπραγματεύσεις, θα πρέπει να διαχειριστεί επιδέξια το θέμα, με γνώμονα πάντα το Εθνικό μας συμφέρον. Ίσως λοιπόν και να έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για αυτή την εξέλιξη. Ως εκ τούτου βρισκόμαστε στην πρόκληση, του να επιχειρηθεί το Αρχιπέλαγος, από χώρος διαφορών, να αναγορευτεί σε θάλασσα ειρήνης και σταθερότητας, που αυτό θα εξασφαλίσει τις συνθήκες ώστε να αποδειχτεί ως το ‘’Αρχιπέλαγος της ελπίδας’’, για τους λαούς και των δύο χωρών!
Τα δυνητικά οφέλη
Και λέγοντας ‘’ Αρχιπέλαγος της ελπίδας’’ εννοούμε τις δυνατότητες που θα υπάρξουν ανάμεσα στις δύο χώρες όταν και εφόσον εγκαινιαστούν συνθήκες καλής γειτονίας οι οποίες θα μπορούσαν να αναφερθούν και ως:
Α. Στην τεράστια μείωση των αμυντικών δαπανών και για τις δύο χώρες
Β. Στην πολύ μεγάλη ανάπτυξη των διμερών σχέσεων σε πολιτιστικό επίπεδο με τις αναφορές στους χιλιάδες αρχαιολογικούς χώρους της Μικράς Ασίας που αναφέρονται στην Ελληνική ιστορία.
Γ. Επίσης στην πολύ μεγάλη ανάπτυξη των εμπορικών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, αφού η Τουρκία διαθέτει μια αγορά της τάξης των 80 εκατομμ. πολιτών.
Δ. Ακόμη στην ενδυνάμωση της τουριστικής επισκεψιμότητας ανάμεσα στις δύο χώρες.
Ε. Στην δυνατότητα ανταλλαγής Πανεπιστημιακών γνώσεων τόσο στις θεωρητικές όσο και στις τεχνολογικές επιστήμες, όπου σαφώς και στα δύο πεδία η χώρα μας υπερτερεί κατά πολύ.
ΣΤ. Σίγουρα θα μπορέσουν να δημιουργηθούν πολύ μεγάλες προοπτικές σε επίπεδο παροχών ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας από την χώρα μας προς τη γείτονα. Για μεν τη χώρα μας οι ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας θα αποκτούσαν μία τεράστια αγορά υπηρεσιών υγείας, η δε Τουρκία θα αποκτούσε τη δυνατότητα της εγγύτατης και ασφαλέστερης εξυπηρέτησης των πολιτών της σε υπηρεσίες υγείας Ευρωπαϊκού επιπέδου. Σήμερα οι Τούρκοι πολίτες οι οποίοι οικονομικά δύνανται να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας ανώτερου επιπέδου, είναι αναγκασμένοι να ταξιδέψουν αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα και με μεγάλες γραφειοκρατικές δυσκολίες σε κάποια μεγάλη Ευρωπαϊκή πόλη. Επίσης είναι γνωστό ότι σήμερα, κυρίως αναγνωρισμένοι γιατροί από διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες, παρέχουν περιοδικά υπηρεσίες υγείας σε διάφορα ιδιωτικά νοσοκομεία της Κωνσταντινούπολης ή της Άγκυρας.
Επίμετρον
Κλείνοντας την αναφορά μας αυτή στο Αρχιπέλαγος και τις προοπτικές που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν, αξίζει να αναφερθούμε και σε ένα ιστορικό σταθμό στις σχέσεις των δύο χωρών. Θεωρούμε πως αν πρυτανεύσει ο ορθολογισμός και υπάρξει ειλικρινής διάθεση για τη διευθέτηση των θεμάτων, θα μπορούσαμε να οραματιστούμε την αναβίωση των συνθηκών ειρήνευσης όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Κεμάλ Ατατούρκ τον Οκτώβριο του 1930 συμφώνησαν στο Σύμφωνο της Ελληνο – Τουρκικής φιλίας !