Ανοικτή επιστολή προς τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Χανίων κύριο Βάμβουκα

Ο φαρμακοποιός με το παρατσούκλι Fisherman και το μέτρο της υποκατάστασης των φαρμάκων

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στα Χ.Ν. (7/12/2011) o κύριος Βάμβουκας μιλώντας για το μέτρο της υποκατάστασης φαρμάκων, αφού μιλάει για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας μας θυμίζει και αυτός το μνημόνιο που έφερε στη χώρα η αμερικάνικη αριστερά, δηλώνει σε ένα σημείο της συνέντευξής του “βέβαια, δεν είναι σωστό να αλλάζω ένα φάρμακο που έχει συνταγογραφήσει ένας γιατρός και δεν έχω λόγο να το κάνω… όταν όμως δεν έχω αυτό το φάρμακο και υπάρχουν δυσκολίες αντί για να στέλνουμε πίσω στον γιατρό τον ασθενή για να αλλάξει τη συνταγή νομίζω ότι έχουμε την επάρκεια ως φαρμακοποιοί και τη δυνατότητα να υποκαταστήσουμε το φάρμακο”…

Θα ήθελα να απαντήσω αναφερόμενος σε έναν φαρμακοποιό του νομού Χανίων που από εμάς τους γιατρούς έχει το παρατσούκλι Fisherman, δηλαδή ψαράς.

Ο εν λόγω φαρμακοποιός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες κάθεται πίσω από τον πάγκο του φαρμακείου ντυμένος ψαράς, επιδιορθώνει τα δίκτυα του ψαρέματος και όταν έρχεται ο πελάτης τον εξυπηρετεί, αν βέβαια έχει τα φάρμακα… Στους τουρίστες που τέτοια εικόνα φαρμακοποιού δεν έχουν δει πουθενά στον κόσμο, πρέπει να εξηγήσεις ότι: ο Φίσερμαν είναι ο φαρμακοποιός… πάμε τώρα πίσω στα λόγια του κυριου Βάμβουκα… 1. Όταν ο φαρμακοποιός δεν έχει ένα φάρμακο ο πελάτης πάει σε άλλο φαρμακείο… απλά τα πράγματα… άλλωστε αυτό κάνουν και οι πελάτες του φαρμακοποιού φίσερμαν.. 2. Πώς είμαστε σίγουροι ότι ο φαρμακοποιός δεν έχει το φάρμακο; Και αν το έχει και δεν το δίνει επειδή έχει αγοράσει και στοκάρει ποσότητες από το υποκατάστατο; 3. Στο σημείο της συνέντευξης που λέει: “αντί να στέλνουμε πίσω στον γιατρό… κύριε Βάμβουκα, αν δεν μπορεί να πάει ο ασθενής πίσω στο γιατρό επικοινωνείται τηλεφωνικά με τον γιατρό και μετά αλλάζετε το φάρμακο… φυσικά σαν καλός επαγγελματίας Υγείας σημειώνεται σε κάποιο χ΄ρο της συνταγής ότι η αλλαγή έγινε κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό και υπογράφεται εσείς και ο πελάτης…φυσικά το ίδιο θα γίνεται και τις ημέρες των εφημεριών και αργιών.. 4. Ο κύριος Βάμβουκας υποστηρίζει ότι ο φαρμακοποιός έχει την επάρκεια και τη δυνατότητα να υποκαταστήσει το φάρμακο… ποια επάρκεια και ποια δυνατότητα κύριε Βάμβουκα; Ξέρετε εσείς ο φαρμακοποιός γιατί συνταγογράφησε ο γιατρός το Χ αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο για κάποιον καρδιολογικό ασθενή αντί του Ψ αντιαιμοπεταλιακού, και λέτε ότι δεν θα στείλετε πίσω στον γιατρό τον ασθενή για να διορθώσει την συνταγή; Έχετε εσείς ο φαρμακοποιός τον φάκελο του ασθενούς; Όταν ο γιατρός προβαίνει σε αλλαγή θεραπευτικής αγωγής με την ίδια δραστική ουσία λαμβάνει υπόψη το ιατρικό ιστορικό του ασθενούς..

Μήπως αυτό στα νομικά λέγεται αντιποίηση αρχής και διώκεται ποινικά; Το τονίζω κύριε Βάμβουκα… αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος και της ιατρικής ειδικότητας που αποκτήθηκε μετά από πολύχρονη εκπαίδευση. Τονίζω πάλι επίσης ότι για την υγεία του ασθενούς αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα έχει μόνον ο γιατρός. Η αντικατάσταση φαρμάκου με άλλο ομοειδές με βάση τα εμπορικά κίνητρα – κριτήρια που κάποιοι συμβούλευσαν τον Λοβέρδο (ο οποίος δεν έχει σχέση με τον χώρο της Υγείας) ουσιαστικά αμφισβητεί την ιατρική νομοθεσία και δεοντολογία… Αν όπως λέτε κύριε Βάμβουκα, εσείς οι φαρμακοποιοί έχετε την επάρκεια και τη δυνατότητα να αλλάζετε συνταγές εμείς οι γιατροί μήπως θα έπρεπε να πληρωνόμαστε με λιγότερα χρήματα; Ας πούμε 600 ευρώ τον μήνα, ώστε την ημέρα που θα ανοίξει ιδιωτικά πολυϊατρεία ο επιχειρηματίας DON ARPAGONE (άρπαγας) να μας προσλάβει με αυτόν τον μισθό, πάντα λόγω κρίσης βέβαια… Τελειώνω με το τελευταίο κατόρθωμα του Φίσερμαν… Άλλαξε σε στεφανιαίο ασθενή το αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο Plavix 75 (χρησιμοποιείται για πρόληψη αθηροθρομβοτικών επεισοδίων σε έμφραγμα μυοκαρδίου) με το σκεύασμα Persantin 75 (συνιστάται κυρίως στην προφύλαξη από θρομβοεβολικά επεισόδια σε προσθετικές βαλβίδες καρδιάς ή για δευτεροπαθή πρόληψη ισχαιμικών εγκεφαλικών επεισοδίων) λέγοντας στον δύσπιστο πελάτη: βλέπετε τον αριθμό 75; Είναι το ίδιο φάρμακο. Ο ασθενής που φυσικά δεν πείστηκε ρώτησε συνάδελφο ιατρό για να λύσει την απορία του, και όπως ήταν φυσικά η ιατρική τάξη αποκαταστάθηκε. Ο ασθενής πήρε το σωστό φάρμακο από άλλο φαρμακείο… Τελειώνω λέγοντας ότι καμία επαγγελματική τάξη στους καιρούς που ζούμε δεν πρέπει να συμπεριφέρεται με τρόπο που να θεωρεί τον εαυτό της “Μοναχοπαίδι”.

Με εκτίμηση,

Χαράλαμπος Γερ. Γεωργιλάς

Ιατρός Γενικός / Οικογενειακής Ιατρικής

"google ad"