Αυτή την Κρήτη θέλουμε; Πνιγμένο στη μπόχα φαράγγι στις Γούρνες

Δεν τους βγήκε σε καλό η εκδρομή στο φαράγγι της Αγίας Αναστασίας.
Ανακοίνωση του Φυσιολατρικού Ομίλου Ηρακλείου.

Η Κρήτη είναι ένα νησί παραδεισένιο, το οποίο ερωτεύονται παράφορα οι χιλιάδες επισκέπτες της κάθε χρόνο. Με περίσσια περηφάνια εμείς οι Κρητικοί, οι γνήσιοι απόγονοι των Μινωιτών, φουσκώνουμε το μπέτη μας όταν ακούμε τους ξένους να λένε ότι θα ήθελαν να ζουν μόνιμα σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Όμως, άραγε είμαστε αντάξιοι αυτού του τόπου;

Ένα από τα πολλά παραδείγματα που συναντάμε καθημερινά στην ενδοχώρα της Κρήτης, παραθέτουμε κι εδώ. Είναι Κυριακή πρωί και όπως κάθε Κυριακή, ο Φυσιολατρικός Σύλλογος Ηρακλείου (ΦΥ.Σ.Η.) διοργανώνει πορεία μέσα από μονοπάτια της Κρήτης. Η πορεία μας ξεκινάει από τις Γούρνες Πεδιάδος με σκοπό να διασχίσουμε το όμορφο φαράγγι της Αγίας Αναστασίας, που ξεκινάει από το Καινούργιο Χωριό.
Ξεκινούμε με ιδιαίτερη όρεξη αλλά πολύ σύντομα η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική από τα λύματα από τα χοιροστάσια και τα ποιμνιοστάσια της περιοχής. Σε κάθε βήμα μας υπάρχουν σκουπίδια και κολύμπες με μαύρα νερά. Η μυρωδιά είναι τόσο έντονη που αναγκαζόμαστε να φορέσουμε μάσκες για να προστατευτούμε εμείς και τα μικρά μας παιδιά από τη μόλυνση του φαραγγιού. Ολόκληρη η τριγύρω περιοχή έχει μετατραπεί σε μια υπαίθρια χωματερή από κάθε λογής σκουπίδια (ακόμη κι αυτοκίνητα!) και το φαράγγι σε ένα βόθρο από λύματα.

Το ίδιο ακριβώς σκηνικό είχε δημοσιοποιηθεί παλαιότερα στα τοπικά μέσα (Βασίλης Δρόσος, ΠΑΤΡΙΣ, 26/1/2008), αλλά μετά από πέντε χρόνια φαίνεται ότι δε συγκινήθηκε κανένας. Ερχόμαστε κι εμείς (πάλι) να υπενθυμίσουμε στους αρμόδιους φορείς τις υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στους πολίτες. Είναι καιρός να συνετίσουν όσους παρανομούν και μας στερούν ένα θεμελιώδες δικαίωμα, το δικαίωμα να χαιρόμαστε τη φύση. Κι αυτό το δικαίωμα δε το διαπραγματευόμαστε, ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας.
Ελπίζουμε να μη λέμε τα ίδια σε άλλα πέντε χρόνια…

Αλέξανδρος Ρονιώτης, μέλος ΦΥ.Σ.Η.