Αυτά που δε θα πουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, για τα κόκκινα δάνεια – Η αλήθεια πέρα από το βολικό αφήγημα περί “κακοπληρωτών” και “συνεπών” δανειοληπτών

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισαν την τροπολογία για την “προστασία” της Α’ κατοικίας συμφωνόντας μάλιστα ότι θα πρέπει να επιβραβευθούν οι “συνεπείς” δανειολήπτες σε σχέση με τους “κακοπληρωτές”.

Πόσο όμως έχει βάση αυτός ο διαχωρισμός τον οποίο φαίνεται αποδέχονται (πλέον) και τα δύο κόμματα;

Η αλήθεια είναι ότι η ύφεση αλλά και η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης οδήγησαν σε επιδείνωση της χρηματοοικονομικής κατάστασης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Κατά συνέπεια, ο πιστωτικός κίνδυνος αυξήθηκε, ενώ ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση προς το σύνολο των δανείων εξαπλασιάστηκε μέσα σε μία πενταετία.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι τον Δεκέμβριο του 2008 βρισκόταν μόλις στο 5,1% και τον Σεπτέμβριο του 2013 έφτασε το 31,2%.

Για να καταλάβουμε τι συνέβη ας δούμε κάποια ακόμα στοιχεία.

Από το 2011 και μετά χορηγήθηκαν 250.000 δάνεια από τις τράπεζες σε άτομα με ετήσιο εισόδημα μόλις 9.000. Λίγα χρόνια μετά, το 35,3% αυτών των δανειοληπτών αυτών ήταν άνεργοι και σε αδυναμία να ανταπεξέλθουν στην αποπληρωμή των δανείων. Η οικονομική κρίση και η λιτότητα οδήγησαν σε γιγάντωση του προβλήματος των κόκκινων δανείων.

Το 2007 μόνο το 3,6% του συνόλου των στεγαστικών δανείων ήταν σε καθυστέρηση και το 2008 το 4,6%. Το 2013 το ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων απογειώνεται στο 26,1%, το 2014 στο 28,6%, το 2015 στο 35,6% για να φτάσει το 2016 πάνω από το 40%. Αντίστοιχα στα καταναλωτικά δάνεια τα ξεπέρασε το 55% το 2016, από 51,2% το 2014. Μεταξύ των επιχειρηματικών το 2016 είχε «κοκκινήσει» το 44,6%. Τι συνέβη από το 2007 μέχρι το 2016; Προφανώς όχι κάποια εισβολή μπαταχτσήδων ή “κακοπληρωτών”, αλλά μια τεράστια οικονομική κρίση και τρία μνημόνια λιτότητας που οδήγησαν στην έκρηξη της ανεργίας και της φτώχιας!

Και αν και αυτή την περίοδο οι απλοί πολίτες κλήθηκαν να πληρώσουν τεράστια βάρη που δεν αναλογούσαν στις ευθύνες τους, τι συνέβη με τις τράπεζες;

Από το Νοέμβριο του 2008 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016 το ελληνικό δημόσιο διέθεσε για τις τράπεζες κεφάλαια ύψους 45,4 δισ. ευρώ, τα οποία προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος που «πρέπει» να αποπληρώσουμε όλοι οι πολίτες. Απ’ αυτά 31,9 δισ. διατέθηκαν στις συστημικές τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίηση τους, ενώ άλλα 13,5 δισ. ευρώ πήγαν για την εκκαθάριση των υπολοίπων τραπεζών που έκλεισαν ή απορροφήθηκαν από τις προηγούμενες.

«Κόκκινα» στεγαστικά δάνεια είχαν περίπου 420.000 νοικοκυριά με συνολικό ύψος 26 δις. ευρώ, τα 350.000 απ’ αυτά είχαν ακάλυπτο στεγαστικό δάνειο από 10.000 έως 100.000 ευρώ. Καταναλωτικό δάνειο ή κάρτες χρωστούσαν 1,9 εκατομμύρια συνολικού ύψους 15 δισ. ευρώ (το 1,7 εκατ. χρωστούσε υπόλοιπο έως 20.000), 305.000 επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις είχαν μη εξυπηρετούμενα δάνεια 15 δισ. ευρώ. Ο δανεισμός των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων συσσώρευε «κόκκινα» δάνεια ύψους 45 δισ. ευρώ! Άρα από τα 101 δις. ευρώ που ήταν τότε τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα 45 δις. οφείλονται σε δανεικά και αγύριστα μεγάλων και σχετικά μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων! Αυτή η αναλογία υπάρχει περίπου και σήμερα, που η αξία των κόκκινων δανείων έχει μειωθεί στα 82 δις.

