Αιολική ενέργεια: Ελπίδα σωτηρίας ή σοβαρότατη απειλή για την φύση;

Ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά στην ηπειρωτική Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα στην Πίνδο. Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική… ολόκληρο αυτό το μοναδικής ομορφιάς και ανεκτίμητης αξίας ορεινό οικοσύστημα, θα λεηλατηθεί χωρίς κανένα δισταγμό με μόνο σκοπό να εισπραχθούν οι πολυπόθητες επιδοτήσεις από θρασύτατους ιδιώτες που ποσώς ενδιαφέρονται για το περιβάλλον! Δυστυχώς, κανένα απολύτως βουνό δεν φαίνεται να γλιτώνει από την επικείμενη ολοκληρωτική καταστροφή.

Το θράσος των δήθεν ενεργειακών εταιρειών έχει ήδη φτάσει και στην θρυλική γη των Αγράφων (!!!), καθώς πρόσφατα εγκρίθηκε η άδεια για εγκατάσταση δυο τερατωδών αιολικών πάρκων αποτελούμενα το κάθε ένα από 20 ανεμογεννήτριες, οι οποίες θα τοποθετηθούν ακριβώς πάνω στην κορυφογραμμή αυτών των πανέμορφων βουνών… (δείτε λεπτομέρειες εδώ).

Ας δούμε τώρα, τους λόγους για τους οποίους τα αιολικά είναι επικίνδυνα για το περιβάλλον, εντελώς αναξιόπιστα και ανίκανα να υποστηρίξουν τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματά τους, έναντι των συμβατικών τρόπων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας:

Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ρεύμα χαμηλότερο της ονομαστικής αξίας τους.  

Καμιά πηγή ενέργειας που χρησιμοποιούμε δεν δουλεύει με απόδοση 100%. Για παράδειγμα οι σύγχρονοι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί άνθρακα καθώς και οι πυρηνικοί σταθμοί δουλεύουν με απόδοση 80% έως 90%. Αντίθετα οι α/γ παράγουν λιγότερο από το μισό της ονομαστικής αξίας τους, (περίπου το 25% έως 30% αυτής). Η ονομαστική ισχύς δεν συμπίπτει σε καμιά περίπτωση με την πραγματική παραγόμενη ισχύ, γεγονός που αποκρύπτεται από την αιολική βιομηχανία.

Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ασταθή και απρόβλεπτη ενέργεια

Η παραγωγή ρεύματος από τα ΑΠ είναι ασταθής και διακοπτόμενη επειδή ο αέρας φυσά με απρόβλεπτη δύναμη κάθε φορά. Η ταχύτητα του ανέμου για να λειτουργήσει μια α/γ κυμαίνεται μεταξύ 3m/s και 25m/s. Κάτω ή πάνω από αυτά τα όρια οι α/γ μένουν ακίνητες. Όταν όμως σταματούν να λειτουργούν, χάνουν το συγχρονισμό τους με το κεντρικό σύστημα και η παραγωγή ενέργειας σταματάει. Αυτό είναι ένα βασικό μειονέκτημα της αιολικής ενέργειας ότι δηλ. δεν μπορούμε να την έχουμε τη στιγμή που τη χρειαζόμαστε. Κάθε kWh από α/γ είτε χρησιμοποιείται στιγμιαία, είτε χάνεται επειδή δεν υπάρχει τρόπος αποθήκευσης της ενέργειας

Οι ανεμογεννήτριες προκαλούν ανισορροπία στο σύστημα

Η έντονη διακύμανση του ρεύματος που παρέχουν οι α/γ, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στη σταθερότητα του συστήματος. Επειδή το φορτίο που παράγουν οι α/γ μπορεί να χαθεί ξαφνικά λόγω των μεταβαλλόμενων καιρικών συνθηκών, αυξάνεται ο κίνδυνος των γενικών μπλακ-αουτ ιδιαίτερα στην περίπτωση μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ στο σύστημα.

