Οι εκδηλώσεις του 39ου Φεστιβάλ με σύνθημα «Άλλαξε τον κόσμο, το έχει ανάγκη», θα γίνουν τόπος συνάντησης χιλιάδων νέων που τους αξίζει μια καλύτερη ζωή.Στα Χανιά οι εκδηλώσεις του 39ου φεστιβάλ ξεκίνησαν με επιτυχία το βράδυ της 23ης Αυγούστου, με τη προφεστιβαλική εκδήλωση που πραγματοποίησε η Νομαρχιακή Οργάνωση Χανίων της ΚΝΕ στο χωριό Άγιοι Πάντες (Μπαμπαλή) στην επαρχία Αποκορώνου.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε με προβολή βίντεο αφιερωμένο στη παραχάραξη της ιστορίας και το φασισμό.
Ακολούθησε ομιλία από το γραμματέα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων της ΚΝΕ Βάγια Βάγια, όπου μεταξύ των άλλων τόνισε:
«Δε πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ-ΑΝΕΛ είναι κόμματα της αστικής τάξης, τσιράκια τους. Μόνο απέναντι στο ΚΚΕ τα βρίσκουν που είναι ο πραγματικός εχθρός του συστήματος τους. Ο λαός με δαύτους δε μπορεί να αντιμετωπίσει τη πιο μαύρη μαυρίλα του καπιταλισμού, το φασισμό. Μόνο μέσα από τη δική του οργάνωση και πρωτοβουλία μπορεί να τους βάλει στη γωνιά τους. Και τέτοια παραδείγματα έχουμε πολλά, από σωματεία που αρνούνται δωρεές της ΧΑ , μέχρι τους εργάτες της ΑΓΝΟ στη Θεσσαλονίκη που τους πήραν στο κυνήγι, αντιφασιστικές συναυλίες που έχουν διοργανώσει σε Πάτρα και Αθήνα φοιτητικοί σύλλογοι και το ΜΑΣ μαζί με τα Συντονιστικά των μαθητών και τα 15μελή σχολείων.
Για τους δήθεν φίλους του λαού που βγάζουν ψεύτικους λόγους εναντίον του φασισμού, την ίδια ώρα που κάνουν πλάτες στα αφεντικά έγραψε με πολύ ωραίο τρόπο ένας μεγάλος κομμουνιστής δημιουργός ο Μπ. Μπρεχτ που έζησε από κοντά τη πάλη του ΚΚΓ και του Γερμανικού λαού απέναντι στα μονοπώλια και το ναζισμό. Λέει λοιπόν ο Μπρεχτ:
«Πώς μπορεί λοιπόν κανείς να πει την αλήθεια για το φασισμό όταν είναι εναντίον του, αλλά δε θέλει να πει κουβέντα ενάντια στο καπιταλισμό που τον γεννά;(…) Αυτοί που είναι ενάντια στο φασισμό χωρίς να είναι ενάντια στο καπιταλισμό, αυτοί που θρηνούν για τη βαρβαρότητα που προέρχεται από τη βαρβαρότητα, μοιάζουν μ’ εκείνους που θέλουν να έχουν μερίδιο από το μοσχάρι είναι όμως ενάντια στη σφαγή του. Θέλουν να φάνε το κρέας, αλλά να μη δουν το αίμα. Είναι ικανοποιημένοι αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του πριν τους το παραδώσει. Δεν είναι ενάντια στις σχέσεις ιδιοκτησίας που γεννούν τη βαρβαρότητα. Υψώνουν τη φωνή τους ενάντια της και το κάνουν στις χώρες εκείνες, όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως, οι χασάπηδες πλένουν τα χέρια τους πριν παραδώσουν το κρέας.»
Εμείς λοιπόν, τα νιάτα του ΚΚΕ που διδασκόμαστε από την 95χρονη πορεία και ιστορία του Κόμματος μας και του Κομμουνιστικού κινήματος, από τους ηρωικούς αγώνες του ίδιου του ελληνικού λαού ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε και το φασισμό και το σύστημα που το γεννά.
