Δικαστική απόφαση που εκκρεμούσε από το 1997 μετά από προσφυγή δημιουργών, έρχεται να δώσει νέο ηχηρό χτύπημα στη διοίκηση της ΑΕΠΙ και να δικαιώσει τους δημιουργούς. Η εταιρεία καλείται στην ήδη δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται να πληρώσει αναδρομικά ένα τεράστιο ποσό στους δικαιούχους δημιουργούς (ενδεχομένως να φτάνει το ύψος των 25-35 εκ. ευρώ σύμφωνα με μια πρώτη εκτίμηση) και επιβάλλει τη συμμετοχή των δημιουργών στη λήψη αποφάσεων. Την ώρα μάλιστα που η εταιρεία δεν έχει χρήματα καθώς όπως έδειξε ο έλεγχος των ορκωτών λογιστών, οι μέτοχοι πλούτιζαν εις βάρος της.

Η απόφαση αυτή του εφετείου δημιουργεί επιπλέον νέα δεδομένα όσον αφορά το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για τα πνευματικά δικαιώματα. Αφενός δημιουργεί την άμεση ανάγκη τοποθέτησης επιτρόπου αφετέρου υποδεικνύει στον νομοθέτη την προσθήκη διάταξης που να δίνει αυξημένες αρμοδιότητες στους δημιουργούς αφού σύμφωνα με το εφετείο  πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις.

Ο δικηγόρος Γιωργανδρέας Ζάννος που χειρίστηκε την υπόθεση, εξηγεί στο tvxs.gr τι σημαίνει για την εταιρεία αλλά και τους δημιουργούς η απόφαση αυτή που έρχεται μετά από 21 χρόνια και μάλιστα μέσα σε αυτή τη δραματική συγκυρία.

Το ιστορικό της προσφυγής

Πρόκειται για την προσφυγή που είχαν κάνει στην επιτροπή ανταγωνισμού το 1996 οι Ξαρχάκος, Κυπουργός, Καλατζόπουλος, Μαμαγκάκης, Κουμεντάκης και η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών.

Είχαν καταγγείλει την ΑΕΠΙ στην επιτροπή ανταγωνισμού η οποία αναγνώρισε το 2003 ότι ήταν καταχρηστική η προμήθεια 25% στα μηχανικά δικαιώματα από την πλευρά της εταιρείας και ζητούσε να μειωθεί στο 15%.

Αναγνώρισε επίσης πως ήταν παράνομο από την πλευρά της ΑΕΠΙ να αναγκάζει τους δημιουργούς να εκπροσωπούνται στο σύνολο των δικαιωμάτων τους (μηχανικά και εκτελεστικά) από την ίδια εταιρεία. Η επιτροπή όμως τότε δεν αναγνώρισε τα υπόλοιπα αιτήματά των δημιουργών για περαιτέρω καταχρηστικές πρακτικές  κι έτσι προσέφυγαν στο διοικητικό εφετείο η απόφαση του οποίου το 2004 δεν άλλαξε τίποτα οπότε και προσέφυγαν στο ΣΤΕ το οποίο έκρινε πως το εφετείο όφειλε  να ξανά εξετάσει την υπόθεση.

Σήμερα έχουμε λοιπόν την απόλυτη νίκη των δημιουργών καθώς το εφετείο έκρινε πως:

Α. Θεωρεί ως καταχρηστική προμήθεια πάνω από:

  • 18% στα ραδιοτηλεοπτικά δικαιώματα αντί για 25% που έχει μέχρι σήμερα η ΑΕΠΙ και
  • 24% στη δημόσια εκτέλεση αντί για 37,5%

Το κρίσιμο είναι ότι η απόφαση ανατρέχει τουλάχιστον από το έτος 2003, επομένως η ΑΕΠΙ οφείλει να επιστρέψει τη διαφορά στους δημιουργούς για όλα τα έτη από το 2003 μέχρι σήμερα ποσό το οποίο υπολογίζεται χονδρικά στα 30 εκατομμύρια ευρώ.

Β. Αναγνωρίζει ως καταχρηστική πρακτική

  • την παράλειψη λογοδοσίας αναλυτικά για τα έσοδα και τα έξοδα ανά κατηγορία δικαιώματος
  • τη μη συμμετοχή των δημιουργών στη λήψη αποφάσεων (ή έστω εκτίμηση της γνώμης τους) σχετικά με το αμοιβολόγιο, τον κανονισμό διανομής και την παρακράτηση και διάθεση  10% για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι από την κοινοποίηση της απόφασης οι δημιουργοί θα πρέπει να συμμετέχουν στις παραπάνω αποφάσεις και η ΑΕΠΙ οφείλει να παρέχει αναλυτική λογοδοσία.

“Η απόφαση αυτή αποτελεί μια δικαίωση για το σύνολο των δημιουργών, αν και οφείλεται στους ελάχιστους που διεξήγαγαν αυτόν τον μακρόχρονο δικαστικό αγώνα για την εξυγίανση της ΑΕΠΙ, χωρίς να καμφθούν, με πρώτο τον Σταύρο Ξαρχάκο.” λέει στο tvxs.gr o δικηγόρος Γιωργανδρέας Ζάννος.

“Εκτός από τη σημαντική μείωση των προμηθειών με αναδρομική ισχύ και την υποχρέωση αναλυτικής λογοδοσίας, εξαιρετικά σημαντική είναι η κρίση του Δικαστηρίου που επιβάλλει στην ΑΕΠΙ να συμμετέχουν οι δημιουργοί στη λήψη των αποφάσεων για τον κανονισμό διανομής, τα αμοιβολόγια και τα πολιτιστικά κονδύλια. Δυστυχώς η απόφαση ήρθε καθυστερημένα, 21 χρόνια μετά την καταγγελία (1996), στη χειρότερη δυνατή συγκυρία, όπου μέτοχοι και διοίκηση έχουν φέρει την ΑΕΠΙ στα πρόθυρα της πτώχευσης και ελέγχονται για κακουργηματικές πράξεις. Στα αρνητικά ίδια κεφάλαια προστίθενται μερικές δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ που πρέπει να επιστρέψει η ΑΕΠΙ στους δημιουργούς, που όμως δεν τα έχει. Είναι ολοφάνερο ότι οφείλει το Κράτος να παρέμβει το συντομότερο δυνατό, ώστε να μην πτωχεύσει η ΑΕΠΙ, να προστατευθούν τα δικαιώματα και η περιουσία των δημιουργών και να διασφαλισθεί η ομαλή λειτουργία της αγοράς. “ καταλήγει.