Οι ανεμογεννήτριες απαιτούν την υποστήριξη θερμοηλεκτρικών σταθμών

H παραγόμενη ενέργεια είναι τόσο ασταθής και χαοτική (κυμαίνεται μεταξύ του μηδενός και του μέγιστου) που τα ΑΠ ποτέ δεν θα μπορέσουν να παράγουν φορτίο βάσης. Το σύστημα δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στα ΑΠ για να μείνει σταθερό, αλλά χρειάζεται πάντα διαθέσιμες εφεδρείες (φορτίο βάσης) από άλλη πηγή όπως τα ορυκτά καύσιμα. Όταν ο άνεμος σταματάει να φυσάει ή φυσάει λίγο, οι σταθμοί ορυκτών καυσίμων αναλαμβάνουν να παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα.

Όσο επεκτείνονται τα αιολικά πάρκα τόσο επεκτείνονται και τα δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας.

Το σημαντικότερο εμπόδιο στην ανάπτυξη των ΑΠ είναι η ανυπαρξία επαρκών δικτύων υψηλής τάσης για τη μεταφορά της ενέργειας. Επειδή τα ΑΠ εγκαθίστανται σε απομακρυσμένες περιοχές απαιτούν εκατοντάδες έως χιλιάδες χιλιόμετρα νέων δικτύων υψηλής τάσης. Στην χώρα μας έχουμε το πρόσθετο πρόβλημα ότι κατασκευάζονται υπέργεια ακόμη και τα δίκτυα μεσαίας τάσης με αποτέλεσμα χιλιάδες κολόνες και χιλιόμετρα καλωδίων να κατακλύζουν τα βουνά και τα νησιά όπως για παράδειγμα στην Εύβοια.

Οι ανεμογεννήτριες δεν μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές του CO2

Είναι αλήθεια ότι οι α/γ δεν παράγουν καθόλου CO2, ωστόσο μοιάζουν περισσότερο με τη χρήση ακριβών φαρμάκων αμφίβολης αποτελεσματικότητας στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Στην πραγματικότητα η εξοικονόμηση του CO2, ακόμη και αν η διείσδυση της αιολικής ενέργειας στο σύστημα φτάσει στο 10%, θα είναι μικρή και αδικαιολόγητη σε σχέση με το κόστος. Ο ισχυρισμός ότι μία MWh ανανεώσιμης ενέργειας αντικαθιστά μία MWh θερμοηλεκτρικής ενέργειας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αυτό συμβαίνει επειδή η λειτουργία των α/γ προϋποθέτει την παράλληλη λειτουργία θερμοηλεκτρικών σταθμών που παρέχουν το φορτίο βάσης και συνεπώς δεν υπάρχει ένα προς ένα αντικατάσταση της ανανεώσιμης με την συμβατική ενέργεια. Κατά δεύτερο λόγο κάθε MW εγκαταστημένης αιολικής ισχύος έχει μειωμένη απόδοση κατά τουλάχιστον 30%. Παρόλα αυτά η βιομηχανία αιολικής ενέργειας υπολογίζει παραπλανητικά το όφελος σε εκπομπές CO2 με βάση την ονομαστική ισχύ και όχι την πραγματική!

Η αιολική ενέργεια δεν είναι «καθαρή»

Η τοποθέτηση και εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, αλλά και η κατασκευή των υλικών και εξαρτημάτων από τα οποία αποτελούνται, απαιτούν μεγάλα ποσά ενέργειας τα οποία μπορεί να αντιστοιχούν ακόμα και στο τριπλάσιο της συνολικής ενέργειας που θα παράξουν συνολικά οι ίδιες.

Αιτία θανάτου πτηνών και πρόκλησης πυρκαγιών

Κατά την λειτουργία τους οι α/γ τραυματίζουν ή -ακόμα χειρότερα- σκοτώνουν τα διερχόμενα πτηνά (κυρίως αρπακτικά), δημιουργούν έναν ενοχλητικό θόρυβο και συχνά παρουσιάζουν δυσλειτουργίες με αποτέλεσμα να αναφλέγονται προκαλώντας πυρκαγιές.

