Ανθρώπινες υπερβάσεις

«-Φτάσε όπου δεν μπορείς!

 Πετάχτηκα τρομαγμένος από τον ύπνο, είχε πια ξημερώσει. Σηκώθηκα, ζύγωσα στο παράθυρο, βγήκα στο μπαλκόνι με την καρπισμένη κληματαριά. Η βροχή είχε τώρα κοπάσει, έλαμπαν οι πέτρες, γελούσαν, τα φύλλα των δέντρων ήταν φορτωμένα δάκρυα.»Ν.Καζαντζάκης(Αναφορά στο Γκρέκο).

 

Γράφει η Ροδάνθη Κουμή

 

Φτάσε όπου δεν μπορείς μας λέει ο Μεγάλος και Σπουδαίος Ν.Καζαντζάκης και αναρωτιέμαι πολλές φορές αν ο άνθρωπος μπορεί την υπέρβαση.

Και η απάντηση δεν αργεί να έρθει στο μυαλό μου.

Ναι ο άνθρωπος μπορεί την υπέρβαση αρκεί να το θελήσει.Μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά ,μπορεί να ανέβει δύσβατα μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή του στόχου του, αρκεί να θελήσει.

Θυμάμαι μικρή στο χωριό όταν ξαποσταίναμε με το πατέρα μου από τις καθημερινές εργασίες ,να μου λέει :

«Kορίτσι μου εγώ ήθελα να φτάσω σε απάτητες κορυφές στην ζωή μου και δεν τα κατάφερα.Ίσως από δείλια ,ίσως από την υπερβολική κούραση της ζωής ,ίσως από φόβο…Μα εσύ δεν θέλω να φοβάσαι.Εσύ θέλω να κάνεις αυτά που δεν μπορείς να κάνεις.Θυμάσαι τι διαβάζαμε προχθές στον Καζαντζάκη;»

«Θυμάμαι πατέρα,θυμάμαι…Να φτάσω όπου δεν μπορώ!Μα πατέρα θα μπορέσω;»

«Θα μπορέσεις κορίτσι μου αρκεί να έχεις θέληση!»

Σοφά λόγια από ένα σοφό πατέρα.Τελικά εκείνα τα λόγια καθόρισαν και καθορίζουν την ζωή μου.Εκείνα τα λόγια τελικά ειπώθηκαν και σε άλλους ανθρώπους.

Βλέπω γύρω μου τυφλούς να γράφουν εξαιρετικά μυθιστορήματα,ανθρώπους χωρίς χέρια να ζωγραφίζουν πίνακες με τα πόδια τους.Βλέπω άτομα με ειδικές ικανότητες να διαπρέπουν στον αθλητισμό,τις τέχνες και τα γράμματα.Μα βλέπω και άλλους που τα έχουν όλα και δεν φτάνουν πουθενά.Γιατί για να φτάσεις στο στόχο σου πρέπει να παλέψεις μέσα σου και να πιστέψεις…Να πιστέψεις ότι μπορείς!

Θα θελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα ανθρώπων που έκαναν τέτοιες υπερβάσεις στην ζωή τους και έφτασαν στο ανώτερο στάδιο της ζωής:

1)Ο Κρίστι Μπράουν ( Christy Brown, 5 Ιουνίου 1932 – 7 Σεπτεμβρίου 1981)

Ήταν Ιρλανδός συγγραφέας, ποιητής και ζωγράφος που έπασχε από εγκεφαλική παράλυση. Ο μόνος του τρόπος να ζωγραφίζει και να γράφει ήταν τα δάχτυλα μόνο του ενός ποδιού. Έγινε περισσότερο γνωστός από το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Το αριστερό μου πόδι», το βιβλίο αυτό μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο, αποσπώντας, μάλιστα, και 2 Όσκαρ. Ο Κρίστι Μπράουν γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1932 στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας και ήταν το δέκατο παιδί, από τα 22 παιδιά που, συνολικά, απέκτησε η οικογένεια Μπράουν. Ο Κρίστι γεννήθηκε με εγκεφαλική παράλυση. Παρόλα αυτά, η μητέρα του δεν αποδέχτηκε ποτέ να τον κλείσει σε ίδρυμα και όχι μόνον αυτό, τον έμαθε να διαβάζει και να γράφει. Ο Κρίστι, σε ηλικία 5 ετών έβαλε μία κιμωλία ανάμεσα από τα δάχτυλα του αριστερού του ποδιού και άρχισε να ζωγραφίζει.
Ως έφηβος ο Μπράουν ζωγράφιζε συχνά και διάβαζε, κυρίως λογοτέχνες του 19ου και του 20ου αιώνα. Κατόπιν ξεκίνησε θεραπεία, για να καλυτερέψει η ομιλία του και να δυναμώσουν οι μύες του. Αργότερα κυκλοφόρησε Το αριστερό μου πόδι, το οποίο έγινε best-seller, παγκοσμίως. Ακολούθησαν άλλες δύο νουβέλες: A Shadow on Summer και το Wild Grow the Lilies, όπως επίσης και τρεις ποιητικές συλλογές.

