Υπάρχει εκνευρισμός μεν και κούραση, όμως δεν υπάρχει το ίδιο άγχος και φόβος όπως στην πρώτη καραντίνα. Το άγχος μετατίθεται στις οικονομικές συνέπειες της καραντίνας και στα ελλιπή μέτρα στήριξης των πολιτών που δοκιμάζονται έστω και αν τα κρούσματα, οι θάνατοι και οι διασωληνωμένοι είναι 10 φορές πάνω σε σχέση με την προηγούμενη φορά.
Στα social media η καραντίνα και ο κορωνοϊός δεν έχουν κάποιο μονοπώλιο. Αντιθέτως οι άνθρωποι συνεχίζουν και γράφουν για θέματα που τους απασχολούν, γράφουν και για ζητήματα που αφορούν την καραντίνα, αλλά πιο εξειδικευμένα ασκώντας κριτική λ.χ. στο πώς εφαρμόζονται συγκεκριμένα μέτρα.
Το βλέπουμε και στην κίνηση της σελίδας μας. Τα θέματα που αποδίδουν καλύτερα από άποψη θεάσεων δεν είναι αποκλειστικά αυτά που αφορούν τον κορωνοϊό.
Υπάρχει μια μεγαλύτερη ψυχραιμία εκ μέρους των πολιτών που βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την κατάσταση πανικού που βρίσκεται η κυβέρνηση.
Αυτή είναι η διαφορά της πρώτης με τη δεύτερη καραντίνα. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν.
Στην πρώτη καραντίνα όλοι άκουγαν προσεκτικά την κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης σα να είχε ψηλώσει πολύ απότομα. Τώρα, οι πολίτες ωρίμασαν, σκληροπετσιάσανε και η κυβέρνηση φέρθηκε ανώριμα και συνεχίζει να λαμβάνει αποφάσεις σπασμωδικά.
Οι πολίτες πλέον ασκούν κριτική και απαιτούν απαντήσεις.
Ρωτούν, γιατί η κυβέρνηση δεν έκανε όσα όφειλε εδώ και μήνες επιτρέποντας να οδηγηθεί η χώρα σε ένα δεύρερο λοκντάουν. Ζητούν τη λήψη μέτρων για την προστασία τους. Και όταν τελειώσει η καραντίνα δε θα δεχτούν χωρίς έντονες αντιδράσεις μία πραγματικότητα που θα χειροτερεύσει περαιτέρω τις συνθήκες ζωής τους.
Απαιτούν λύσεις από την κυβέρνησή τους.
Η δεύτερη καραντίνα διαμορφώνει μία νέα πραγματικότητα που η κυβέρνηση μοιάζει να μην έχει αντιληφθεί. Μία πραγματικότητα στην οποία πλέον δε θα βρίσκεται στο απυρόβλητο και στην οποία θα κριθεί πολύ αυστηρά.
Και οι μεγάλες δημοσκοπικά διαφορές μπορούν εύκολα να εξανεμισθούν, ακόμα και όταν απέναντι της βρίσκεται μια αντιπολίτευση που αποτυγχάνει να ασκήσει επιτυχημένα κριτική.