Γιατί ο Τσίπρας κάνει τώρα ενιαίο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ

Ποιες συνιστώσες διαφωνούν

Σε ενιαίο κόμμα μετατρέπεται ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν συμφωνούν όμως όλα στα στελέχη και όλες οι συνιστώσες του με αυτό. Ορισμένοι από τους «αμφισβητίες» διαφωνούν πλήρως με την εν λόγω επιλογή της Κουμουνδούρου, άλλοι κινούνται στο «ναι μεν, αλλά». Τι επιδιώκει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τι είναι αυτό που προκαλεί ανησυχία στους διαφωνούντες;

«Να ξεπεράσουμε τις συνιστώσες για να βρούμε κοινή συνισταμένη». Αυτή η φράση του Αλέξη Τσίπρα «συνοψίζει» το εγχείρημα της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα.

Ο στόχος, σαφής: Τώρα που ο πολιτικός σχηματισμός- συνασπισμός του 27% έχει τεθεί σε τροχιά διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας, η Κουμουνδούρου επιδιώκει να κρατά με περισσότερη… δύναμη, η ίδια, τα ηνία. Να μειώνει όσο γίνεται τα φαινόμενα «πολυγλωσσίας» και αποκλίσεων από την κεντρική γραμμή.

Η επιχείρηση «καλύτερος έλεγχος» της Κουμουνδούρου…

Διαφορετικές, ευδιάκριτες τάσεις υπάρχουν άλλωστε στον ίδιο το Συνασπισμό, το κόμμα που αποτελεί «σπονδυλική στήλη» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μάλιστα μικρές οι πολιτικές αποστάσεις που χωρίζουν ορισμένες από αυτές τις τάσεις, αν σκεφθεί λχ κανείς ότι στο Συνασπισμό η «ευρωπαϊκή – ανανεωτική» πτέρυγα του Δημήτρη Παπαδημούλη συνυπάρχει με το Αριστερό Ρεύμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη ή την Αριστερή Ανασύνθεση.

Η Κουμουνδούρου πιστεύει ότι ο εσωκομματικός… πλουραλισμός καταλήγει σε «φαινόμενα Βαβέλ», όταν οι τάσεις που συνυπάρχουν στον ίδιο το Συνασπισμό αναμειγνύονται, όχι με τις απλές τάσεις και πολιτικά ρεύματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με συγκροτημένες συνιστώσες, οι οποίες λειτουργούν ως μικρά, αυτοτελή κόμματα.

Αντιθέτως, εάν οι διαφορετικές προσεγγίσεις… διαχέονται σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι μεν «πολυτασικός», αλλά δεν θα λειτουργεί ως άθροισμα επί μέρους ξεχωριστών, μικρών, κομμάτων, η Κουμουνδούρου ευελπιστεί ότι θα ελέγχει ευκολότερα και αποτελεσματικότερα τα πράγματα. Ιδίως τώρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να διαψεύσει την αιτίαση πως αδυνατεί να κυβερνήσει, επειδή τα επί μέρους τμήματά του δεν μπορούν καν να συνεννοηθούν και να διαμορφώσουν «συνεκτική γραμμή».

Από την πλευρά τους, όσοι διαφωνούν με την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό σχήμα επικαλούνται κάτι: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε δύναμη του 27% λειτουργώντας με τον τρόπο, τον οποίο τώρα η ηγεσία αλλάζει.

Ο «χάρτης» των διαφωνούντων- συμφωνούντων

Έντονες διαφωνίες για την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό φορέα εκφράζουν οι Ενεργοί Πολίτες του Μανώλη Γλέζου και η ΚΕΔΑ, η Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς του Γιάννη Θεωνά , του πρώην ευρωβουλευτή του ΚΚΕ.

Οι Ενεργοί Πολίτες θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δρα ενιαία σε όλους τους τομείς, δίχως να χάσουν «την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική τους οντότητα οι πολιτικές δυνάμεις που τον συγκροτούν».

Η ΚΕΔΑ θεωρεί πως είναι απαραίτητη η συγκρότηση των οργάνων και των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ «και όχι η μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα που θα βάλει τέρμα στην προοπτική παραπέρα συσπείρωσης της Αριστεράς». Σε παραπλήσιο μήκος κύματος, η συνιστώσα «Κόκκινο» τάσσεται εναντίον της αυτοδιάλυσης των οργανώσεων με «διοικητικού τύπου μέτρα».

Υπάρχουν φυσικά και οι «εν μέρει» συμφωνίες και διαφωνίες. Λόγου χάρη, η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά τάσσεται υπέρ της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα, με ταυτόχρονη «ενίσχυση των δημοκρατικών διαδικασιών», διαφωνεί όμως με την αυτοδιάλυση των οργανώσεων και προτείνει τη «διπλή ένταξη των μελών» (στον ΣΥΡΙΖΑ και την ειδική οργάνωση κάθε μέλους).

Αντιθέτως, απορρίπτουν τη «διπλή ένταξη»- και τάσσονται υπέρ του μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα οι συνιστώσες ΑΚΟΑ (Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά) και «Ρόζα».

Θετικά βλέπουν το μετασχηματισμό σε ενιαίο κόμμα οι Οικοσοσιαλιστές και ο «Νέος Αγωνιστής», ενώ οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ μάλλον… το σκέφτονται ακόμη.

Λαφαζάνης: «Ναι, αλλά να αποφύγουμε τη συντηρητική μετατόπιση»

Τι «κρύβεται» πίσω από τις περισσότερες διαφωνίες ή επιφυλάξεις που εκφράζονται για το εγχείρημα «ΣΥΡΙΖΑ- ενιαίο κόμμα»; Όχι μόνο αντιρρήσεις οργανωτικής και «δομικής» υφής, αλλά και μια πολιτική ανησυχία: Ότι ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ θα «κλίνει επί δεξιά». Κι αν για άλλους αυτό θα σήμαινε «στροφή προς το ρεαλισμό και την υπευθυνότητα», για πολλούς από τους αμφισβητίες του μοντέλου «ενιαίο κόμμα» συνεπάγεται «άμβλυνση των αριστερών, ριζοσπαστικών χαρακτηριστικών».

Την κατανόησή του για αυτές τις ανησυχίες εξέφρασε, μιλώντας στην Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λαφαζάνης, επί κεφαλής του Αριστερού Ρεύματος του Συνασπισμού.

«Να κάνουμε το μεγάλο άλμα, αλλά όχι στο κενό», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Να διαψεύσουμε την παράδοση που θέλει τις αριστερές δυνάμεις που προχωράνε σε μετασχηματισμούς των κομμάτων τους να οδηγούνται σε συντηρητικές μετατοπίσεις».

Κι ακόμη:

«Να μην βάλουμε το κάρο πριν από το άλογο: Η συζήτηση για τη διαμόρφωση νέου κόμματος με το περιεχόμενό του πρέπει να πάει πακέτο. Δεν μπορεί πρώτα να αποφασίσουμε νέο κόμμα και ύστερα να ψάχνουμε την οργανωτική δομή, την ιδεολογία, τις αρχές του».

Τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά; Ότι η αριστερή πτέρυγα του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει στην Κουμουνδούρου κάτι, το οποίο σε ελεύθερη απόδοση θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: «Δεν προκαλούμε προβλήματα, δεν κάνουμε ανταρσίες, αλλά προσέξτε λίγο τη ρότα του ΣΥΡΙΖΑ γιατί εδώ είμαστε».

Φωτογραφία: Eurokinissi

"google ad"