Τους αντιμετωπίσαμε στη δικτατορία του Μεταξά, τους αντιμετωπίσαμε στη κατοχή και στον εμφύλιο, στη χούντα του 1967-1974. Αυτός ο λαός έχει αντιμετωπίσει τανκς Γερμανικά, Αγγλικά και Αμερικάνικα. Δε θα φοβηθούμε στιγμή τους φασίστες της ΧΑ. Αυτοί τρέμουν το ΚΚΕ και τον ελληνικό λαό που θα τους διαολοστείλει μαζί με το σάπιο σύστημα που υπηρετούν.
Τέτοια περήφανη και αγωνιστική απάντηση να δώσουν οι νέοι του Αποκόρωνα, όλων των χωριών, τιμώντας τους νεκρούς παππούδες και προπαππούδες τους που έδωσαν τη ζωή τους ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό.
Σήμερα δε τιμάμε τους νεκρούς μας με μνημόσυνα, σήμερα τιμάμε τους νεκρούς μας με αγώνες για τους σκοπούς που αυτοί έπεσαν και είναι πιο επίκαιροι από ποτέ. Για τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Εδώ είναι η θέση των νέων: στις ίδιες τις επάλξεις στους ίδιους αγώνες στα χνάρια των ηρώων μας. Δε θα αφήσουμε να πάνε τζάμπα τόσοι και τόσοι νεκροί που έπεσαν για το δίκαιο και τη λευτεριά του λαού μας.
Δίνουμε όρκο ότι η νέα γενιά κομμουνιστών και αγωνιστών θα συνεχίσουμε ότι αυτοί άρχισαν, θα αποτελειώσουμε το έργο τους βάζοντας μια για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το καπιταλισμό και τη σαπίλα που γεννάει. Όλοι στη πρώτη γραμμή λοιπόν για να γεννήσουμε νέους ήρωες όπως τους φυλακισμένους του Ιτζεδίν, τους νεκρούς στις μάχες και τις εκτελέσεις. Γιατί τέτοιο Κόμμα χρειαζόμαστε, Κόμμα παντός καιρού.».
Ακολούθησε αναφορά σε πρωτοπόρους αγωνιστές της ΕΑΜικής αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού της επαρχίας Αποκορώνου.
Το πρόγραμμα έκλεισε με χορευτικό από το Λαογραφικό όμιλο Χανίων και κρητικό γλέντι με το Γ. Γαλάνη και το συγκρότημα του.
Ο Αποκόρωνας
Ο Αποκόρωνας αποτέλεσε ένα από τα προπύργια της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, δίνοντας πολλούς νεκρούς στη μάχη απέναντι στο φασισμό και τη ντόπια αντίδραση. Σήμερα που η ιστορία παραχαράσσεται και έχουν το θράσος οι απόγονοι των Χιτών , των Ταγματασφαλιτών και των δοσίλογων, τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής να αυτοπαρουσιάζονται ως σωτήρες του λαού πρέπει να θυμόμαστε όλους αυτούς που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους τόσο στη πάλη ενάντια στο φασισμό όσο και για να γίνει ο λαός αφέντης στο τόπο του. Χωρίς να ξεχωρίζει κανένας αγωνιστής σε θυσίες παρουσιάζουμε μερικούς από τους πρωτοπόρους αγωνιστές του Αποκόρωνα.
Αλεξανδράκης Νικόλαος: Από τη Ραμνή. Δραστήριος αγωνιστής του ΕΑΜ και μαχητής του ΕΛΑΣ. Δολοφονήθηκε από απόσπασμα χωροφυλακής στις 6 Μάη 1948.
Αποστολάκης Νικόλαος: Ιερέας από το Νεροχώρι . Στο σπίτι του πραγματοποιήθηκαν πολλές συσκέψεις στελεχών του ΕΑΜ Αποκορώνου. Οι φονιάδες του αφού τον βασάνισαν, τον έριξαν στο «κόκκινο γκρεμό» κοντά στις φυλακές του Ιντζεδίν.
Βλαζάκης Νίκος: Από το Γαβαλοχώρι. Δολοφονήθηκε από παρακρατικούς στο χωριό του.
