Αμαρτωλά κόλπα των εργολάβων

Χαρακτηριστική περίπτωση δημόσιου έργου όπου τα γνώριμα εργολαβικα παιχνίδια ανεβάζουν το κόστος…
«Το Μάιο του 2012 θα πίνουμε νερό από τον Αποσελέμη», είχε πει χαρακτηριστικά τον περασμένο Μάιο ο δήμαρχος Ηρακλείου Γιάννης Κουράκης. Καλοπροαίρετα ειπωμένη φυσικά η δήλωση του κ. Κουράκη, κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνεται, αφού νερό από τον Αποσελέμη δεν προβλέπεται να πιει το Ηράκλειο όχι μόνο το φετινό Μάιο αλλά ούτε τον επόμενο, ενώ και το νερό θα έχει στοιχίσει ακριβά… Δε φτάνει που το έργο αντί για το 2008-2009, όπως ήταν ο αρχικός προγραμματισμός, δε θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει πριν το 2013-2014, αλλά από τα στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια προκύπτει ότι το κόστος του έργου εκτοξεύεται και μάλιστα συστηματικά!
Όπως σκιαγραφείται μέσα από τα ίδια τα επίσημα έγγραφα της Δ6 Διεύθυνσης Έργων Ύδρευσης και Αποχέτευσης του υπουργείου Υποδομών και αποκαλύπτει η «Ν.Κ.», το φράγμα Αποσελέμη αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση δημόσιου έργου όπου τα γνώριμα εργολαβικά παιχνίδια ανεβάζουν το κόστος…

Απλή μέθοδος
Η συνταγή, όπως φαίνεται από τα επίσημα στοιχεία, είναι απλή. Μέσω των ανακεφαλαιωτικών πινάκων και των λεγόμενων «συμπληρωματικών» εργασιών, το κόστος του έργου εκτινάσσεται εντυπωσιακά και μάλιστα εξανεμίζοντας την όποια αρχική έκπτωση των αναδόχων του, μετατρέποντάς τη, με τη μέθοδο των παρατάσεων, σε μία επικερδή άνευ κόπου χρυσοφόρα κατάσταση για όσους έχουν εργολαβικά εμπλακεί στο όλο έργο. Κόστος, που αν υπήρχε αμερόληπτη διαστασιολόγηση του φράγματος στη λογική κόστους έργου και ωφελιμότητάς του, μάλλον θα έκανε πολλούς να «κοκκινίζουν» από ντροπή, αποδεικνύοντας με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πού πηγαίνουν τελικά τα λεφτά στην Ελλάδα των έργων που μπορεί να ξεκινούν αλλά ποτέ δεν τελειώνουν. Κι αυτό είτε σε σχέση με τα χρονοδιαγράμματα είτε σε σχέση με την ωφελιμότητά τους. Πολύ περισσότερο που σήμερα είναι πλέον παραδεκτό ότι ακόμη και στις καλύτερες περιόδους σε ποσότητες για το φράγμα Αποσελέμη, αυτό δε θα επιλύσει το πρόβλημα ύδρευσης σε δύο νομούς (Ηρακλείου-Λασιθίου), όταν μάλιστα τα νερά του Αλμυρού, αποδεδειγμένα πλέον, είναι σε πολλαπλάσιες ποσότητες ικανά να καλύψουν τη ζήτηση και με λιγότερο κόστος και έργα, μακροοικονομικά.

Η εκτόξευση κόστους
Για του λόγου το αληθές, μονάχα για την πρώτη φάση του έργου το κόστος με ένα «μαγικό» τρόπο εκτινάχτηκε κατά 10 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα της Δ6 Διεύθυνσης Έργων Ύδρευσης και Αποχέτευσης του υπουργείου Υποδομών, που έχει στη διάθεσή της η «Ν.Κ.», ως τα πλέον επικαιροποιημένα με ημερομηνία 30-11-2011, μόνο για την πρώτη φάση του έργου που αφορά την κατασκευή του φράγματος το έργο υπολογιζόταν με συμβατική προθεσμία περαίωσης την 31-08-2008, με μέση τεκμαρτή έκπτωση 43,515% στα 27.894.981,36 εκατομμύρια ευρώ με ΦΠΑ. Σήμερα, με τη διαδικασία των οριακών παρατάσεων και των συμπληρωματικών συμβάσεων και ανακεφαλαιωτικών πινάκων, η χρονική παράταση περαίωσής του ορίστηκε στις 31-12-2011, ημερομηνία που φυσικά έχει ξεπεραστεί, οδηγώντας σε νέα παράταση, ενώ το κόστος ανέρχεται στα 37.914.300 εκατομμύρια ευρώ! Δηλαδή 10 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω από το αρχικό ποσό, με την έκπτωση του εργολάβου από το αρχικό 43,51% να έχει κατρακυλήσει επί της ουσίας στο 12,5% περίπου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το εργολαβικό όφελος, σε ένα έργο που εν πολλοίς εξηγείται με αυτό τον τρόπο γιατί είναι ωφελιμότερο για κάποιους, αντί να ολοκληρώνεται, να καρκινοβατεί μεταξύ οριακών προθεσμιών… και να συνεχίζεται μέσω παρατάσεων στο παρά ένα κυριολεκτικά, πέρα από την αμφίβολη, στο τέλος, αποτελεσματικότητά του.

