Αρχιμανδρίτου Ιγνατίου Θεμ. Χατζηνικολάου, Θεολόγου – τ. Λυκειάρχου – Ακαδημαϊκού “Τίμιοι με τον Θεόν”

Μιά δέσμη ακτίνων Θεϊκού φωτός αποτελεί το νέο έργο με τον τίτλο <<Τίμιοι με τον Θεόν>>  του πυρφόρου Αγωνιστή της ουράνιας αλήθειας, Ιγνατίου Χατζηνικολάου, στην ταραγμένη και γιομάτη από πνευματικές ομίχλες εποχή μας.
Σοφός ανατόμος – και βαθύς γνώστης – της ανθρώπινης ψυχής ο συγγραφέας διαπιστώνει τις αδυναμίες της και τη σύγχυσή της και της προσφέρει με απέραντη αγάπη ένα πολύτιμο στήριγμα, για να αντιμετωπίσει τις παντοειδείς προκλήσεις της σύγχρονης ζωής.
Ήδη στον πρόλογο του έργου του ο συγγραφέας υπενθυμίζει στον παραπαίοντα άνθρωπο της εποχής μας τη θεία υπόσταση της ψυχής του και τον απώτερο προορισμό του, που είναι η ηθική του τελείωση και η βασιλεία των ουρανών. Από την ανώτερη όμως αυτή μοίρα του πηγάζει και η υποχρέωσή του να έχει μια τίμια σχέση με τον δημιουργό του: Δηλαδή όπως αυτός θέλει να τον συγχωρεί και να τον αγαπά ο Θεός, έτσι και ο ίδιος οφείλει να προσφέρει αγάπη και συγχώρεση στους συνανθρώπους του εφαρμόζοντας το <<ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών>>. Δεν αγνοεί ο συγγραφέας, ότι πολύ συχνά η κακία, η πονηρία, η αχαριστία και η αδικία εξαπολύουν τα δηλητηριώδη βέλη τους, που τα υπέστησαν ακόμη και ο Θεάνθρωπος, οι άγιοι και οι μάρτυρες, αλλά ο αληθινά πιστός δεν επιτρέπει στον εαυτό του να αμαυρώνει την εικόνα του Θεού που ενσαρκώνει, γι αυτό δεν <<αντιδικεί, δεν αντιμάχεται, δεν οργίζεται και δεν εκδικείται με οποιοδήποτε τρόπο>>, παραμένοντας έτσι τίμιος στη σχέση του με το Θεό του.
Στη συνέχεια ο φωτισμένος πατέρας Ιγνάτιος, σαν στοργικός πνευματικός οδηγός καλεί τους αναγνώστες του να «συμπορευθούν στον δρόμο της ανεξικακίας, της μακροθυμίας, της συγγνώμης και της αγάπης» γιατί  μόνο  έτσι είμαστε πραγματικά <<τίμιοι με τον Θεό>> και «συγχαιρόμαστε με τους αγγέλους τ’ ουρανού». Δείγμα της ευρύτητας και της διεισδυτικής δύναμης του πνεύματος του συγγραφέα είναι η πρωτοποριακή ανθρωπιστική αποψή του ότι οι αμαρτωλοί είναι στην πραγματικότητα «ασθενείς» που δεν πρέπει να θεωρούνται εχθροί μας αλλά ψυχές που έχουν ανάγκη από τη συμπάθειά μας, την κατανόηση, τη συγγνώμη και την αγάπη μας.
Αναφέρω στο σημείο αυτό μία σχετική περικοπή του κειμένου του συγγραφέα «Ο βαθύτερος και ωραιότερος νόμος της ζωής είναι η συγγνώμη κι όποιος έσκυψε και κοίταξε βαθειά και είδε την αλήθεια της ζωής και τη μοίρα του Ανθρώπου, δεν μπορεί παρά να είναι σπλαχνικός και να χαρίζει τη συγγνώμη».
