«Γιατί δεν τα βρίσκει η Αριστερά;»

Του Αντ. Χαρχαλάκη συγγραφέα – ερευνητή – ποιητή

Αυτό το ερώτημα μου θέτουν πολλοί, στο δρόμο, στις παρέες και όπου αλλού. Κι αυτό γιατί με γνωρίζει πολύς κόσμος και ξέρει το πολιτικό μου στίγμα. Πάντα έχω στα χείλη μου ένα ερώτημα, το οποίο όμως δεν απευθύνω στους ευκαιριακούς συνομιλητές μου, για να μην τους φέρω σε κατάσταση αμηχανίας. Κι αυτό το ερώτημα είναι το εξής: εσείς που ρωτάτε, είστε έτοιμοι και διατεθειμένοι να βοηθήσετε, με την αλλαγή της νοοτροπίας που για χρόνια σας την «επιβάλλουν» τα ΜΜΕ; Θα δεχόσαστε να «διακινδυνεύσουν» τα υπάρχοντά σας (όσοι έχετε) που τελικά έχουν καθορίσει τα πιστεύω σας;

Ας μην κοροϊδευόμαστε, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσον αφορά κι εσάς, που είστε κολλημένοι σ’ αυτά που είπα μόλις. Αλλά και τις… «ευκαιρίες» που δίδονται από το Σύστημα, στην Αριστερά να κυβερνήσει!

Πέραν τούτου να εξειδικεύσουμε το ζήτημα του να «τα βρει η Αριστερά» όπως πολλοί λέτε σε όλους τους τόνους! Προσωπικά δεν υπήρξα Αριστερός, αλλά είμαι Κομμουνιστής. Γιατί η έννοια «Αριστερά» έχει πολύ πλάτος, που ξεκινά από το… Σοσιαλισμό τύπου ΠΑΣΟΚ και φτάνει… έξω από την πόρτα του ΚΚΕ. Στο οποίο δεν μπαίνει με τίποτα, ακόμα και με πιθανό σπρώξιμό σας, που μιλάτε χωρίς να ξέρετε κάποια δεδομένα ιστορικής και επίκαιρης φύσεως.

Καιρός είναι λοιπόν να τα εξειδικεύσουμε, μια που οι ερωτήσεις σας – σε κάποιες περιπτώσεις – είναι εκ του πονηρού! Οι συνιστώσες λοιπόν της «Αριστεράς» εν Ελλάδι είναι δύο, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη. Ας δούμε τις επιλογές των: Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει με εμμονή για την… «Ευρώπη των λαών» και πίνει νερό στο όνομα της Ευρωπ. Ένωσης! Ο Κουβέλης δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο, πως είναι έτοιμος για συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, αν υποτεθεί πως πάρει πλειοψηφία! Πείτε μου εσείς τώρα, είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία της Αριστεράς; Μπορούν να συγκυβερνήσουν οι δύο παραπάνω με το ΚΚΕ; Πέραν βέβαια του δεδομένου πως μέσω της «συγκυβέρνησης» θέλουν να το απορροφήσουν να το εξαφανίσουν. Όπως έγινε προ ετών, με το πείραμα του Συνασπισμού. Που οι «Αριστεροί» φωστήρες του, είχαν πάρει μαθήματα μέσα κι έξω από τη χώρα! Οι κραυγές του νεανία (πολιτικά) Τσίπρα, αν δεν είναι κάλπικες είναι μια ύστερη προσπάθεια των κύκλων που την επιχείρησαν και τότε… Μπορεί με ηγεμονικές στοχεύσεις του κ. Τσίπρα και όσων τον σιγοντάρουν, να στηθεί μία κυβέρνηση, ή θίασος ποικιλιών θα έλεγα; Ας μην κοροϊδευόμαστε, αυτή είναι η αλήθεια! Κι ας μάθουν κάποιοι επιτέλους πως δεν «είναι συνυπεύθυνο (και) το ΚΚΕ, που ταΐζεται παχυλώς από τον ελληνικό λαό, για να μην κάνει ΤΙΠΟΤΕ».

Αν κάνει ή δεν κάνει τίποτες οι πιο ακατάλληλοι να το πουν, είναι εκείνοι που… θέλουν να γίνουν «χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων» της Αγοράς! Και λαϊκίζουν βλακωδώς, για «βρυκολακιασμένο πολιτικό σύστημα» που τόχουν θρέψει όμως οι ίδιοι επί τόσα συναπτά έτη. Και είναι έτοιμοι ανά πάσαν στιγμή να του δώσουν το «φιλί της ζωής»! Πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, τώρα που οι Έλληνες και η χώρα, βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα! Και αν οι όποιες απόπειρες να βγούμε απ’ αυτό το μάτι, δεν τελεσφορήσουν, θα μας ρίξουν σε απρόβλεπτες, χρονικά, περιπέτειες. Παραδεχτείτε αγαπητοί μου πως, κοντά στ’ άλλα, είμαστε και θύτες και θύματα, άρα έχουμε την κύριε ευθύνη! Πάντα τα λαϊκά μας στρώματα είχαν αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις και επιλογές, γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε! Και το πικρό είναι πως… «όλα τα στραβά καρβέλια τα φτιάχνει η νύφη» κατά την παροιμία. Δηλαδή το ΚΚΕ, που στο κάτω – κάτω δεν κυβέρνησε ποτέ κι όμως οι παπαγάλοι των ΜΜΕ και οι παπαγάλοι μέσα στον κοσμάκη τόχουν στήσει μονίμως στον τοίχο, φορτώνοντάς τον κάθε αμάρτημα της Αστικής Τάξης και των δυνάμεων που πίνουν το αίμα όλων μας! Ας λείπουν λοιπόν οι κάθε είδους παροτρύνσεις, για να… αποφύγουμε όλοι (και ο καθένας χωριστά) το τόλμημα της σύγκρουσης.