Γιατί λατρεύονται ο Τσίπρας και ο Βαρουφάκης στην Ιβηρική;

Γράφει ο Κώστας Ζαχαριάδης | «ΣΥΡΙΖΑ-PODEMOS-VENCEREMOS» είναι το σύνθημα που όλοι μας φωνάξαμε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ναι, το πιστεύουμε ότι θα νικήσουμε και με έκδηλη αγωνία παρακολουθούμε την κυβερνητική πορεία του δικού μας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την πορεία του PODEMOS προς τις εκλογές και (ελπίζουμε) την εξουσία.

Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου είχα την χαρά να εκπροσωπήσω τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε το αδερφό μας κόμμα στην Πορτογαλία, το Μπλόκο της Αριστεράς με τίτλο «πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη και η απάντηση της Αριστεράς, όλοι μαζί μπορούμε». Ειπώθηκαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, αυτό όμως που κυρίως μας αφορά εμάς είναι κυρiως να αντιληφθούμε τις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες στην Ιβηρική χερσόνησο.

Με τις κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας έχουμε πολιτικές διαφωνίες σε όλα τα βασικά θέματα, αλλά με τις κοινωνίες υπάρχει γραμμή επικοινωνίας και διάχυτο αίσθημα φιλίας. Και εκεί υπάρχουν επίσης ζυμώσεις, εξελίξεις πολιτικές, έχουν εκλογές και οι δυο χώρες μέσα στο 2015, που ενδεχομένως θα αλλάξουν και το πρόσωπο της Ευρώπης μέχρι στο τέλος του χρόνου.

Ο τρόπος με τον οποίο υποδέχονται τους ανθρώπους που έρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι έχει συμβεί κάτι πολύ σημαντικό, κάτι πολύ ελπιδοφόρο το οποίο αφορά και τις ζωές των πολιτών στο δυτικό άκρο της Ευρώπης. Όλοι παρακολουθούν με τεράστιο ενδιαφέρον αυτά που γίνονται στα eurogroup και στις συνόδους κορυφής. Θέλουν με έναν τρόπο (ακόμα και εάν πολλοί από αυτούς δεν συντάσσονται πολιτικά με την Αριστερά την οποία εμείς εκπροσωπούμε) η Ελλάδα να τα καταφέρει και να πετύχει. Διότι βλέποντας τους εκβιασμούς που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση, καταλαβαίνουν τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι όταν με το καλό αναλάβουν κυβερνητικές ευθύνες στις χώρες τους. Καταλαβαίνουν το μήνυμα το οποίο θα σταλεί στις δικές τους κοινωνίες, εάν η δική μας κυβέρνηση στραγγαλιστεί, δεν μπορέσει να πετύχει, δεν τα καταφέρει.

Παρακολουθώντας κανείς τις ομιλίες Ισπανών και Πορτογάλων στη Λισσαβόνα ήταν σαν να άκουγε ομιλίες και τοποθετήσεις σε συνέδρια του 2012 στην Ελλάδα. Είναι ακριβώς η ίδια ατζέντα που εφαρμόζεται πανευρωπαϊκά και στοχεύει να χτυπήσει διάφορες κοινωνικές ομάδες, να απαξιώσει την δημόσια υγεία, την παιδεία να βάλει διαφορετικές ομάδες εργαζομένων να τσακώνονται μεταξύ τους, να γίνουν περικοπές στο σύστημα των δημοσίων επενδύσεων κοκ.

Εδώ φαίνεται πόσο σημαντικός είναι αυτή τη στιγμή ο ρόλος μιας ελληνικής κυβέρνησης η οποία από μια πολύ μικρή τραυματισμένη χώρα, βρίσκεται σήμερα να πρωτοπορεί συμβάλλοντας σημαντικά σε μια διαδικασία αλλαγής για όλη την Ευρώπη. Αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι να αναλογιστούμε την ιστορικότητα των στιγμών για τον ευρωπαϊκό νότο, για την Ευρώπη αλλά και για όλο τον κόσμο.

Οι Ισπανικές εκλογές πλησιάζουν, το κόμμα του κ. Ραχόι βλέπει στις δημοσκοπήσεις την πλάτη του νεοϊδρυθέντος Podemos εδώ και καιρό άλλοτε με μικρότερη και άλλοτε με μεγαλύτερη διαφορά.

Αλλαγή θα υπάρξει πιθανόν και στη Πορτογαλία με την πιθανή επικράτηση, δυστυχώς, όχι της αριστεράς που είναι κατακερματισμένη, αλλά με νίκη του Σοσιαλιστικού κόμματος που σε πολλά έχει διαφορετική ατζέντα από το κυβερνών κόμμα του κ. Κοέλιο που ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια της ευρωπαϊκής δεξιάς. Μένει να αποδειχτεί αν θα κινηθεί πιο κοντά σε κάτι που μοιάζει με «Τσίπρα», «Ρέντσι» ή «Ολάντ».

Φεύγοντας από τη συνάντηση, τους υποσχέθηκα να αντέξουμε και να πετύχουμε ώστε να λειτουργήσουμε και για την Ισπανία και για την Πορτογαλία ως το θετικό παράδειγμα προς μίμηση. Από τη πλευρά τους υποσχέθηκαν να αλλάξουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας τους.

Και τώρα γυρνάμε στα δικά μας και στο στοίχημα που διακυβεύεται στις διαπραγματεύσεις. Χρειάζεται να υπάρξει συμφωνία και θα υπάρξει καθώς έχει επιτευχθεί ήδη αξιόλογη πρόοδος στις διαπραγματεύσεις. Μια συμφωνία κοινά αποδεκτή για την οποία ήδη έχουν δεσμευτεί και οι δυο πλευρές η Ελλάδα και οι δανειστές από τις 20 Φεβρουαρίου. Κατά την διάρκεια των τελευταίων ημερών υπήρξαν και κάποια δημοσιεύματα που ολοφάνερα έπαιζαν παιχνίδια σκοπιμοτήτων για παράδειγμα αυτό της Bild.

Η συμφωνία το συντομότερο είναι “σκαλοπάτι”. Είναι προϋπόθεση για να εντατικοποιηθεί η συζήτηση για τα μεγάλα θέματα που θα συζητηθούν αμέσως μετά, με στόχο ένα νέο μεσοπρόθεσμο σχέδιο ανάπτυξης και ανασυγκρότησης γεμάτο μεταρρυθμίσεις, το οποίο θα βγάλει, όμως, την Ελλάδα στο ξέφωτο, με ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας και σημαντικές αλλαγές στο Κράτος, τη Διοίκηση, το πολιτικό σύστημα, τη σχέση με την πραγματική οικονομία. Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που θα δεχθεί πιέσεις, είναι και το γήπεδο όπου η Ελλάδα θα θέσει τα μεγάλα θέματα της απομείωσης του χρέους, των ρεαλιστικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Να βγάλουμε δηλαδή τη “θηλιά” που μας έχουν “φορέσει” 5 χρόνια Μνημόνιο.

* Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπης του ΣΥΡΙΖΑ

tvxs.gr

"google ad"