Γερακάκης Μιχάλης: Από τα Πεμόνια. Μέλος του ΚΚΕ από τη Μεταξική δικτατορία, με προσφορά στην ΕΑΜική εθνική αντίσταση στον οργανωτικό τομέα και στο τομέα διαφώτισης. Διωκόμενος κυκλώθηκε από απόσπασμα χωροφυλακής και δολοφονήθηκε.
Γυπαράκης Γιάννης: Από την Ασή-Γωνιά. Υπενωμοτάρχης Αστυνομίας πόλεων στην Αθήνα. Σε συνεργασία με τη κομματική οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, οργάνωσαν τη δραπέτευση 60 στελεχών του ΚΚΕ. Μαζί με τους κρατούμενους δραπέτευσε και ο ίδιος και προσχώρησε στον ΕΛΑΣ και στη συνέχεια στο ΔΣΕ.
Ειρηνάκης Λευτέρης : Από τη Κάινα. Σκοτώθηκε το 1947 στη μεγάλη μάχη που έδωσαν οι δυνάμεις του ΔΣΕ στη θέση «Αρμί» πάνω από το χωριό Καρές.
Ηλιάκης Αγγελής: Από το Νεροχώρι. Από 19 χρονών οργανωμένος στο ΚΚΕ πρόσφερε πολλά στην εθνική αντίσταση και στον αγώνα του ΔΣΕ. Παρέμεινε διωκόμενος μέχρι το 1953. Κυκλώθηκε από απόσπασμα Χωροφυλακής και έπεσε μαχόμενος.
Ηλιάκης Ηλίας: Από το Νεροχώρι. Στέλεχος του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων της ΕΠΟΝ και μαχητής του ΔΣΕ. Στις 18 Μάη 1949 κυκλώθηκε από απόσπασμα Χωροφυλακής και πέθανε πολεμώντας.
Κουτσουδάκης Δημήτρης: Από το Βάμο. Μαχητής του λαϊκού προοδευτικού κινήματος, εξορίστηκε στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Υπέμηνε και στα πιο φριχτά βασανιστήρια μέχρι που κατακρεουργήθηκε από τους δημίους του.
Καραγιαννάκης Χρήστος: Από τη Κάινα. Αντάρτης του ΕΛΑΣ. Σκοτώθηκε το Μάρτη του 1945 σε μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ απέναντι σε δυνάμεις της αντίδρασης στο Βαφέ.
Κοσμαδάκης Μανώλης: Από τα Σελλιά. Δολοφονήθηκε από ΜΑΥδες στις 30 Μάρτη 1948 ως οπαδός του ΕΑΜ.
Μακρυδάκης Δημήτρης: Από το Νιο Χωριό, μέλος της ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος). Από τους πρωτεργάτες στη συγκρότηση οργανώσεων του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στον Αποκόρωνα. Μετά την απελευθέρωση αναδείχθηκε σε γραμματέα της Περιφερειακής Επιτροπής Χανίων του ΚΚΕ. Στις 25 Οκτώβρη 1948 έπεσε σε ενέδρα μεγάλης δύναμης Χωροφυλακής και σκοτώθηκε.
Μακρυδάκης Μαθιός: Από το Νιο Χωριό. Στενός συνεργάτης του Δημήτρη Μακρυδάκη. Τον Απρίλη του 1949 σκοτώθηκε μαζί με τον Ηλιάκη Ηλία στη περιοχή ανάμεσα στη Κάινα και το Μπαμπαλί από απόσπασμα Χωροφυλακής.
Μπολιουδάκης Δημήτρης: Από το Νεροχώρι. Μέλος του ΚΚΕ και μαχητής του εφεδρικού ΕΛΑΣ πήρε μέρος στη μάχη του Βαφέ ενάντια στις παρακρατικές δυνάμεις του Γύπαρη και των Μπαντουβάδων αλλά και εθνοφρουρών, όπου τραυματίστηκε θανάσιμα.
Πετράκης Μανώλης: Από το Νιο Χωριό. Οι τρομοκράτες της περιοχής τον φοβόντουσαν και γι’ αυτό τον δολοφόνησαν το 1946 στη πλατεία του χωριού.