Όμως, στο στόχαστρο δε βρίσκονται οι μεγάλες εταιρείες αλλά οι μικροί “κακοπληρωτές”

Τα λαϊκά νοικοκυριά αποτελούν σχετικά εύκολο στόχο. Δεν έχουν ούτε διασυνδέσεις με τα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών για να παίρνουν διακανονισμούς, ούτε στρατιά δικηγόρων, ούτε βέβαια μπορούν να πτωχεύσουν το νοικοκυριό τους (παρότι ζουν μέσα στη φτώχεια) και να συνεχίσουν τη ζωή τους, σαν να μην έγινε τίποτα, όπως κάνουν οι καπιταλιστές. Εξάλλου έχουν και μια άλλη αδυναμία: έχουν ανάγκη το σπίτι που μένουν…

Ως προς τη γεωγραφική κατανομή, το υψηλότερο ποσοστό υπερχρέωσης καταγράφεται στην Αθήνα (44%) και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη (18,4%) και τα Χανιά (14,4%).

Τα χρέη λοιπόν των πολιτών βρίσκονται στο στόχαστρο και οι πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων επιλέγουν να διαχωρίσουν τους πολίτες σε “συνεπείς” και “κακοπληρωτές” ώστε να εφαρμόσουν μέτρα τα οποία ειδάλλως θα αντιμετώπιζαν πολύ μεγάλες αντιδράσεις.

Αλλά τα χρέη δεν είναι προνόμιο των λαϊκών στρωμάτων της Ελλάδας, ούτε των επιχειρήσεών της, ούτε καν της χώρας. Η Ελλάδα είναι ένα απειροελάχιστο μέγεθος στην παγκόσμια οικονομία.

Πράγματι το ιδιωτικό και δημόσιο χρέος του πλανήτη, αυξήθηκε κατά 84 τρισ. δολ (71,8 τρισ. ευρώ) την τελευταία 10ετία με αποτέλεσμα ο κόσμος να κάθεται πλέον πάνω σε μια «βόμβα» χρέους που ανήλθε στο ιστορικό υψηλό των 226 τρισ. δολ.(193 τρισ. ευρω). Την ίδια στιγμή τα υπερκέρδη των πιο πλούσιων εκτοξεύονται κάθε χρόνο.

Στον δείκτη των κροίσων που Bloomberg περιλαμβάνονται 500 άτομα από κάθε γωνιά του κόσμου. Η περιουσία τους αυξήθηκε μέσα σε μια χρονιά συνολικά κατά 23%. Το ίδιο διάστημα οι χρηματιστηριακοί δείκτες MSCI World Index και Standard & Poor’s 500 παρουσίασαν άνοδο κατά 20%.

Η περιουσία των 500 δισεκατομμυριούχων που περιλαμβάνονται στη λίστα των κροίσων του Bloomberg είχε φτάσει συνολικά τα 5,3 τρισ. δολάρια. Πέρυσι τέτοια εποχή διαμορφωνόταν σε 4,4 τρισ. δολάρια.

Το 2007, προτού δηλαδή η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση αρχίσει να ξεδιπλώνεται, το συνολικό παγκόσμιο χρέος, σύμφωνα με τα στοιχεία της McKinsey, ήταν 142 τρισ. δολάρια ή το 269% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία του IIF(Institute of International Finance), καθώς ανήλθε σε 226 τρισ. δολάρια, αντιπροσωπεύει πλέον το 324% του συνδυασμένου ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) του πλανήτη.

Τα χρέη εκτοξεύονται, όπως εκτοξεύεται και ο παγκόσμιος πλούτος που φέτος αυξήθηκε κατά 6,4% σε σύγκριση με πέρυσι, φθάνοντας τα 280 τρισ. δολάρια και αυτός ήταν ο ταχύτερος ρυθμός μεγένθυνσης του πλούτου από το 2012.

Πέρυσι, οι 8 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη είχαν στα χέρια τους τόσο πλούτο όσο και το φτωχότερο μισό κομμάτι του κόσμου ενώ το 82% του παγκόσμιου πλούτου κατέληξε στο 1% της οικονομικής ελίτ.

Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα που βγήκε από τα μνημόνια σύμφωνα με τις πανηγυρικές φιέστες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το χρέος της κεντρικής διοίκησης έφτασε στα 343,740 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου 2018 έναντι 328,703 δισ. ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου 2017.  Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους.

Ναι σωστά διαβάσατε! Το ελληνικό χρέος αυξήθηκε κατά 15,034 δισ. ευρώ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2018!!!

Μετά από τέσσερα μνημόνια και ξεκλήρισμα του ελληνικού λαού το χρέος λοιπόν συνεχίζει την ανηφόρα…

Το  ερώτημα βέβαια είναι που πήγαν και τα περιβόητα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία δημιουργήθηκαν από την αφαίμαξη του ελληνικού λαού και που δήθεν θα μείωναν το χρέος. Η απάντηση είναι απλή: στην αποπληρωμή τόκων και δανείων παλαιότερων.