Βιβλιοπαρουσίαση Δ. Κακαβελάκη: «Κρήτη όνειρο μέγα»

Γράφει ο αρχιμανδρίτης ΙΓΝΑΤΙΟΣ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ,Θεολόγος – τ. Λυκειάρχης

Αυτές τις ημέρες είχα την ευτυχία και την αγαλλίαση, να περπατήσω και να οσφρανθώ μέσα στον χειμώνα των ευωδιαστών βιβλίων του χαρισματικού πολυγραφότατου και εμβριθούς συμπολίτη μας, του αξιαγάπητου και αξιομίμητου  κ. Δημήτρη Κακαβελάκη.

Και, δεν είναι λίγα τα μοσχοβόλα ρόδα τα οποία κυριολεκτικά απόλαυσα. Με τιμή και χαρά μου τα αναφέρω, και είναι ανάμεσα στα πλέον των 20: Άβυσσος, Οι Γλώσσες των Στερεών, Η Νήσος, Ο Αυτός, Αταξία γήινης σαγήνης και Κρήτη, Όνειρο Μέγα.

Λυπούμαι που δεν μπορώ, αφ’ ενός λόγω αναξιότητάς μου συγκρινόμενος προς το πνευματικό ανάστημα του πανάξιου κ. Κακαβελάκη, να κάνω έστω συνοπτική αναφορά σ’ αυτά, και αφ’ ετέρου λόγω του πολύτιμου χώρου της ανά χείρας εφημερίδας. Και εδώ είναι η δυσκολία μου και η ενοχή μου. Λόγω επικαιρότητας, εορτή της Μάχης της Κρήτης, χωρίς προς Θεού, να υποτιμήσω τα άλλα, κάνω αναφορά όσο φτωχή κι αν είναι, στο βιβλίο  «Κρήτη, Όνειρο Μέγα».

Είναι αξιοσημείωτη και αξιέπαινη η αφιέρωσις του βιβλίου, στο σύνολό του, γιατί, όπως στην συνέχεια θα σημειώσομε, στα επί μέρους τέσσερα μέρη του βιβλίου,  είναι ξεχωριστές οι αφιερώσεις,  «στην αόρατη πανστρατιά των προμάχων Κρήτης κόσμου για Ελευθερία και στη ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΕΜ. ΤΣΟΥΔΕΡΟΥ που ακολουθεί τις δικές τους προμαχήσεις».

Τα τέσσερα μέρη του υπέροχου βιβλίου, το ψυχικό μεγαλείο και αποθησαύρισμα της μεγάλης και ευαίσθητης ψυχής, του κ. Κακαβελάκη, είναι τα εξής με τις αντίστοιχες αφιερώσεις: α) «Προγονική ταχύτητα»,  στον Γιώργο Παπαϊωάννου τον της εφηβείας πλοηγό. β) «σήψη του Αλάθητου».         Στον Μιχ. Κ. Μακράκη αυτάδελφο συναγωνιστή κατά του αλάθητου,  γ) «ακαθόριστο», Στον Χριστόφορο Χαραλαμπάκη φύλακα Κρητικού Λόγου και  δ) «Το πρωτογενές ποίημα», Στον Μιχάλη Τρούλη που ενοράται διαχρονικά Κρήτης ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΓΑ.

Μέσα από τον βαθύ ποιητικό λόγο του κ. Κακαβελάκη, που για να τον καταλάβεις χρειάζεται να είσαι ομόψυχός του, κάτι όχι τόσο εύκολο, εκτυφλώνεσαι από τις πνευματικές μαρμαρυγές,  υψώνεσαι, κατεβαίνεις στο βάθος χωρίς να αλλοιώνεσαι, ναυμαχείς και ουρανομαχείς, λες και ζεις το ψυχικό μεγαλείο του συγγραφέα, και λιγοστών ομοίων του, όπως του μεγάλου Γκαίτε με το υπέροχο ψυχογράφημά του «Ο Φάουστ».

Αυτός είναι ο λίαν αγαπητός, και καύχημά μας, δάσκαλος και πνευματικός οδοδείκτης μας κ. Κακαβελάκης. Κάθε στίχος και βάθος. Μια αυτοσυνειδησία και ένα όνειρο μέγα, όχι «θερινής νυχτός», αλλά τόλμης και ανυψώνει.

Ο Καλότυχος κάτοχος και αναγνώστης του βιβλίου, και μάλιστα ο Κρητικός, θα σταθεί στο ποίημα  «ΚΡΗΤΗ, ΟΝΕΙΡΟ ΜΕΓΑ» απ’ όπου κι ο τίτλος του βιβλίου, η Κρήτη, πράγματι ένα όνειρο μέγα, που «πάνω του φλόγες να το κατακάψουν / όμως η Κρήτη θεμέλιο μαρτυρίας / φλόγες σβήνει με αντι-στάσεις / Και ανα-κράξεις Ειρήνης /…Ύστερα άνοιξη θεία βαθύ πέλαγος / Γαλάζιο κουπιά υψωμένα δέντρα / Ανυψωμένα και τότε μαύρα πουλιά / Μ’ ατσαλένια φτερά σκεπάζουν / Τ’ ουρανού τη σκεπή …Άη – Γιώργη, Παναγιά κι’ ούλοι οι άγιοι βοηθάτε / Νύχτα αργοκίνητη άρματα τυλιγμένη / Μικρά τα όπλα μας / …Το ύψωμα πέφτει / Οι λόφοι στενάζουν / Τα κορμιά σφαδάζουν / Ο Δίας φευγάτος η Ευρώπη στον Άδη / Ο Τάλως χαμένος ο Μίνως σκοτωμένος / Άνοιξη Μαύρη – άνοιξη μαύρη / Στην Κρήτη στον κόσμο  / Στον μετα –κόσμο / Η Κρήτη πέφτει ο κόσμος γκρεμίζεται / …ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΑΝΔΑΝΟΣ / ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΡΗΤΗ / ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ / Όνειρο μέγα / Όνειρο ΜΕΓΑ».

Το ποίημα αυτό έχει μελοποιηθεί από τον συνθέτη ομ. καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, Θεόδωρον Αντωνίου σε μορφή καντάτας. Παρουσιάστηκε το 1984 στο κηποθέατρο Καζαντζάκη, στο Ηράκλειο, στην Αθήνα, και στην Κολωνία της Γερμανίας.

Φτωχή η αναφορά μας στο πρόσωπο και στο έργο του μεγάλου στοχαστή και φιλόσοφου κ. Δημητρίου Κακαβελάκη, αλλά αμέτρητα τα συγχαρητήριά μας και η τιμή στο πρόσωπό του.

"google ad"