Έφυγαν από τον πόλεμο φορτωμένες με τα λιγοστά υπάρχοντά τους και τα όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον. Επιβιβάστηκαν στις βάρκες του θανάτου, άλλες επιβίωσαν, άλλες όχι, έπεσαν θύματα διακινητών, στάθηκαν καρτερικά μπροστά από κλειστά σύνορα και φράχτες. Άλλες σύζυγοι, άλλες μητέρες, άλλες κόρες, όλες πρόσφυγες και όλες γυναίκες. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας οφείλει φέτος να είναι αφιερωμένη σε αυτές.
Με αφορμή αυτό, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων (Γ.Γ.Ι.Φ.) και το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (Κ.Ε.Θ.Ι.), πραγματοποιεί από την περασμένη Δευτέρα, έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Γυναίκες στους δρόμους της προσφυγιάς» στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα. Πρόκειται για συλλογική δουλειά επτά φωτογράφων/φωτορεπόρτερς που εστιάζει στα αγωνιώδη και ταυτόχρονα δυνατά πρόσωπα των γυναικών στους δρόμους της προσφυγιάς, σε μια πορεία ζωής και αξιοπρέπειας από τη Μέση Ανατολή και μέσω της Ελλάδας προς τη Βόρεια Ευρώπη.
Η έκθεση, που διοργανώνεται με την υποστήριξη της εταιρείας Σταθερές Συγκοινωνίες (ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε.) μέχρι και την Κυριακή. Ο Νίκος Αγγελάκης, η Λουίζα Γκουλιαμάκη, η Μάρω Κουρή, ο Μάριος Λώλος, ο Πέτρος Τσακμάκης, ο Βασίλης Τσαρτσάνης και ο Δημήτρης Φωτίου αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τους φακούς τους τις γυναίκες που είναι οι πρωταγωνίστριες της μεγαλύτερης προσφυγικής κρίσης των τελευταίων ετών.
«Μία πρόσφυγας από Συρία με μαντήλα και μία χωρίς, λίγο μετά την άφιξή τους στο Μπότοβο (Κροατία), περιμένουν την άδεια αποβίβασης για να συνεχίσουν περπατώντας από ουδέτερο έδαφος προς το Ζακανύ (Ουγγαρία). 13-10-2015»Νίκος Αγγελάκης
«Γυναίκα από Αφγανιστάν με το παιδί της, στο Ζακανύ (Ουγγαρία), σύνορα με Μπότοβο (Κροατία), πριν επιβιβαστεί στο τελευταίο έκτακτο τρένο της ημέρας προς τον τελευταίο σταθμό πριν την Αυστρία, το Χεγκγιέσαλομ (Ουγγαρία). 13-10-2015»
Νίκος Αγγελάκης
«Νεαρή από Συρία χαιρετάει χαμογελώντας λίγο πριν επιβιβαστεί στο τελευταίο έκτακτο τρένο της ημέρας στο Ζακανύ (Ουγγαρία). 13-10-2015»
Νίκος Αγγελάκης
«Μητέρα από Συρία κρατάει τα παιδιά της κατά την αποβίβαση από φουσκωτό στην Κω. Αύγουστος 2015»
Λουίζα Γκουλιαμάκη
«Μητέρα πρόσφυγας από Συρία, ξεσπάει μετά την αποβίβαση στην Λέσβο. Ιούνιος 2015»
Λουίζα Γκουλιαμάκη
«Μητέρα πρόσφυγας από Συρία κρατά τον γιο της, μετά την αποβίβαση τους στην Λέσβο. Νοέμβρης 2015»
Λουίζα Γκουλιαμάκη
«Νεαρή Αφγανή στη Λέσβο, περιμένοντας το πλοίο για Πειραιά και με επόμενο προορισμό την Ειδομένη στα σύνορα με την FYROM. 30-10-2015»
Μάρω Κουρή
«Η 17χρονη Douaa Lala από Συρία στο Σιντ (Σερβία) μαζί με την οικογένεια Hasna στον δρόμο για να βρει συγγενείς της στην Γερμανία. Μεσολάβησαν: Τουρκία, Ελλάδα, FYROM και έπονται Κροατία, Αυστρία με τρένο και τέλος Γερμανία. 10-10-2015»
Μάρω Κουρή
«Γυναίκα πρόσφυγας στο Passau στα αυστρο-γερμανικά σύνορα. 13-10-2015»
Μάρω Κουρή
«Πρόσφυγες αποβιβάζονται στο Λιμάνι του Πειραιά (Πύλη Ε1) από τα νησιά Λέσβο και Χίο. 01-02-2016»
Μάριος Λώλος
«Αφγανοί πρόσφυγες φτάνουν στη Λέσβο στην ακτογραμμή μεταξύ Συκαμιάς και Μολύβου. Νοέμβριος 2015»
Μάριος Λώλος
«Αφγανοί πρόσφυγες προσεγγίζουν τη Λέσβο στην ακτογραμμή μεταξύ Συκαμιάς και Μολύβου. Νοέμβριος 2015»
Μάριος Λώλος
«Έχασε τα πάντα. Κρατάει όμως στα χέρια της τον κόσμο όλο. Εφταλού, Λέσβος. 28-10-2015»
Πέτρος Τσακμάκης
«Αν η ευτυχία είχε πρόσωπο, θα ήταν το… δικό της. Εφταλού, Λέσβος. 12-10-2015»
Πέτρος Τσακμάκης
«Ισοθερμική κουβέρτα για να ζεστάνει το βρεγμένο σώμα της. Άραγε πώς να είναι τα μέσα της; Σκάλα Συκαμιάς, Λέσβος. 16-11-2015»
Πέτρος Τσακμάκης
«Γυναίκα με το παιδί της, λίγο έξω από την Ειδομένη οδεύει προς την συνοριογραμμή. 27-07-2015»
Βασίλης Τσαρτσάνης
«Γυναίκα από Σομαλία, θύμα αγκυλώσεων για το θέμα του ασύλου στην Ευρώπη, ανάμεσα στους χιλιάδες που έχουν εγκλωβιστεί στην Ειδομένη. 07-11-2015»
Βασίλης Τσαρτσάνης
«Γυναίκα από το Ιράν στην Ειδομένη. Απεργία πείνας, σφραγίζοντας το στόμα της. 23-11-2015»
Βασίλης Τσαρτσάνης
«Στοργή. Λιμάνι Μυτιλήνης, Νοέμβριος 2015»
Δημήτρης Φωτίου
«Θα τα καταφέρουμε. Σκαμνιά Λέσβου, Νοέμβριος 2015»
Δημήτρης Φωτίου
«Η τελειότητα της απλότητας. Μόρια Λέσβου, Νοέμβριος 2015»
Δημήτρης Φωτίου
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
