Ανοχύρωτη πόλη, ελαστικές συνειδήσεις: Η μάστιγα του τουρισμού στα Χανιά

“Α, έχουν δυο ομάδες οι Σκανδιναβοί στο Μουντιάλ και πήγαν όλοι στη Ρωσία” γκρινιάζουν διάφοροι εδώ στα τουριστικά Χανιά που διατηρούν (ή έχουν μερίσματα σε) ανάλογες επιχειρήσεις “έτσι θα πάει μέχρι τον Ιούλιο” “Έπεσαν οι δουλειές…” “Ε, μας πούλησε κι ο Τσίπρας…” συμπληρώνουν διάφοροι άλλοι, εννοώντας την… Μακεδονία!

Όμως μόνο μια βόλτα να βγεις στο ιστορικό κέντρο (ειρωνική εδώ η χρήση του όρου) των Χανίων ή λίγο πιο έξω στις υπερτουριστικοποιημένες περιοχές της Αγιάς Μαρίνας ή του Πλατανιά και θα δεις να ανοίγουν νέα μαγαζιά, να δουλεύουν τα παλιά, να έχουν ικανοποιητική πληρότητα θέσεων και κρατήσεων διάφορα ξενοδοχεία (που αν κι αρχή του καλοκαιριού και της σεζόν, σε κάποιες περιπτώσεις η περίοδος θυμίζει Αύγουστο!) ενώ ο ντόπιος και μάλιστα ο χανιώτικος τουρισμός ή έστω η ανάγκη για μια χαλαρή μπύρα, να γεμίζει (συγκεκριμένα είναι η αλήθεια…) καταστήματα στην Παλιά Πόλη. Και θα τα γεμίσει περισσότερο στο προσεχές μέλλον.

Κι από πάνω ν’ ακούς την γκρίνια και την αχαριστία του καθενός που ασχολείται με τα τουριστικά (από μεγαλοξενοδόχους, τους επίσημους φορείς, τα θεσμικά όργανα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση μέχρι τον μικρότερο επιχειρηματία) ότι δεν βγαίνουν οι δουλειές ή ότι έχουμε “χαμηλής ποιότητας τουρίστες”(!) σε μια πόλη ανοχύρωτη στην επέλαση της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού που όλα (ανθρώπους, σπίτια, γειτονιές και συνοικίες, πάρκα και δημόσιους χώρους, Ιστορία, Τέχνη, Πολιτισμό και άλλα πολλά) τα κάνει εμπόρευμα προς πώληση.

Αχαριστία, επίμονο κυνήγι του υπερκέρδους, ζηλοφθονία για… τον τουρισμό των άλλων, γκρίνια, ρατσισμός (αυτό είναι ο διαχωρισμός ποιοτικών ή μη τουριστών), τρομοκρατία μέσω μπράβων κι άλλων “καλών” παιδιών της νύχτας, να ποιά είναι η νέα κοινωνική συνείδηση που καλλιεργείται στα Χανιά και παντού, που βέβαια πάει χέρι-χέρι με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, με τα χαμηλά μεροκάματα, με την έλλειψη επαρκούς ασφάλισης, με τα εξοντωτικά ωράρια εργασίας και φυσικά με την αποδόμηση και την ιδιωτικοποίηση κάθε δημοσίου αγαθού ελέω Μνημονίων, ΕΕ και ΔΝΤ. Γι’ αυτά βέβαια δεν μιλούν όλοι οι προηγούμενοι, δεν τους συμφέρει, αλλά εδώ -τι να πεις- δεν μιλάει ούτε το αρμόδιο Σωματείο των Ξενοδοχοϋπαλλήλων!

Καλωσήρθατε στην εποχή του παρακμάζοντος καπιταλισμού,  που στην μεγαλύτερη κρίση του και με όπλο την ανάγκη για επιβίωση των απλών ανθρώπων, διαβρώνει μαζί με τους κάθε λογής εκπροσώπους του -πιο έντονα και βίαια από κάθε άλλη φορά- συνειδήσεις, όψεις και απόψεις.

Ο ταξικός πόλεμος είναι εδώ, λοιπόν. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την φιλανθρωπία των αφεντικών, μικρών ή μεγάλων, ούτε από κανένα μεγαλόσχημο οποιαδήποτε απόχρωσης. Η μάχη έχει ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να είναι απαθής, στην άκρη, περιμένοντας τις νέες μέρες που θα ‘ρθούν ή την έξοδο από τα Μνημόνια.

Εσύ με ποιόν θα πας και ποιόν θα αφήσεις σε αυτή την μάχη; Η απάντηση σου ίσως κρίνει το μέλλον αυτής της πόλης, της χώρας, του κόσμου ολοκλήρου. Απάντησε λοιπόν, σε περιμένω…