Γιατί ο Μητσοτάκης ούτε άλλαξε γνώμη για την ξενοδοχοποίηση στο Λόφο Καστέλι, ούτε πρόκειται να αλλάξει

Ήταν 30 Οκτώβρη του 2020 όταν σύμφωνα με τότε δημοσίευμα της εφημερίδας “Χανιώτικα Νέα” από το Σάββατο 31 Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης “δεν συμφωνεί με τη δρομολογούμενη επένδυση στον λόφο Καστέλι”.

Την πληροφορία αυτή είχαν μεταφέρει “άτομα του στενού του περιβάλλοντος”.

Όπως ανέφερε το δημοσίευμα ο πρωθυπουργός αυτό που πραγγματικά ήθελε ήταν να αδειάσει το κτίριο από την κατάληψη Rosa Nera και να επιστραφεί στο Πολυτεχνείο Κρήτης ενώ “τα σχέδια που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για την αξιοποίηση των κτηρίων, του έχουν προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια”.

Ποια σχέδια;

Μα αυτά που αποκάλυψε η κατάληψη Rosa Nera για το ξενοδοχείο σύμφωνα με τα οποία πάνω από τα ερείπια της Αρχαίας Κυδωνίας θα φτιάξουν… πισίνα.

Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με το δημοσίευμα, αφού ενημερώθηκε από την κατάληψη, “θεωρεί ότι η διαχείριση που γίνεται δεν συνάδει με την ιστορία των χώρων και το γενικότερο πολιτιστικό πλαίσιο του σημείου».

Οι συγκεκριμένες αναφορές επανήλθαν στο προσκήνιο τον τελευταίο καιρό λόγω και της νέας εκκένωσης των κτιρίων στο Λόφο Καστέλι και τις προσπάθειες της Belvedere να προχωρήσει τους σχεδιασμούς της για ξενοδοχοποίηση. Έχουν όμως βάση; Έχει πράγματι αλλάξει γνώμη ο πρωθυπουργός;

Υπενθυμίζουμε ότι την ίδια ημέρα που είχε γίνει η εκκένωση της κατάληψης από το κτίριο της 5ης Μεραρχίας, στις 5 Σεπτέμβρη του 2020, ο τότε Υπουργός Ανάπτυξης της κυβέρνησης κ. Άδωνις Γεωργιάδης  είχε σημειώσει:

“Σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έπραξε το αυτονόητο και η κατάληψη εκκενώθηκε και η επένδυση προχωρά”.

Είναι πιθανό να έχει αλλάξει… λίγο τη γνώμη του;

Στις 6 Οκτώβρη σε συνάντηση που είχε η βουλευτής Χανίων της Ν.Δ. κ. Ντόρα Μπακογιάννη με τον Δήμαρχο Χανίων κ. Παναγιώτη Σημανδηράκη, στο επίκεντρο βρέθηκε το τι πρέπει να γίνει με την επένδυση στο Λόφο Καστέλι.

Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, προφανώς εκφράζοντας την κυβέρνηση, δεν είπε ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η επένδυση αλλά ότι …δεν πρέπει να υπάρξει πισίνα.

Είπε σχετικά μετά από ερώτηση δημοσιογράφου:

«… το Πολυτεχνείο έχει κάνει μια συγκεκριμένη σύμβαση με μια εταιρεία. Το αν η εταιρεία αυτή θα προχωρήσει στις μελέτες που έχει κάνει θα φανεί σε βάθος χρόνου. Δύο θέματα τουλάχιστον αισθητικά πρέπει να αντιμετωπιστούν: το ένα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει πισίνα και το άλλο είναι ότι χρειάζεται προσβασιμότητα των Χανιωτών, δηλαδή ελεύθερη πρόσβαση, η οποία να μη συναρτάται από οποιοδήποτε αντίτιμο. Αυτά τα θέματα πρέπει να τα θέσουμε και θα το κάνουμε και νομίζω πως και οι επενδυτές θα τα λάβουν σοβαρά υπόψιν».

Ήδη η εταιρεία, μετά την αποκάλυψη των σχεδιασμών για τα κτίρια στο Λόφο Καστέλι και των σχετικών σχεδίων της, προχώρησε σε παρουσίαση μίας διαφορετικής εικόνας αφού εξαφανίστηκαν τα σχέδια με την πισίνα και τη θέση της πισίνας πήραν καθίσματα σε γκαζόν. Εξαφανίστηκε και η φωτορεαλιστική απεικόνιση στην οποία φαινόταν ξεκάθαρα η πισίνα.

