Αρχικά ο κ. Κουζής κλήθηκε να σχολιάσει το … σχόλιο εργατοϋπαλλήλου, ότι απεργεί την 1η Μαϊου και θα κληθεί να απεργήσει, πάλι, στις 3 του μήνα, για να υπερασπιστεί το πάλαι ποτέ ακλόνητο δικαίωμα της κυριακάτικης αργίας. «Το αίτημα προφανέστατα είναι δίκαιο, νομίζω ότι πρέπει να γίνει πράξη η κατοχύρωση της Κυριακής – αργίας» απάντησε ο κ. Κουζής, διευκρινίζοντας ότι για το θέμα αυτό, αφενός αρμόδιο είναι άλλο υπουργείο και αφετέρου ότι η θέση του υπουργείου Εργασίας είναι καθαρή, υπέρ της άρσης του «θεσμού» των εργάσιμων Κυριακών.
Ερωτηθείς κατά πόσο η σχετική ρύθμιση είναι απλώς θέμα χρόνου, ο κ. Κουζής απάντησε: «Θέλω να πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει. Είναι όμως και ζήτημα συντονισμού του κυβερνητικού έργου».
Ο καθηγητής ανέλυσε πώς η νεοφιλελεύθερη λογική και πρακτική επιχειρεί «να ισοπεδώσει την εργασία», επιτυγχάνοντας σημαντικά πλήγματα και στους φορείς που την εκπροσωπούν. Αναφέρθηκε επίσης στα φαινόμενα κοινωνικού κατακερματισμού, καθώς στην ανάγκη να «ανακαλυφθεί» πάλι η αξία της αλληλεγγύης. Η ανάλυσή του επεκτάθηκε στη λεγόμενη εργατική – συνδικαλιστική «αριστοκρατία», αλλά και στην προσπάθεια να απαξιωθούν και να στιγματιστούν ζωντανές, μάχιμες, δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος.