Για τα μάτια του Μιχαλολιάκου

Του Στέλιου Κούλογλου

Είναι κωμικοτραγική η προσπάθεια του κ. Βενιζέλου να αποκτήσει πολιτική νομιμοποίηση, μέσω της εκστρατείας εναντίον της Χρυσής Αυγής. Είναι κωμική γιατί η εμφάνιση και η άνοδος των Ελλήνων νεοναζιστών , φαινόμενο μοναδικό σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι αποτέλεσμα της διαφθοράς και της κατάρρευσης του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος, στο οποίο το ΠΑΣΟΚ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η «Χρυσή Αυγή» είναι η αποκρουστική μετάσταση ενός ανίατου καρκίνου. Αν ο κ. Βενιζέλος ήθελε πραγματικά να την πολεμήσει, ή τουλάχιστον να ανακόψει την ανοδική πορεία των νεοναζιστών, θα έπρεπε να αλλάξει την πολιτική που προκαλεί την κοινωνική αποσύνθεση και όλα τα πολιτικά φαινόμενα που την ακολουθούν.
‘Η το λιγότερο, να σταματήσει, να κοροϊδεύει και να εξοργίζει τους πολίτες, όταν παραβιάζει όλες τις προεκλογικές του υποσχέσεις, στέλνοντας τους και μετεκλογικά στην αγκαλιά του Μιχαλολιάκου.
Η εκστρατεία είναι όμως και τραγική γιατί φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που υποτίθεται ότι επιδιώκει.
Πρώτον, γιατί συμβαίνει κάτι που ο κ. Βενιζέλος δυσκολεύεται να καταλάβει: όταν το ΠΑΣΟΚ επιτίθεται στη Χρυσή Αυγή, δυναμώνει η Χρυσή Αυγή.
Αν πράγματι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήθελε να βοηθήσει τον αντιφασιστικό αγώνα, θα έπρεπε να κάνει μια πολύ γενναία αυτοκριτική και ύστερα να κατεβάσει τα ρολά του κόμματος του.
Και δεύτερον , σε μια στιγμή που οι νεοναζιστές εμφανίζονται διχασμένοι για την τακτική που πρέπει να ακολουθήσουν και για το ποιος πρέπει να είναι Φυρερ στη θέση του Φύρερ, η εκστρατεία για να τεθούν εκτός νόμου τους συσπειρώνει.