Οι ανεμογεννήτριες δεν «ζουν» για πάντα

Ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα των α/γ που παραδόξως σπάνια λαμβάνεται υπόψη είναι ότι ο χρόνος ζωής τους -προφανώς- δεν είναι άπειρος. Μετά την πάροδο κάποιων ετών, οι αναπόφευκτες φθορές των υλικών των α/γ που προκαλούνται από την συνεχή έκθεσή τους στα καιρικά φαινόμενα, καθιστούν ένα αιολικό πάρκο ανίκανο να συνεχίσει την λειτουργία του. Επομένως, τι θα απογίνουν όλοι αυτοί οι τόνοι από άχρηστα παλιοσίδερα και μπετόν παρατημένοι πάνω στις κορυφές των βουνών; Απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα φυσικά και δεν μπορούν να δώσουν οι ιδιώτες επενδυτές των ΑΠ, διότι ποτέ δεν δεσμεύονται για την απεγκατάσταση των α/γ και την ομολογουμένως πολύ δύσκολη έως ανέφικτη αποκατάσταση του φυσικού τοπίου που κατακρεουργήθηκε από τις εργασίες εγκατάστασης.

«Πράσινη» ενέργεια…

Οι δήθεν θέσεις εργασίας

Το δόλωμα που ρίχνουν οι επενδυτές των ΑΠΕ προκειμένου να δελεάσουν όσους διαφωνούν με την εγκατάσταση αιολικών, είναι οι θέσεις εργασίας και τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά οφέλη». Διατυμπανίζουν όπου βρεθούν και όπου σταθούν ότι στους κατοίκους περιοχών με εγκατεστημένα αιολικά πάρκα θα παρέχεται πιο φθηνό ρεύμα, θέσεις εργασίας, και ότι θα αναπτυχθεί η περιοχή τους. ΨΕΜΑ! Οι περισσότερες θέσεις εργασίας βρίσκονται εκεί όπου κατασκευάζονται α/γ, δηλαδή στις εξής χώρες : Δανία, Γερμανία, Ισπανία και ΗΠΑ. Στην χώρα μας που απλά εισάγει α/γ, οι θέσεις εργασίας περιορίζονται μόνο στην εγκατάσταση και συντήρηση λειτουργίας, οι οποίες όμως είναι ελάχιστες, επειδή οι α/γ παρακολουθούνται και ελέγχονται εξ αποστάσεως με αυτοματοποιημένα συστήματα.

Το οικονομικό της υπόθεσης

Ας υποθέσουμε ότι επενδύετε μερικά εκατομμύρια ευρώ σε ένα αιολικό πάρκο.  Θα έχετε το δικαίωμα μιας  εγγυημένης τιμής, στην οποία ο διαχειριστής, πχ η εταιρία EDF είναι υποχρεωμένη να αγοράσει το παραγόμενο ρεύμα σας (τιμή, η οποία σήμερα είναι καθορισμένη στα 90 €/MWh και η οποία σας επιτρέπει να έχετε μία απόδοση πάνω από 6% στο επενδυμένο κεφάλαιό σας). Με άλλα λόγια, η EDF είναι υποχρεωμένη από το νόμο να αγοράσει το παραγόμενο από εσάς ρεύμα στα 90 €/MWh,  ενώ μπορούσε να προμηθευτεί την ίδια ποσότητα ρεύματος από την αγορά χονδρικής με μόνο 35 €/MWh. Ποιός πληρώνει τη διαφορά; Ε! Λοιπόν, είναι ο καταναλωτής ηλεκτρικού ρεύματος που αποζημιώνει την EDF. Για κάθε MWh που θα παράγεται από τα δικά σας αιολικά, η EDF θα σας δίνει 90 € και θα λαμβάνει από το κράτος μία αποζημίωση 55 € που θα χρηματοδοτείται  από έναν φόρο στο ηλεκτρικό ρεύμα. Και αν η τιμή ρεύματος στην χονδρική πέσει ας πούμε στα 20 €/MWh; Κανένα πρόβλημα, ο παραγωγός δεν παίρνει κανένα ρίσκο: ο καταναλωτής ρεύματος θα είναι ενθουσιασμένος να αναλάβει το μερίδιο αποζημίωσης που αναλογεί, των 70 €/MWh. Και αυτή η επιδότησή σας είναι εγγυημένη για ολόκληρη τη ζωή των αιολικών σας ή των φωτοβολταϊκών σας, για 15 με 20 χρόνια, ανάλογα με τα συμβόλαια. (περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε εδώ)