Πισσαδάκης Μανώλης: Από το Στύλο. Οργανωμένος κομμουνιστής από τη δικτατορία του Μεταξά. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Βαγγέλη Κτιστάκη, γραμματέα της επιτροπής περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ. Από τους πρωτεργάτες της συγκρότησης κομματικών και ΕΑΜικών οργανώσεων στον Αποκόρωνα. Πιάστηκε από τους Γερμανούς και στάλθηκε στα εξοντωτικά στρατόπεδα της Γερμανίας απ’ όπου επέστρεψε με το τσάκισμα της ναζιστικής Γερμανίας. Κυνηγήθηκε και αναγκάστηκε να βγει ξανά στο βουνό όπου σκοτώθηκε σε ενέδρα χωροφυλάκων τον Ιούλη του 1947.
Παπαδάκης Νίκος: Από το Βάμο. Συνεπής αγωνιστής του Εαμικού κινήματος. Στο δρόμο προς την Ίμπρο οι φονιάδες του Κατσιά του είχαν στήσει ενέδρα και τον εκτέλεσαν.
Ρωμανιάς Γιώργος: Από το Κάστελλο. Αρχηγός αγωνιστικής οικογένειας. Διώχθηκε μετά την απελευθέρωση για τη δράση του στο ΕΑΜικό κίνημα και προσχώρησε στο ΔΣΕ. Δολοφονήθηκε ύπουλα καθώς δηλητηρίασαν το φαί του.
Ρωμανιά Αθηνά: Από το Κάστελλο. Αδελφή του Γιώργο Ρωμανιά. Φλογερή ΕΠΟΝίτισσα, ακούραστη και μαχητική, άξιο μέλος της αντάρτικης οικογένειας. Σκοτώθηκε σε σύγκρουση με ομάδα παρακρατικών τον Απρίλη του 1945.
Σηφαντωνάκης Δημήτρης: Από το Φρε. Σεμνός Αγωνιστής, τοπικό στέλεχος του ΕΑΜ με σημαντική επιρροή στη νεολαία. Δολοφονήθηκε σε ενέδρα το 1948 κοντά στο Τζιτζιφέ.
Σαρτζετάκης Θεόδωρος: Από το Βαφέ. Μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης της ΕΠΟΝ. Από τις πρώτες μέρες του εμφυλίου διώχθηκε και πέρασε στη παρανομία. Πέρασε τη περίοδο της πιο βαριάς παρανομίας και του εγκληματικού οργίου, κρατικού και παρακρατικού, κρυμμένος σε ένα ξεροπήγαδο όπου και βρέθηκε νεκρός το 1953.
Σεργάκης Γιώργος: Από το Δράπανο. Από τους πρώτους που οργανώθηκαν στο ΕΑΜ στη περιοχή του. Δολοφονήθηκε από παρακρατικούς στις 6 Απρίλη 1948.
Σπανουδάκης Γιώργος (Καπεταν Χειμώνας): Από το Νιο Χωριό. Από τους βασικούς καπετάνιους στο Ν. Χανίων. Ήταν επικεφαλής των δυνάμεων ΕΛΑΣ Κισσάμου και των δυνάμεων που νίκησαν στη μάχη με τους Γερμανούς στον Άνναβο. Σε επιχείρηση ενάντια στο σταθμό χωροφυλακής Γεωργιουπόλεως τραυματίστηκε θανάσιμα.
Τσαγκαράκης Δημήτρης: Από τη Σούρη. Μέλος του Νομαρχιακού συμβουλίου Χανίων της ΕΠΟΝ. Σκοτώθηκε από απόσπασμα Χωροφυλακής στις Χώσσες.
Τσομπανάκης Κωστής: Από το Κόκκινο Χωριό. Εκτελέστηκε από ΜΑΥδες.
Χαραλαμπάκης Δημήτρης: Από το χωριό Μαχαιρούς. Τοπικό στέλεχος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Δολοφονήθηκε άγρια από ομάδα Χωροφυλακής.
