“Ανάμεσα στην απεργία πείνας των Παλαιστίνιων αιχμαλώτων και τις αποφάσεις της UNESCO”: Άρθρο του Πρέσβη της Παλαιστίνης στην Αθήνα, κ. Μαρουάν Τουμπάσι

Με την δημοσιοποίηση αυτού του άρθρου, θα έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από την έναρξη της απεργίας πείνας των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές του κατοχικού καθεστώτος του Ισραήλ. Η ανοιχτή απεργία έχει προαναγγελθεί από περισσοτέρους από χιλίους οκτακόσιους αγωνιστές, την μέρα του Παλαιστινίου αιχμαλώτου που έχει καθιερωθεί στις 17 Απριλίου κάθε χρόνο, για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, στην βελτίωση των απαράδεκτων συνθηκών που επικρατούν στις φυλακές, ώστε να έχουν τις ελάχιστες συνθήκες διαβίωσης μέσα στις κατοχικές φυλακές.

Αυτή η απεργία πείνας δεν είναι η πρώτη, είναι ένας άλλος κρίκος από την αλυσίδα απεργιών πείνας που έκαναν οι Παλαιστίνιοι αιχμάλωτοι στο πέρασμα των χρόνων, από την αρχή της Ισραηλινής κατοχής των Παλαιστινιακών εδαφών  στις 4 Ιουνίου 1967, που τυχαίνει να είναι η πεντηκοστή επέτειό της φέτος.

Στην διάρκεια αυτών των πέντε δεκαετιών, 800.000 Παλαιστίνιοι συνελήφθησαν και πέρασαν διάφορα διαστήματα στις απάνθρωπες Ισραηλινές φυλακές και κρατητήρια, όπου χρησιμοποιήθηκαν όλα τα είδη βασανιστηρίων και εξευτελισμών, ως κατάφωρη παραβίαση όλων των διεθνών κανόνων και των ειδικών συνθηκών που αφορούν τους αιχμαλώτους.

Το εθνικό κίνημα των αιχμαλώτων έχει προσφέρει σε αυτά τα πενήντα χρόνια τεράστιες θυσίες μέσα στις φυλακές του κατακτητή, καθώς έπεσαν πολλοί μάρτυρες ως συνέπεια των βασανιστηρίων στις φυλακές και την σκόπιμη στέρηση ιατρικής φροντίδας με αποτέλεσμα να πεθάνουν 210 αιχμάλωτοι .

Σήμερα οι αιχμάλωτοι διεξάγουν τον ανθρωπιστικό τους αγώνα κάτω από την ηγεσία του αιχμάλωτου αγωνιστή Μαρουάν Αλ Μπαργκούθι, μέλος της κεντρικής επιτροπής του κινήματος «Φατάχ», μέλος του Παλαιστινιακού Κοινοβουλίου, που κρατείται στις Ισραηλινές φυλακές από το 2002, μαζί με άλλους ηγέτες και αγωνιστές που κρατούνται για πάνω από 35 χρόνια.

Καθημερινά, νέοι αιχμάλωτοι ακολουθούν και συμμετέχουν σε αυτή την ανοιχτή απεργία πείνας, αυτοί  οι αιχμάλωτοι οι οποίοι θυσίασαν την ελευθερία κατά τη διάρκεια του αγώνα του Παλαιστινιακού λαού αναζητώντας την ελευθερία του, αναζητώντας την δίκαιη ειρήνη, έδωσαν την μάχη για τα δικαιώματα του λαού μας, για να απαλλαγεί από τα δεινά της Ισραηλινής κατοχής.

Οι Ισραηλινοί κατακτητές ασκούν τις πιο βάρβαρες μορφές τρομοκρατίας, φασισμού και απαρτχάιντ εναντίων του Παλαιστινιακού λαού.

Αυτοί οι αιχμάλωτοι περιμένουν την υποστήριξη και την αλληλεγγύη από την διεθνή κοινότητα και από τις φιλειρηνικές δυνάμεις από τους υπερασπιστές  της ελευθερίας και της δικαιοσύνης σε αυτό τον κόσμο, ώστε να μπορέσουν να αποκτήσουν την ελευθερία τους. Μέχρι τότε το Ισραήλ ως δύναμη κατοχής, οφείλει να σταματήσει τις καθημερινές παραβιάσεις εις βάρος του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου, σύμφωνα με  τις συνθήκες της Γενεύης ειδικά την τέταρτη συνθήκη που αφορά τα δικαιώματα των αιχμαλώτων και τις συνθήκες διαβίωσης τους μέσα στις φυλακές, καθώς και την ικανοποίηση αιτημάτων των αιχμαλώτων, αιτήματα που σχετίζονται με τα βασικά ανθρώπινα και νομικά δικαιώματα.

Οι διαδηλώσεις και εκδηλώσεις των διεθνών κινημάτων αλληλεγγύης και των λαών του κόσμου για την στήριξη του αγώνα των Παλαιστινίων κρατουμένων στην ανοιχτή απεργία πείνας τους, σε συνδυασμό με την απόφαση της UNESCO πριν από μερικές μέρες,  όπου η πλειοψηφία του εκτελεστικού συμβουλίου καταδίκασε την Ισραηλινή κατοχή στην Ιερουσαλήμ και σε όλα τα Παλαιστινιακά εδάφη, συμβολίζουν την επιλογή του κόσμου να σταθεί δίπλα στο δίκαιο και κατά της αδικίας της κατοχής με τις παράνομες πολιτικές της. Σημειώνεται ότι η UNESCO είναι μία οργάνωση που υπάγεται στον ΟΗΕ για θέματα εκπαίδευσης, πολιτισμού και επιστημών.

Οι αποφάσεις της UNESCO πριν από μερικές μέρες, ήρθαν ως επιβεβαίωση για την σημασία της Ιερουσαλήμ και την διαφύλαξη  της από την ανθρωπιστική και πολιτιστική καταστροφή, ώστε να παραμείνει ένας πραγματικός φάρος για τις  θρησκείες, μακριά από την δεισιδαιμονία,  καθώς και επιβεβαίωση της πολιτικής του Ισραήλ ως δύναμη κατοχής, εις βάρους αυτής της Ιερής πόλης, και όλων των Παλαιστινιακών εδαφών, κάτι που αποτελεί δικαίωση για τον Παλαιστινιακό λαό.

Παρά την επιτυχία του ψηφίσματος, η επιθυμία μας ήταν υπέρ να είχαν ψηφίσει υπέρ της απόφασης όλα τα κράτη μέλη της UNESCO, ως επιβεβαίωση της δέσμευσής τους στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων παραβιάσεων του Ισραήλ όσον αφορά  τις διατάξεις των εν λόγω συμβάσεων.

Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπίζουμε την κουλτούρα, τον πολιτισμό, την εθνική μας ταυτότητα και το δικαίωμα μας στην αυτοδιάθεση, οπλισμένοι με τα εργαλεία του Διεθνούς Δικαίου και την αποφασιστικότητα του Παλαιστινιακού λαού μας, ώστε στο εγγύς μέλλον να απαλλαγούμε από την Ισραηλινή κατοχή, πραγματοποιώντας το όνειρο μας για ένα Παλαιστινιακό Κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, μαζί με την απελευθέρωση των αιχμαλώτων.

"google ad"