Χαρακτηριστικά της μεγαλοψυχίας του συγγραφέα είναι και τα παρακάτω λόγια του με τα οποία θέλει να ελαφρύνει την ενοχή των αμαρτωλών: <<Κανείς δεν θέλει στο βάθος να είναι το απόρριμμα της ζωής, μα στο βάθος της μοίρας μας και της ψυχής μας υπάρχουν τόσα μυστικά και τόσα πράγματα, που αιχμαλωτίζουν τη θέλησή μας και την κρατούν στο κακό ή έστω στο μέτριο και το χυδαίο. Αλλά τα δάκρυα κι οι μετανοιωμοί κι όλα τα μυστικά παράπονά μας, γιατί δεν είμαστε εκείνο που θέλαμε να είμαστε, δείχνουν πως επιθυμούμε το καλό και το τέλειο κι όταν ακόμη η θέλησή μας είναι ανίσχυρη να φτάσει στο ιδανικό και στην τελειότητα>>. Σε κάθε όμως περίπτωση οι γνήσιοι Χριστιανοί πρέπει να έχουν υπ’ όψη τους -και να εφαρμόζουν- τα σοφά λόγια του αποστόλου Παύλου: «Περιπατείτε εν αγάπη καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν>> και <<μηδενί μηδέν οφείλετε ειμή το αγαπάν αλλήλους>>.
Αναγκαία όμως προϋπόθεση της γνήσιας αγάπης αποτελεί, όπως μας λέγει ο συγγραφέας, η μακροθυμία-και η ανεξικακία- δηλαδή να ανεχόμαστε και να υπομένομε τα σφάλματα, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες των συνανθρώπων μας, να μην τους κρατούμε κακία και να μην έχομε καμία διάθεση τιμωρίας και εκδικήσεως, παραδειγματιζόμενοι από την μακροθυμία  του Θεού απέναντι μας. Με την έννοια της μακροθυμίας – συνεχίζει ο πνευματικός οδηγός μας – συνδέονται και άλλες ακτινοβολούσες αρετές, η κατανόηση, η συμπάθεια, η επιείκεια, η αγαθωσύνη και η συγχώρηση, των οποίων το νόημα , κατά τον Άγιο Μάξιμο τον ομολογητή, είναι « η νίκη της αγάπης ενάντια στο μίσος « και με τη  νίκη αυτή σφυρηλατούμε μια τίμια σχέση με τον Θεό μας, γιατί κι εκείνος από αγάπη μας δημιούργησε και μας συντηρεί και του την ανταποδίδομε αγαπώντας και συγχωρώντας τα πλάσματά του. Με την αγάπη αυτή διευρύνονται τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης και όλη η ανθρωπότητα γίνεται μια μεγάλη ομονοούσα οικογένεια, στην οποία δεν έχουν θέση το μίσος, η αντιδικία και η εκδίκηση, γιατί  – όπως λέγει ο ιερός Αυγουστίνος – όταν οι άνθρωποι έχουν στο βάθος της καρδιάς τους τη ρίζα της αγάπης ,τότε από μια τέτοια ρίζα δεν μπορεί να βγεί τίποτε άλλο εκτός από το καλό, αφού με τη δύναμή της εναρμονίζονται όλες οι αντιθέσεις και αντιμετωπίζονται νικηφόρα όλες οι δυσκολίες της ζωής, όπως αναφέρει ο συγγραφέας Ιγνάτιος στο έργο του αυτό, όπου υπάρχουν διάσπαρτες πάμπολλες σοφές γνώμες διασήμων πνευμάτων που εμπλουτίζουν το περιεχόμενό του.
Γενικά το βιβλίο <<Τίμιοι με τον Θεόν>> διακρίνεται για το εύρος και το ύψος των ιδεών του πού αποδίδονται με θαυμάσια εκφραστική δεξιοτεχνία και γλαφυρότητα, ώστε συγχρόνως να θέλγει και να διδάσκει σε μια ομιχλώδη εποχή, που τόσο έχει ανάγκη από πνευματική καθοδήγηση. Γι ‘αυτό ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας στον εκλεκτό συγγραφέα του σπουδαιότατου και χρησιμότατου αυτού έργου να είναι υγιής και πολύχρονος και να στέκεται ακλόνητος στα ιερά μετερίζια του σκορπώντας το λυτρωτικό φώς της ουράνιας αλήθειας.

Νίκος Μαραγκουδάκης
φιλόλογος, συγγραφέας
ακαδημαϊκός