Ανοιχτός πόλεμος για το καλώδιο της Κρήτης

Φιλόδοξο και μάλλον … άτοπο χαρακτηρίζει ο Euroasia το ενδεχόμενο η ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Αττικής να πραγματοποιηθεί ως εθνικό έργο απαντώντας στον επικεφαλής του ΑΔΜΗΕ, Μανούσο Μανουσάκη. Όπως υποστηρίζει ο Euroasia τα σχέδια αυτά θέτουν σε κίνδυνο την υλοποίηση του έργου αμφισβητώντας ανοιχτά της αποφάσεις της ΡΑΕ.

Πιο συγκεκριμένα, ο Euroasia εκτιμά ότι οι Έλληνες καταναλωτές σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να επιβαρυνθούν με το ποσό των 356 εκατ. ευρώ. H εκτίμηση συμπεριλαμβάνεται στο πεντασέλιδο κείμενο που απέστειλε στη ΡΑΕ  στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του Δεκαετούς Προγράμματος Ανάπτυξης (ΔΠΑ) του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΜΗΕ) για τα έτη 2019-2028. Η τοποθέτηση του Εuroasia αποτελεί συνολική αμφισβήτηση των αποφάσεων της ΡΑΕ και του σχεδιασμού που απορρέουν εξ αυτών και υλοποιεί ο ΑΔΜΗΕ για την ηλεκτρική διασύνδεσης Κρήτης – Αττικής.

Ο προτεινόμενος σχεδιασμός «θέτει σε κίνδυνο την υλοποίηση της διασύνδεσης Κρήτης – Αττικής με έγκαιρο και οικονομικά αποδοτικό τρόπο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Εuroasia, αφήνοντας εμμέσως ανοικτό το θέμα δικαστικής προσφυγής. Στην επιστολή του υπενθυμίζει ότι ως φορέας υλοποίησης του έργου έχει υποβάλει, σύμφωνα με το άρθρο 32 του Ν. 4001/2011, αιτήσεις αναθεώρησης κατά των αποφάσεων της ΡΑΕ με αίτημα την ανάκλησή τους. Επιπλέον επισημαίνει ότι ο σχεδιασμός υλοποίησης του έργου ως εθνικού καθίσταται ακόμη περισσότερο προβληματικός δεδομένης της από 10/10/017 κοινής απόφασης της ΡΑΕ και της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας της Κύπρου (ΡΑΕΚ), που ελήφθη σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό (347/2013) και η οποία, όπως αναφέρει, αποτελεί διεθνή σύμβαση με δεσμευτική ισχύ και διασφαλίζει σε κάθε περίπτωση την υλοποίηση του συνολικού έργου Εuroasia Interconector από τον επίσημο φορέα υλοποίησης, δηλαδή τον Εuroasia.

Ως προς το θέμα της χρηματοδότησης, επισημαίνει ότι ο προτεινόμενος από τον ΑΔΜΗΕ σχεδιασμός δημιουργεί ένα επιπλέον εθνικό έργο, επιπρόσθετο του διακρατικού Κρήτη – Κύπρος – Ισραήλ, το συνολικό κόστος του οποίου (περίπου 1 δισ.) θα πρέπει να επωμισθεί πλήρως η Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εκπληρώσει και τη δέσμευσή της για την υλοποίηση της διασύνδεσης Κρήτης – Αττικής ως μέρους της μεγάλης διακρατικής διασύνδεσης στο πλαίσιο της Κοινής Ρυθμιστικής Απόφασης με κόστος κατασκευής 770 εκατ. ευρώ και φορέα υλοποίησης τον Euroasia. Eπισημαίνει δε ότι η ίδια η ΡΑΕ στις εγκριτικές της αποφάσεις για τη ΔΠΑ 2017-2026 και 2018-2027 πήρε τη θέση ότι η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος δεν δικαιολογεί την υλοποίηση και των δύο έργων.

Ο Εuroasia διατυπώνει σειρά ενστάσεων κατά του σχεδιασμού της ελληνικής πλευράς επικαλούμενος το ευρωπαϊκό πλαίσιο που διέπει τα PCI και τις μέχρι τώρα επίσημες θέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως:

1. Οι αποφάσεις της ΡΑΕ στις οποίες στηρίζεται έχουν εκδοθεί αναρμοδίως και κατά παράβαση του ευρωπαϊκού κανονισμού (Ε.Ε. 347/2013) και επομένως είναι άκυρες. Κατά συνέπεια θέτει το έργο εκτός καθεστώτος PCI και το καθιστά αμιγώς εθνικό και συνεπώς μη επιλέξιμο για την προβλεπόμενη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα (Connectign Europe Facillity).

2. Mε βάση τον ευρωπαϊκό κανονισμό, τα μοναδικά αρμόδια όργανα για την παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης του PCI είναι ο Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) και η αντίστοιχη περιφερειακή ομάδα. Η αρμοδιότητα της ΡΑΕ ως εθνικού ρυθμιστή γεννάται μόνον εφόσον έχει διαπιστωθεί από τα εν λόγω όργανα ότι προκύπτει καθυστέρηση πέραν των δύο ετών σε σχέση με την ημερομηνία λειτουργίας του έργου και μόνον εφόσον ο φορέας υλοποίησης δεν επιλέξει ο ίδιος τρίτο μέρος για τη χρηματοδότηση και άρα η υπόδειξη της ΡΑΕ δεν καθιστά αυτομάτως το τρίτο μέρος, εν προκειμένω την Αριάδνη, φορέα υλοποίησης του έργου.

3. Στην τεχνική περιγραφή της διασύνδεσης Κρήτης – Αττικής στο δεκαετές που τέθηκε σε διαβούλευση δεν υπάρχει καμία αναφορά σε λύση για τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας με το τμήμα Κρήτης – Κύπρου – Ισραήλ, παρά το γεγονός ότι το θέμα τίθεται ως μείζον από την Ε.Ε.

4. Στο αναθεωρημένο σχέδιο ο ΑΔΜΗΕ προτείνει μεγαλύτερη ισχύ (2×500 MW) έναντι (2×350 MW), με συντομότερο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, ενώ παράλληλα, θέτοντας τη διασύνδεση εκτός κανονισμού PCI, αποστερεί το έργο από μελέτες και αδειοδοτήσεις που έχει ήδη εκπονήσει ο Εuorasia ως επίσημος φορέας υλοποίησης.