“Δεν ξεφτιλιζόμαστε για μια χούφτα μόρια”: Μια εθελόντρια σε σχολείο αλληλεγγύης απαντά στον Λοβέρδο

της Μαρίας Ψωμά (Εθελόντρια στο σχολείο αλληλεγγύης Νίκαιας) Για να τελειώνουμε μ’ αυτή την ανοησία των εθελοντών. Εθελοντές βρεθήκαμε πολλοί, για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που αφήσατε ξεκρέμαστα και πειραματίζεστε στα κεφάλια τους. Βρεθήκαμε για να σπάσουμε το αισχρό σας σχέδιο, που θέλει την παιδεία ταξικό προνόμιο. Γιατί περί αυτού πρόκειται. “Ας διαλύσουμε ένα σχολείο του Περάματος, φερ’ ειπείν, ας κόψουμε και την ενισχυτική διδασκαλία. Οι γονείς των μαθητών είναι άνεργοι από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, οπότε δε θα πάνε φροντιστήριο. Τριζάτη και γυαλιστερή μηχανή παραγωγής φτηνού εργατικού δυναμικού θα έχουμε φτιάξει. Και χωρίς να παίρνουν τα μυαλά του αέρα.” Κάπως έτσι το βλέπετε.

Και οι δάσκαλοι είναι κι αυτοί φτηνό εργατικό δυναμικό. Ολημερίς κι ολονυχτίς τους λοιδορείτε, τους ξεσκίζετε στα κανάλια και τις εφημερίδες σας. Έχετε βάλει τα παπαγαλάκια σας να πείσουν τους πάντες πως είναι άχρηστοι, τεμπέληδες και ανάξιοι κάθε σεβασμού, πως είναι η απόλυτη πηγή του κακού. Κι ύστερα τους στέλνετε στα σχολεία. Στα σχολεία που δεν έχουν θέρμανση, βιβλία, φωτοτυπικά, εργαστήρια, υπολογιστές… Να διεκπεραιώσουν ένα συγκεκριμένο πράγμα. Να βγάλουν την ύλη. Όχι να ανοίξουν κανενός τον ορίζοντα, όχι να τους μάθουν θεατρικά και φιλοσοφίες.

Γιατί είναι κι επικίνδυνοι αυτοί, δεν είναι να τους αφήνεις πολύ λάσκα. Είναι πολλοί που είναι ζωηροί, ή τελοσπάντων, δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Άμα τους πετάξεις, λοιπόν, στα σκατά, δε θα έχουν και πολλά περιθώρια να κάνουν και να λένε ό,τι κατεβάζουν τα κεφάλια τους. Το πολύ πολύ ν’ ανοίξουν κανένα παράθυρο, να ξεμυρίσει λίγο. Αν, δε, τους εξευτελίσεις κι άλλο με τα νέα μισθολόγια, μπορεί ούτε αυτό να μην έχουν κουράγιο να κάνουν.

Σοβαρό, ολοκληρωμένο και αξιόπιστο σχέδιο. Και το βλέπαμε από χρόνια. Το βλέπαμε γιατί πιστεύαμε ότι η παιδεία είναι κάτι παραπάνω από τη γνώση των δευτεροβάθμιων εξισώσεων και της μετάφρασης της Αντιγόνης, γι’ αυτό χρειάζεται και στον άνθρωπο που κουβαλάει τούβλα. Γιατί δε θέλουμε η δουλειά του μπαμπά να καθορίζει τη δουλειά του παιδιού, είτε είναι δικηγόρος, είτε έμπορος, είτε λιμενεργάτης. Γιατί θέλουμε από τα σχολεία να βγαίνουν άνθρωποι που αγαπούν τους ανθρώπους, και σκίζονται για να σταματήσουν κάθε αδικία.

Για όλους αυτούς τους λόγους, βρεθήκαμε εθελοντές από μόνοι μας, σ’ αυτό που ονομάσαμε σχολεία αλληλεγγύης. Σε σχολεία που φτιάξαμε εμείς. Σε σχολεία που φέραμε τους μαθητές να ψηφίζουν μαζί μ’ εμάς και τους γονείς τους στις συνελεύσεις. Σε σχολεία που είχαμε την πολυτέλεια να μας νοιάζει να κάνουμε ένα θεατρικό, μια συναυλία, μια προβολή. Γιατί το διαλέξαμε εμείς. Όχι για να υποκαταστήσουμε όλα αυτά που είστε υποχρεωμένοι να παρέχετε στα παιδιά μας, αλλά γιατί δεν μπορούμε να σας εμπιστευτούμε τις τύχες τους. Γιατί έτσι πιστεύουμε ότι χρωστάμε να κάνουμε.