Πώς ήταν η επένδυση… με πισίνα

Πως είναι η επένδυση …άνευ πισίνας

Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επενδύσει τόσο βαριά στην “αξιοποίηση” της περιουσίας των δημόσιων πανεπιστημιών θέλοντας το Πολυτεχνείο Κρήτης να αποτελέσει ένα παράδειγμα.

Υπενθυμίζουμε ότι σε άρθρο του από τις 9 Ιουλίου του 2017 σημειώνε ότι:

H ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει τρία «οφθαλμοφανή προβλήματα… Πρόβλημα πρώτο, η περιορισμένη χρηματοδότηση, κάτι που δεν συναρτάται μόνο με την κρατική επιχορήγηση, αλλά και με τη δυνατότητα των πανεπιστημίων να βρίσκουν οικονομικούς πόρους” και εκφράζει την πεποίθησή του ότι για το πρώτο πρόβλημα η λύση είναι «να ψάξουμε πόρους από την αγορά, αλλά και από την αξιοποίηση της περιουσίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων». 

Και μετά πιο συγκεκριμένα:

“Τα πανεπιστήμια έχουν μεγάλη ακίνητη περιουσία την όποια πρέπει να εκμεταλλευτούν. Το παράδειγμα του Πολυτεχνείου Κρήτης δείχνει τον δρόμο αλλά αναδεικνύει ταυτόχρονα και τις απίστευτες αγκυλώσεις που τέτοιες προσπάθειες πρέπει να ξεπεράσουν.”

Ποιος είναι οι “απίστευτες αγκυλώσεις”;

Προφανώς οι αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, η εναντίωση στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων κτιρίων, το γεγονός ότι οι Χανιώτες δε θέλουν ένα τέτοιας ιστορικής αξίας κτίριο να μετατραπεί σε άλλο ένα ξενοδοχείο στο οποίο πρόσβαση θα έχουν μόνο οι εκλεκτοί…

Αγκυλώσεις για τον κ. Μητσοτάκη είναι οι αντιστάσεις. Είναι η ίδια η δημοκρατική βούληση όπως εκφράζεται μέσα από τις εκλεγμένες αρχές του νομού.

Τώρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαπραγματεύτηκε ώστε να υπάρχει σε κάποιο σημείο της επένδυσης “ελεύθερη πρόσβαση”. Και φαίνεται ότι στους νέους σχεδιασμούς μπορεί να υπάρχει ένας τέτοιος χώρος για τους πληβείους για να πιούνε πανάκριβα τον καφέ τους.

Σημειώνουμε ότι για το ζήτημα της αξιοποίησης της περιουσίας του Πολυτεχνείου Κρήτης και ειδικά των κτιρίων στο Λόφο Καστέλι ο σημερινός πρωθυπουργός είχε κάνει ακόμη μία εκτενή αναφορά μέσω facebook στις 29 Ιουνίου του 2017.

Εκεί σημείωνε σχετικά με την αξία της “επένδυσης ότι:

Τα έσοδα για το Πολυτεχνείο από την εκμίσθωση, ισοδυναμούν με τη δημόσια επιχορήγηση του Πολυτεχνείου για 8 έτη και αυξάνουν κατά 35% τις ετήσιες λειτουργικές δαπάνες του Ιδρύματος. Για να το πω με παραδείγματα: Καλύπτουν τις ετήσιες δαπάνες σίτισης 600 φοιτητών ή 360 υποτροφίες των 1.000 ευρώ προς φοιτητές του ιδρύματος.

Γίνεται λοιπόν το Πολυτεχνείο Κρήτης από “παράδειγμα προς μίμηση” να έχει γίνει “παράδειγμα προς αποφυγή” και ο πρωθυπουργός να έχει αλλάξει γνώμη; Γίνεται αυτό που χαρακτήριζε ως λύση στο πρόβλημα της χρηματοδότησης του Πολυτεχνείου να έχει μετατραπεί στο πρόβλημα; Γίνεται να τάσσεται με αυτούς τους οποίους που αποτελούν “αγκυλώσεις” που “πρέπει να ξεπεραστούν”; Μάλλον όχι.

Προφανώς, καλό είναι να παραμένουμε καλόπιστοι, αλλά καλό είναι να μην είμαστε και …μπουνταλάδες.