Η γνώριμη μέθοδος
Στο επίσημο έγγραφο της Δ6 Διεύθυνσης του υπουργείου Υποδομών, αν κάποιος διαβάσει προσεκτικά τα εδάφια του σκεπτικού βάσει του οποίου η αρμόδια διεύθυνση αποφασίζει τελικά την τροποποίηση-διόρθωση της αρχικής απόφασης έγκρισης του έργου, πολύ εύκολα θα αντιληφθεί και το «πού» και το «πώς» πηγαίνουν τελικά τα λεφτά που υπάρχουν σε επίπεδο μεγάλων δημόσιων έργων.
Η πρώτη φάση του έργου ανατέθηκε στην ανάδοχο εταιρεία στις 01-04-2005, με μέση τεκμαρτή έκπτωση αυτής 43,51% και με συμβατική προθεσμία περαίωσης τις 31-08-2008. Στις 29-08-2006 με απόφασή του το ΥΠΕΧΩΔΕ εγκρίνει την παράταση εκτέλεσης των εργασιών κατά 4 μήνες, μέχρι δηλαδή 31-12-2008, με «αναθεώρηση». Με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ στις 31-12-2008 εγκρίθηκαν ο 1ος ανακεφαλαιωτικός πίνακας εργασιών και η πρώτη συμπληρωματική σύμβαση εργασιών, ενώ στις 30-12-2008 το ΥΠΕΧΩΔΕ ενέκρινε την παράταση της προθεσμίας του έργου μέχρι τις 28-02-2010. Στις 18-10-2010 η διεύθυνση Δ6 εισηγείται την έγκριση του 2ου ανακεφαλαιωτικού πίνακα και της 2ης συμπληρωματικής σύμβασης εργασιών, ενώ στις 30-11-2010, με απόφαση τού υπουργείου Υποδομών, εγκρίθηκε νέα παράταση της προθεσμίας του έργου ως τις 31-12-2011.

Παράταση
Τι ουσιαστικά διαφαίνεται από τα παραπάνω; Μόλις έφτανε το πλήρωμα του χρόνου να λήξει η προθεσμία του έργου, η ανάδοχος εταιρεία έπαιρνε παράταση, ενώ το σκηνικό περιελάμβανε συνεχείς εναλλαγές μεταξύ εκτέλεσης-παύσης εργασιών και απειλών αποχώρησης του εργολάβου από το έργο, μαζί φυσικά με την έγκριση συμπληρωματικών πιστώσεων.

ΥΨΟΥΣ 68 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ… Η νέα εργολαβία
Αυτό αφορά μονάχα την αρχική εργολαβία, μιας και, ως γνωστόν, το υπουργείο έβγαλε εκ των υστέρων και εκτός αρχικού σχεδιασμού το Μάιο του 2011 νέα εργολαβία, ύψους 68 εκατ. ευρώ. Στη μεγάλη αυτή εργολαβία – θα είναι καχύποπτος άραγε αν αναρωτηθεί κανείς πού μπορεί να εκτοξευτεί το κόστος της όταν στην πρώτη φάση από τα 27 εκατ. η δαπάνη ανέβηκε στα 37 εκατ. ευρώ; – μειοδότησε η «Ιντρακάτ», η οποία βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με το δεύτερο μειοδότη ΑΚΤΩΡ – τον εργολάβο δηλαδή του αρχικού έργου. Μάλιστα, όπως προέκυψε εσχάτως, στο υπουργείο ετοιμάζονται να βγάλουν και νέα εργολαβία για να σωθεί το έργο, που ήταν να τελειώσει το 2008… Αλλά, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε πρόσφατο άρθρο στο επίσημο περιοδικό των εργοληπτών, δε θα λειτουργήσει πριν τις 31 Μαρτίου 2014…

neakriti.gr

"google ad"