Και στα σχολεία που φτιάξαμε τα παιδιά δεν έτρεχαν να φύγουν στο κουδούνι. Ήρθαν να μας βρουν μετά το μάθημα, να μας πουν και τις απορίες, και τα οικογενειακά και τα γκομενικά τους. Να μας προτείνουν γιορτές και τραγούδια. Να πιουν καφέ μ’ εμάς και τις μαμάδες που κάνανε βάρδια στη γραμματεία.

Στα σχολεία αλληλεγγύης μας έστειλε η συνείδησή μας. Γιατί στόχοι των πολιτικών σας είμαστε όλοι. Οι τωρινοί και οι αυριανοί άνεργοι, επισφαλώς εργαζόμενοι και υποαπασχολούμενοι. Κι επειδή ακριβώς το καταλαβαίνουμε αυτό, στήνουμε οδοφράγματα. Με σχολεία αλληλεγγύης, με κοινωνικά ιατρεία, με δομές επισιτισμού. Στήνουμε συλλογικότητες που θα υψώσουν το μπόι τους απέναντι στα σχέδια σας.

Εσείς το έχετε κάνει ξεκάθαρο όχι ότι απλώς δε σας νοιάζει η παιδεία, αλλά ότι παλεύετε να την ισοπεδώσετε. Να απαξιώσετε το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τη σχολή, και τέλος τον άνθρωπο τον ίδιο. Θέλετε σχολεία ερείπια και φυλακές, που θα βγάζουν ανθρώπους απόλυτα εξειδικευμένους, πειθαρχημένους και χωρίς καμιά γνώση του τι συμβαίνει έξω από την πόρτα τους. Εσείς, λοιπόν, που γκρεμίζετε τα σχολεία των παιδιών, δεν μπορείτε να καλείτε «εθελοντές» να τα ξαναχτίσουν. Αυτός ο υπουργός που ξέπλυνε φασίστες και διαπόμπευσε οροθετικές γυναίκες, τώρα επιτίθεται σε ότι απέμεινε από την παιδεία. Αυτός κι η κυβέρνησή του κοροϊδεύουν τα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους βαφτίζοντας την απλήρωτη εργασία εθελοντισμό.

Ε, λοιπόν, δεν έχουμε καμιά καλή διάθεση να βοηθήσουμε εσάς να ξεπλύνετε τις αμαρτίες σας. Δε θα μας εξευτελίσετε κι άλλο, τάζοντάς μας κόκκαλα μοριοδοτήσεων, στις θέσεις που μόνοι σας καταργήσατε. Οι εθελοντές στις κοινωνικές δομές αλληλεγγύης δεν παίρνουν χρήματα. Ανταμοιβή μας είναι η αξιοπρέπεια και η συλλογική αντίσταση στην κοινωνία που εσείς φτιάχνετε κ. υπουργέ. Για αυτό νιώθουμε περήφανοι. Γιατί δε συμμετέχουμε σ’ αυτό το θέατρο που παίζετε πάνω στις πλάτες των παιδιών. Δε νομιμοποιούμε με τη στάση μας την επίθεση που έχετε εξαπολύσει απέναντι στην κοινωνία και τους εργαζόμενους, με την απλήρωτη-ανασφάλιστη εργασία σε συνθήκες απόλυτης επισφάλειας. Δεν ξεπουλιόμαστε, κύριοι. Δεν προδίδουμε το επάγγελμα και τους συναδέλφους μας. Δεν προδίδουμε τα αλλιώτικα σχολεία που στήσαμε, τους μαθητές και τους γονείς που είναι μαζί μας.

Δε θα μας βρείτε, λοιπόν, στις λίστες των εθελοντών σας. Θα μας βρείτε όμως για άλλη μια φορά στο δρόμο, τώρα μαζί με τα παιδιά μας, όπως μας βρίσκατε παλιά με τους δικούς μας δασκάλους.

barikat.gr