2)Η Έλεν Άνταμς Κέλλερ (27 Ιουνίου 1880 – 1 Ιουνίου 1968)

Ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. Σε ηλικία 19 μηνών, οι γονείς της αντιλήφθηκαν ότι ήταν κωφή και τυφλή και την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. Η περίπτωσή της διαδόθηκε παγκοσμίως λόγω ενός θεατρικού έργου το οποίο ήταν βασισμένο στην αυτοβιογραφία της, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της Σάλιβαν να αναπτύξει έναν κώδικα επικοινωνίας μαζί της με την παντελή έλλειψη ομιλίας. Τελικά, έμαθε τη νοηματική γλώσσα και το 1888 γύρισε στη Βοστώνη, όπου θεωρήθηκε παιδί θαύμα.
Έμαθε γερμανικά ,γαλλικά, ελληνικά και λατινικά, ενώ είχε ιδιαίτερη αγάπη για την ελληνική γλώσσα. Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο το 1914. Συνέχισε τη μελέτη ξένων συγγραφέων και φιλοσόφων, ενώ υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική συγγραφέας. Έκανε ταξίδια στην Ευρώπη, όπου γνωρίστηκε με τονΜπέρναρντ Σω. Στη Σκωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Είχε δηλώσει ανοιχτά την αντίθεσή της στον πόλεμο. Επίσης, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου, των εργατικών δικαιωμάτων και του σοσιαλισμού, καθώς και άλλων προοδευτικών κινημάτων.Πέθανε το 1968. Κυριότερα έργα της είναι: “Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ”, “Η ιστορία της ζωής μου”, “Απαισιοδοξία”, “Η θρησκεία μου”, “Ειρηνικό βραδινό”.

3)Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ  (30 Μαργίου 1862 – 29 Ιουλίου 1890) Ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Η επίδραση του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική. Τον Ιούλιο του 1890, ο βαν Γκογκ εμφανίζει συμπτώματα έντονης κατάθλιψης και τελικά αυτοπυροβολείται στο στήθος στις 27 Ιουλίου ενώ πεθαίνει δύο ημέρες αργότερα.

4) Λούντβιχ βαν Μπετόβεν ( 17 Δεκεμβρίου 1770 — Βιέννη, 26 Μαρτίου 1827)

Ήταν Γερμανός συνθέτης και πιανίστας.
Αποτέλεσε μία από τις κεντρικότερες μορφές της κλασικής μουσικής και συγκαταλέγεται σήμερα ανάμεσα στους ευρύτερα αποδεκτούς συνθέτες όλων των μουσικών περιόδων και τους πλέον γνωστούς όλων των εποχών. Ένα από τα σημαντικότερα και το πιο τραγικό γεγονός της ζωής του Μπετόβεν αποτέλεσε η κώφωση του. Άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά από την ηλικία των 26 ετών, το 1796 (κατά άλλους αρχίζει λίγα χρόνια αργότερα) και, περίπου το 1820, θεωρείται πως ήταν ολοκληρωτικά κωφός. Το 1816, το προχωρημένο στάδιο απώλειας ακοής του Μπετόβεν, αναγκάζει τον συνθέτη να αποσυρθεί σε μεγάλο βαθμό από πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις. Οι συνθέσεις αυτής της περιόδου είναι μεγαλοπρεπείς, με μεγαλύτερο πνευματικό βάθος, ενώ η δομή τους θεωρείται γενικά πιο αφηρημένη και ασαφής. Στα τελευταία έργα του, ο Μπετόβεν χρησιμοποίησε επίσης πολύ συχνά το στοιχείο των παραλλαγών. Οι παραλλαγές Diabelli θεωρούνται από τα σημαντικότερα έργα αυτού του είδους και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για αρκετά έργα της ρομαντικής περιόδου. Η τρίτη δημιουργική περίοδος χαρακτηρίζεται από την ολοκλήρωση της 9ης Συμφωνίας, η οποία παρουσιάστηκε δημόσια τον Μάιο του 1824. Αναφέρεται πως ο Μπετόβεν, που φαινομενικά διηύθυνε το έργο, δεν ήταν σε θέση να ακούσει τα χειροκροτήματα του πλήθους και χρειάστηκε να τον στρέψει προς το κοινό για υπόκλιση μία από τις σολίστ.

5)Ο Τζων Φορμπς Νας (13 Ιουνίου 1928 – 23 Μαΐου 2015)

Ήταν Αμερικανό ς μαθηματικός και οικονομολόγος. Τιμήθηκε το 1994 με το Νόμπελ Οικονομικών μαζί με τους Ρ. Ζέλτεν και Τζ. Χαρσάνυι για τη συμβολή του στη θεωρία παιγνίων. Συγκεκριμένα, δημιούργησε την έννοια της ισορροπίας για παιχνίδια μη-μηδενικού αθροίσματος, ισορροπία που πήρε το όνομά του ως ισορροπία Νας. Ο Νας υπέφερε από σχιζοφρένεια από τα 31 του, την οποία ξεπέρασε μετά από τριάντα χρόνια.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ακόμα που μας άφησαν μεγάλη παρακαταθήκη όσο αφορά το έργο τους επειδή τόλμησαν!
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι ακόμα που τολμούν σε άλλους τομείς της ζωής τους και γίνονται για εμάς οι καθημερινοί Ήρωες!
Υπάρχουν άλλοι τόσοι ακόμα άνθρωποι που φτάνουν τους στόχους τους όποιοι και αν είναι αυτοί.
Γιατί το Φτάσε όπου Δεν Μπορείς του Καζαντζάκη είναι για όλους που θα θελήσουν να υπερβούν τα ανθρώπινα όρια!

"google ad"