Απόφαση δικαστηρίου «παραγράφει» λίστες φοροδιαφυγής;

Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, οι έλεγχοι για τη λίστα Λαγκάρντ έχουν παραγραφεί για τους παρακάτω λόγους:

1. Εφαρμόζεται ο κανόνας της πενταετούς παραγραφής. Εξαίρεση είναι η δυνατότητα κοινοποίησης συμπληρωματικού φύλλου ελέγχου εντός δεκαετίας αν υπάρχουν νέα συμπληρωματικά στοιχεία.
2. Με βάση το σκεπτικό αυτό οι χρήσεις μέχρι το 2006 έχουν παραγραφεί. Επομένως το κράτος δεν έχει δικαίωμα ελέγχου.
3. Δίδεται ορισμός των νέων στοιχείων σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα νομολογία και το δικαστήριο αποφαίνεται ότι τα στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών στην ημεδαπή δεν συνιστούν νέα συμπληρωματικά στοιχεία, διότι σύμφωνα με το άρθρο 66 του ΚΦΕ η φορολογική αρχή είχε τη δυνατότητα να άρει το τραπεζικό απόρρητο και να τα πληροφορηθεί εντός της αρχικής πενταετίας, κατά την οποία είχε δικαίωμα να προβεί σε έλεγχο και κοινοποίηση φύλλου ελέγχου. Άρα, οι χρήσεις από το 2007 έως το 2010 θεωρούνται παραγεγραμμένες. (Βάσει κοινής λογικής, εφόσον κλείσει το 2016, θα συμπεριλαμβάνονται και οι χρήσεις του 2011.)

Μετά τα ανωτέρω, το δικαστήριο έκρινε ότι ο ισχυρισμός του Δημοσίου ότι η παραγραφή σχετικά με καταθέσεις για λίστα Λαγκάρντ παρατάθηκε με το νόμο του 2013, διότι είχε ήδη εκδοθεί σχετική εισαγγελική παραγγελία από το 2012, είναι εσφαλμένος και δεν αποδείχθηκε, διότι τα σχετικά στοιχεία παραδόθηκαν στον έλεγχο με νεότερη, από 2014, εισαγγελική παραγγελία και όχι με αυτή του 2012, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη υπόθεση να μην καταλαμβάνεται από τη διάταξη του 2013 για παράταση της παραγραφής.

Μόνη ελπίδα το ΣτΕ

Με πιο απλά λόγια, το σκεπτικό της απόφασης οδηγεί σε αδιέξοδο το υπουργείο Οικονομικών. Βγαίνουν άκυρες οι εντολές ελέγχου (άρα και η διακοπή της παραγραφής) για τις περισσότερες λίστες, επειδή εκδόθηκαν μαζικά και  αναφέρονται συλλήβδην σε ολόκληρο το περιεχόμενο κάποιων CDs και όχι ονομαστικά κατά περίπτωση, σε κάθε έναν ξεχωριστά από τους συνολικά 1,3 εκατομμύρια ελεγχόμενους.

Επίσης, το δικαστήριο φέρεται να καταρρίπτει και τους ισχυρισμούς της φορολογικής αρχής ότι στην επίμαχη υπόθεση ισχύει 10ετής ή και 20ετής παραγραφή του δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου να ασκήσει έλεγχο, θεωρώντας ότι τα στοιχεία που επικαλείται η Εφορία ως «νεότερα» ή «συμπληρωματικά» (οπτικός δίσκος – CD) είναι στην πραγματικότητα «παλιά» (υπόλοιπα τραπεζικών καταθέσεων) και άρα, αφού δεν τα αξιοποίησε τόσα χρόνια και δεν εξέδωσε ποτέ πιο πριν εντολή ατομικού ελέγχου. Επομένως, ισχύει και για τους ελεγχόμενους της λίστας Λαγκάρντ το δικαίωμα 5ετούς παραγραφής (2008 και πριν), όπως και για όλους τους υπόλοιπους φορολογούμενους που δεν έχουν υποστεί έως τώρα κανέναν φορολογικό έλεγχο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η μόνη απάντηση που μπορεί να δώσει το Δημόσιο πλέον είναι να κάνει αναίρεση για να εκδικαστεί εκ νέου η υπόθεση από το ΣτΕ, χωρίς ωστόσο και μια τέτοια εξέλιξη να διασφαλίζει διαφορετική πορεία για τις υποθέσεις.

Όπως όλα δείχνουν, είτε με την παράταση που θέλει να δώσει η κυβέρνηση είτε χωρίς, φαίνεται πως δημιουργείται Νομολογία με την οποία οι υποθέσεις αυτές (υπό προϋποθέσεις) καταπίπτουν ήδη στα δικαστήρια και οι μόνοι που έχουν λόγο να πληρώσουν είναι όσοι είναι πιασμένοι για τα καλά στη φάκα της Εφορίας. Ακόμα και στο ΣτΕ να καταφύγει το Δημόσιο για να προσβάλει την απόφαση, η αβεβαιότητα δεν ευνοεί το εισπρακτικό σχέδιο της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τον capital, στο τέλος του τρέχοντος έτους παραγράφονται οι χρήσεις 2000 έως και 2005 καθώς και οι χρήσεις από το 2006 έως και το 2010, εφόσον δεν έχει εκδοθεί εντολή ελέγχου με βάση νεότερα στοιχεία.

Με αυτό το δεδομένο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, στο υπουργείο Οικονομικών έκριναν ότι πρέπει να δοθεί παράταση ενός έτους, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2017, στην παραγραφή των παραπάνω υποθέσεων. Πολύ σημαντικό, σημειώνουν στο ΥΠΟΙΚ, είναι να υπάρξει η παράταση προκειμένου είτε να ολοκληρωθεί ο έλεγχος είτε να εκδοθούν εντολές ελέγχου για υποθέσεις λιστών φοροδιαφυγής, όπως για παράδειγμα στις υποθέσεις της λίστας Μπόργιανς.

thepressproject.gr