Γ. Τσαμουργκέλης: Απομονώνεται η Γερμανία με την νομισματική πολιτική που ακολουθεί πολιτική

Για διεθνή απομόνωση της νομισματικής πολιτικής την οποία ασκεί το Βερολίνο κάνει λόγο ο διδάκτωρ της Οξφόρδης και Επίκουρος Καθηγητής της Διεθνούς Οικονομικής στο Παν/μιο Αιγαίου Γιάννης Τσαμουργκέλης. Μιλώντας στο tvxs.gr, εξηγεί τις επιπτώσεις της παρατεταμένης ευρωπαϊκής κρίσης στην παγκόσμια οικονομία, διαπιστώνει στενό «μαρκάρισμα» της Γερμανίας και εκφράζει την πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα πρέπει να «σοβαρευτεί» ώστε να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προσφέρει η σημερινή ευνοϊκή συγκυρία.

Τι «έβγαλε» για την Ελλάδα η Σύνοδος του G8;

Είναι γεγονός ότι η Μέρκελ απομονώνεται πλέον διεθνώς και εμείς πρέπει να σοβαρευτούμε και να αξιοποιήσουμε το νέο περιβάλλον το οποίο διαμορφώνεται. Η Γερμανία είναι η μοναδική χώρα η οποία ακολουθεί αυτή τη νομισματική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης. Όλες οι υπόλοιπες χώρες ασκούν μία πιο ευέλικτη πολιτική. «Πληθωρίζουν» λίγο τις οικονομίες τους, ώστε να δώσουν αναπτυξιακή ώθηση. Το Βερολίνο συνεχίζει να «αποπληθωρίζει» τις ευρωπαϊκές οικονομίες, ώστε να προσαρμοστούν μήπως και τεθούν σε αναπτυξιακή τροχιά. Το κόστος είναι φανερό με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο στην Ελλάδα, εν μέσω κοινωνικής αποσάθρωσης και πολιτικής αστάθειας.

Ποια νέα δεδομένα δημιουργεί για το γαλλογερμανικό άξονα η εκλογή Ολάντ;

Δεν πρέπει να περιμένουμε άμεσα θεαματικές εξελίξεις, ωστόσο, η εκλογή Ολάντ θα φέρει κάποιες αλλαγές και η Ελλάδα θα πρέπει να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία ενεργά, με προτάσεις. Δεν μπορούμε να καθόμαστε φωνάζοντας ως ιδιαίτεροι τύποι. Η ΕΕ αποτελεί μία δημοκρατική διαδικασία η οποία υπόκειται σε πολιτικούς συσχετισμούς. Πρέπει κι εμείς να μπούμε σε αυτή τη μάχη, η οποία έχει ξεκινήσει με τη Γαλλία και τη Γερμανία να διαμορφώνουν ένα πλέγμα αναθεώρησης βασικών χαρακτηριστικών της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αλίμονο, αν η Ελλάδα βρίσκεται στην ΕΕ όταν τη βολεύει και αποχωρεί όταν δεν τη βολεύει, πιθανώς ζητώντας μετά από λίγο να ενσωματωθεί ξανά. Δεν είναι μία σοβαρή στάση αυτή.

Προβλέπετε δραστικές εξελίξεις -όπως θα ήταν η έκδοση ευρωομολόγου- στο πεδίο της ανάπτυξης; Ή θεωρείτε ότι πρέπει να τοποθετεί κανείς χαμηλότερα τον πήχη των προσδοκιών;

Εκτιμώ ότι δεν επίκειται άμεσα η έκδοση ευρωομολόγου, ωστόσο, βρισκόμαστε σε μια διαδικασία συζήτησης εναλλακτικών μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση, με παράλληλη εκχώρηση ισχυρότερου ρόλου στα περιφερειακά ταμεία, ενίσχυση των προγραμμάτων στήριξης των οικονομιών κ.ο.κ. Με κάποιον τρόπο, το σύστημα θα ισορροπήσει.

Τι ήταν αυτό που έβαλε για τα καλά στο «τραπέζι» της ευρωπαϊκής συζήτησης τη λέξη ανάπτυξη;

Από τη μία πλευρά ήταν το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομία, παρόλο που ακολουθεί μια διαφορετική νομισματική πολιτική (μειωμένα επιτόκια, αύξηση της προσφοράς χρήματος, ελεγχόμενος πληθωρισμός για αναπτυξιακή ώθηση) και καταφέρνει να αντιμετωπίζει την ανεργία και να αναπτύσσεται σιγά σιγά, αρχίζει να τίθεται σε κίνδυνο εξαιτίας της συνεχιζόμενης ύφεσης στην Ευρώπη, η οποία οφείλεται στη νομισματική πολιτική της Μέρκελ και διακυβεύει τα κατορθώματα και των υπόλοιπων οικονομιών ανά την υφήλιο. Ξαφνικά, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται μπροστά στην προοπτική W: ενώ άρχισε να ανακάμπτει, κινδυνεύει να οπισθοδρομήσει λόγω της ευρωπαϊκής αστάθειας.

Από την άλλη πλευρά, ασκούν μεγάλη πίεση στη Γερμανία τα πολιτικά και κοινωνικά φαινόμενα τα οποία αναπτύσσονται στην Ευρώπη, λόγω του εσωτερικού αποπληθωρισμού και της προσπάθειας διαρθρωτικών αλλαγών πάνω σε χειμαζόμενες κοινωνίες, γεγονός το οποίο δημιουργεί ανεργία, κοινωνική αποσάθρωση, απορρύθμιση και πολιτική αστάθεια, με την ανάπτυξη ακραίων φωνών. Η Γερμανία καταλαβαίνει ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί πλέον να ελεγχθεί. Δέχεται μεγάλη πίεση. Και από το εξωτερικό και από το εσωτερικό της Ευρώπης.

"google ad"