Για την παράνομη παράταση προφυλάκισης του Κώστα Σακκά

Στην σημερινή τραγική για την Ελλάδα συγκυρία, η βάρβαρη οικονομική κρίση φαίνεται να προϋποθέτει κρίση σε πανανθρώπινες (από τον Διαφωτισμό ακόμα) αξίες, εν τέλει κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας. Ο αυταρχισμός απέναντι στους πολίτες, η καταστολή απέναντι στους εργαζόμενους, η διακυβέρνηση με Διατάγματα, το «μαύρο» στις τηλεοπτικές οθόνες, δεν επαρκούν για να πάει το μήνυμα εκεί που θέλουν. Η «δημοκρατία» τους, χρειάζεται και το εκδικητικό της προσωπείο. Η βαρβαρότητα οφείλει να καθρεπτίζεται σε κάθε πτυχή της εξουσίας, σε κάθε θεσμό, ακόμα και σ’ εκείνους που γεννήθηκαν «ανεξάρτητοι» όπως η Δικαιοσύνη, για να προστατεύουν τον «πολίτη» και όχι να γίνονται δήμιοι του «υπηκόου», ολοκληρώνοντας έτσι το μήνυμα.

Η περίπτωση της παράνομης παράτασης προφυλάκισης του Κώστα Σακκά, αποτελεί άλλη μια περίτρανη απόδειξη. Η πέρα από κάθε έννοια δικαίου και νόμων συνέχιση της προφυλάκισής του εδώ και 31 μήνες, αποτελεί άλλη μια πτυχή της αντισυνταγματικής κατηφόρας που υφίσταται η χώρα εδώ και καιρό, ενώ παρόμοια περίπτωση έχει να παρατηρηθεί εδώ και 16 χρόνια και μάλιστα μετά από σειρά διεθνών καταδικών της Ελλάδας.

Η απεργία πείνας που εδώ και 21 μέρες έχει ξεκινήσει ο κρατούμενος Κ. Σακκάς, διαμαρτυρόμενος για την κατάργηση στο πρόσωπό του, «αυτονόητων» για άλλους δικαιωμάτων, επιβαρύνει πλέον ραγδαία την υγεία του κάθε μέρα που περνάει και κινδυνεύει να οδηγήσει στην φυσική του εξόντωση. Όσοι κρύβονται πίσω από δικονομικά τρυκ, βασιζόμενοι στο ότι η ίδια εκδικητική βαρβαρότητα που επιδεικνύει το κράτος, διέπει και την υπόλοιπη κοινωνία, πλανώνται οικτρά. «Αυτοί που πρέπει» οφείλουν να κάνουν άμεσα «αυτό που πρέπει», πριν να είναι αργά…

 Μάρκος Χατζησάββας