Τη στιγμή που μια μαθήτρια ή ένας μαθητής αποφασίζει πως θέλει να γίνει γιατρός, θεωρείται αυτονόητο πως το μέλλον του είναι λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά τους βήματα. Οι περισσότεροι απόφοιτοι ιατρικών σχολών θα απασχοληθούν σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας κλπ, θα ανοίξουν δικό τους ιατρείο, θα ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα ή/και θα εστιάσουν στην έρευνα.
Στις ΗΠΑ οι νέοι που επίσης δαπάνησαν ατελείωτες ώρες διαβάζοντας για να πάρουν το πτυχίο τους και εργάστηκαν επίσης ατελείωτες ώρες σε νοσοκομεία κάνοντας την πρακτική τους εκπαίδευση, όντας χρεωμένοι χιλιάδες δολάρια σε φοιτητικά δάνεια, φαίνεται πως ως γιατροί πια είναι έτοιμοι να κρεμάσουν τη λευκή ρόμπα και να ακολουθήσουν έναν άλλο δρόμο.
Συγκεκριμένα, ένας αυξανόμενος αριθμός αποφοίτων ιατρικών σχολών ή νέων γιατρών που εργάστηκαν για μικρό διάστημα σε νοσοκομεία αποφασίζουν να απασχοληθούν σε εταιρείες βιοτεχνολογίας, να ξεκινήσουν δικές τους επιχειρήσεις κατασκευής ιατρικών συσκευών, μηχανημάτων και εργαλείων ή ακόμη να εργαστούν ως σύμβουλοι σε διάφορες εταιρείες όπως για παράδειγμα σε εταιρείες επενδύσεων ιδιωτικών κεφαλαίων.
Όπως αναφέρει το Bloomberg και σύμφωνα με στοιχεία της Ιατρικής Ένωσης και της εταιρείας Merritt Hawkins που ειδικεύεται στις προσλήψεις στο χώρο της υγεία, το 2016 το 13,5% των αποφοίτων ιατρικών σχολών δήλωναν πως σκοπεύουν να επιδιώξουν μια καριέρα σε τομείς που δεν σχετίζονται με την κλινική ιατρική, δηλαδή την εφαρμογή της ιατρικής διδασκαλίες και πρακτικής σε ασθενείς. Το 2012 το ποσοστό αυτό ήταν στο 9,9%.
Το 25% των αποφοίτων ιατρικών σχολών, επίσης το 2016, δήλωσαν πως έχουν μετανοιώσει που αποφάσισαν να σπουδάσουν ιατρική ενώ το αντίστοιχο ποσοστό το 2006 ήταν μόλις 8%. Μεταξύ δε των λόγων που ανέφεραν ήταν η έλλειψη προσωπικού χρόνου, τα υπέρογκα χρέη σε φοιτητικά δάνεια και τα προβλήματα που υπάρχουν στις συναλλαγές με τις ασφαλιστικές εταιρείες ασθενών.
Ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό
Αυτή η διαρκώς αυξανόμενη τάση αποφοίτων ιατρικής που επιλέγουν να απασχοληθούν σε άλλους τομείς και όχι να εξασκήσουν την ιατρική, φαίνεται να προκαλεί μια σοβαρή «αιμορραγία» στο σύστημα υγείας της χώρας. Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ήδη σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, πρωτίστως στην επαρχία. «Όταν έχεις έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που εκπαιδεύονται για να περιθάλψουν ασθενείς και ξαφνικά αποφασίζουν να μην το κάνουν, τότε είναι λογικό να υπάρχει μια ανησυχία», εξηγεί ο Atul Grover της Αμερικανικής Ένωσης Ιατρικών Κολεγίων. Σύμφωνα δε με τις εκτιμήσεις της Ένωσης, το 2030 στις ΗΠΑ, το έλλειμμα σε ιατρικό προσωπικό θα φθάνει τους 100.000 ιατρούς.
Στο μεταξύ, τα πανεπιστήμια έρχονται με τη σειρά τους να αξιοποιήσουν τις ανησυχίες των φοιτητών της ιατρικής προσφέροντας τους περισσότερες επιλογές, πέραν της εξάσκησης της κλινικής ιατρικής. Για παράδειγμα στην ιατρική σχολή του Harvard, από τους 160 φοιτητές οι 14 επιλέγουν να πάρουν διπλό πτυχίο και 25 με 30 φοιτητές θα κάνουν Master σε άλλους τομείς όπως πχ στην νομική. Όπως εξηγεί ο δρ.Anthony D’Amico, καθηγητής στην ιατρική σχολή του Harvard υπάρχουν κάποιοι φοιτητές που θέλουν να ασκήσουν την ιατρική και υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να αξιοποιήσουν το σύνολο των δυνατοτήτων τους σε μια ευρύτερη κλίμακα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο δρ.Rodney Altman από το Σαν Φρανσίσκο ο οποίος σήμερα απασχολείται ως manager σε μια ιδιωτική εταιρεία αφού πέρασε ένα διάστημα ως ιατρός στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείου. «Για μένα, αν και η αλληλεπίδραση με τον ασθενή είναι σημαντική, είναι ακόμη πιο ικανοποιητικό να μπορέσω να επηρεάσω έναν μεγαλύτερο αριθμό ασθενών». Βέβαια όταν ανακοίνωσε την απόφασή του, οι αντιδράσεις των συναδέλφων του ήταν ποικίλες. «Οι περισσότεροι ήταν υποστηρικτικοί, αρκετοί ζήλεψαν και κάποιοι με προειδοποίησαν για τους κινδύνους» αφού η ιατρική θεωρείται ένας «ασφαλής τομέας» συγκριτικά με κανόνες της αγοράς ενός καπιταλιστικούς συστήματος.
Πάντως ο αριθμός των εταιρειών που αναζητά άτομα, όπως πχ ο Altman είναι σημαντικός αφού όπως εξηγεί η Steffi Langner, εκπρόσωπος εταιρείας συμβούλων, επιλέγουν να «στρατολογούν» ιατρούς επειδή οι δεξιότητες που είναι απαραίτητες για έναν ιατρό είναι πολύ κοντά στις ικανότητες που πρέπει να έχει ένας σύμβουλος.
Τέλος είναι αρκετοί και οι νέοι ιατροί που επιλέγουν να ξεκινήσουν μια startup επιχείρηση αφού το 2016 η χρηματοδότηση αυτών που σχετίζονται με την ιατρική έφθασαν τα 11,9 δισεκ. ευρώ ενώ υπάρχει ενδιαφέρον και από ιδιώτες επενδυτές. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του δρ.Jon Bloom , αναισθησιολόγου που άσκησε το επάγγελμα για μόλις τρεις μήνες και μετά άνοιξε μία startup αφού εφηύρε μια συσκευή που προλαμβάνει την ανάπτυξη έλκους στα πόδια διαβητικών ενώ έχει λάβει και την σχετική έγκριση από τον FDA (αντίστοιχος ΕΟΦ). Βέβαια «σε καμία περίπτωση δεν βγάζω τόσα χρήματα όσα οι γιατροί. Δεν είναι τόσο σημαντικό αυτό, για μένα. Οι φίλοι που εδώ και χρόνια πήραν ειδίκευση, έχουν περισσότερα από ένα αυτοκίνητα, υπέροχα σπίτια. Τα κατάφεραν. Εγώ μερικές φορές, ακόμη και σήμερα, τρώω ράμεν (ιαπωνική σούπα) και νουντλς».