Ανοιχτοί οι ουρανοί σε περιμένουν γιαγιά Ουρανία

Του Ανδρέα Σπανουδάκη

«Γιατί λες μπράβο γιε μου; Τι έκανα;» είχαν πει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, όταν δημοσιογράφος του τις είχε επισκεφθεί στη Σκάλα Συκαμνιάς την ημέρα που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά τους για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, τον Ιανουάριο του 2016. Όταν ρωτήθηκαν γιατί βοηθάνε τους πρόσφυγες, οι γιαγιάδες είχαν απαντήσει: «Καλά παιδιά είναι. Μερικές φορές κουρασμένα από το ταξίδι, με βοηθάνε να κουβαλήσουμε τα ξύλα για τη σόμπα μου».

Σε ηλικία 96 ετών πέθανε προχθές η Ευστρατία Μαυραπίδου, μια από τις τρεις γιαγιάδες της Συκαμνιάς, που η φωτογραφία τους το καλοκαίρι του 2015 είχε κάνει τον γύρο του κόσμου και στάθηκε αφορμή να προταθούν για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2016. Οι τρεις γιαγιάδες φρόντιζαν ένα βρέφος, παιδί μίας γυναίκας πρόσφυγα από τη Συρία που μόλις είχε αποβιβασθεί στην ακτή.

Αυτή η εικόνα διακονεί το Ωραίο. Είναι ο άξονας που πάνω του δημιουργούνται οι πολιτισμοί. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι είναι η πρόκληση στο όνειρο.

Και γιατί όχι, η ιδέα μιας πιο όμορφης ζωής στους δυστοπικούς καιρούς που ζούμε.

Η εικόνα της γιαγιάς των προσφύγων είναι η απόδειξη και η διάψευση της θεολογικής άποψης πως το Ωραίο αντιστρατεύεται, ή ακόμα είναι και θανάσιμα επικίνδυνο για το Καλό.

Είναι και οι άλλοι οι στενόμυαλοι, οι «κατάφορτοι» από μισαλλοδοξία, φανατισμό, φιλιστα’ι’σμό, εκφραστές του τυφλού και μικρόψυχου εγωισμού που πάνω σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά έχτισαν πολιτικές καριέρες.

Ικανοποιούν την αλγολαγνεία τους με τον πόνο και τον ξεριζωμό ανθρώπων, εκείνοι που δεν είναι ικανοί να διαβούν την «πόρτα» της Ωμορφιάς, της Καλοσύνης και του Ήθους.

Η εικόνα της γιαγιάς Ευστρατίας που με το μπιμπερό τα’ί’ζει ένα νεογγέννητο προσφυγόπουλο είναι το δροσερευτικό χάδι, ο εντοπισμός και η διευκρινιστική ερμηνεία σ’ αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες «καλός καγαθός» εννοώντας την Τελειότητα.

Η ευλαβική συγκέντρωσή στο θεάρεστο έργο της, η σοβαρότητα του προσώπου της, σου έδιναν την εικόνα της γυναίκας που θηλάζει.

Που μεταγγίζει απο το στήθος της στάλα στάλα τη ζωή.

Ήταν η ενσάρκωση της Θείας Χάριτος που συναρμονίζει και συνταιριάζει το Ωραίο με το Καλό.

Στο καλό γιαγιά Ευστρατία διέψευσες τους ξιπασμένους, τους μνησίκακους που δογματίζουν υπέρ των πολιτικών, φυλετικών και θρησκευτικών διακρίσεων και τον περιορισμό των δικαιωμάτων και των προνομοίων των ανθρώπων.

Μας έβγαλες ασπροπρόσωπους.

Ανοιχτοί οι ουρανοί σε περιμένουν γιαγιά Ευστρατία. Ο Θεός έδωσε ύπαρξη και ζωή στους αγγέλους, για να κηρύττουν με τις πράξεις τους την αγάπη και την αγαθότητα.