ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΓΕΩΡΓΑΚΑΚΗΣ – Ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης Τα πνευματικά βουνά και ριζιμιά χαράκια!

Η Τραγουδιστή Ιστορία του Τόπου μας
ΜΕΛΕΤΗ

(Σκληρόδετο, 448 σελίδες)

Συμβολή στη γνώση και κατανόηση του χώρου και του χρόνου που δημιουργήθηκαν, της δομής, της ποίησης, της μελωδίας και της ονοματολογίας των Ριζίτικων τραγουδιών.

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να δώσει πειστικές απαντήσεις και τεκμηριωμένες απόψεις για τη δημιουργία των Ριζίτικων: δομή, τόπο και χρόνους γεννήσεως των Ριζίτικων, για τη μελοποίηση (σκοπός τραγουδίσματος) κ.ά., δηλαδή Ποιοί, Που, Πότε, Πως και Γιατί εδημιουργήθηκαν τα Ριζίτικα. Κάθε θεματική ομάδα Ριζίτικων, που εδώ αναφέρονται, υποστηρίζεται και από ομόλογα κείμενα (πεζά, ποιήματα) τα οποία εμπεδώνουν το θέμα και βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές. Εδώ αναφέρονται δείγματα από θεματικές Ομάδες, όπως π.χ. από τα Ακριτικά, Αλληγορικά, Ιστορικά, Κοινωνικά (γάμου, βάφτισης, ερωτικά κ.ά.), ματαιότητας των εγκοσμίων, Μοίρας, Όρκου, Παραλογές, Ποιμενικά, Φιλοξενίας.

Βέβαια αυτό το βιβλίο δεν έχει το αλάθητο του Πάπα, πραγματεύεται όμως όχι πρόχειρα, μα επιστημονικά τα θέματα, χωρίς προχειρότητες και απλοϊκές σκέψεις. Διότι είναι καρπός μακροχρόνιας και βιωματικής έρευνας και στάσης ζωής, με ενδελεχή διασταύρωση πληροφοριών, που μου δόθηκαν από τους Προμάχους της Παράδοσης και της Ιστορίας, στα ψηλά χωριά της Δυτικής Κρήτης. Αυτό το βιβλίο είναι ακένωτο ταμείο και πολύτιμος θησαυρός γνώσεως. Πάρε και διάβασέ το ή μάλλον καλά μελέτησέ το, ευγενικέ αναγνώστη, και ανταμοιβή σου θα είναι μεγάλη σαν τα Ριζιμιά Χαράκια.

Η ρίζα θρέφει την κορφή κι η ρίζα την ξεραίνει,

κι ας είν’ ελόγου τζη κρυφή και καταφρονεμένη.

Καλό διάβασμα, λοιπόν, ευγενικοί αναγνώστες

«Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το Άγιο, το πικραμένο και περήφανο, που έχουν χαροκαμένες Μάνες, που γέννησαν παλληκάρια», ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Ο συγγραφέας-φιλόλογος Δημήτρης Γεωργακάκης έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Ακολουθεί το βιογραφικό που είχε γράψει ο ίδιος για το βιβλίο του:

Σύντομο Βιογραφικό

Ο συνταξιούχος φιλόλογος Δημήτρης Κ. Γεωργακάκης ζει φτωχοπρόδρομος και διάγει σαν κοσμοκαλόγερος στο γραφικό χωριουδάκι του (βουνό και θάλασσα) το Σφηνάρι Κισάμου Χανίων, το δυτικότερο της Κρήτης. Πάρα ταύτα όμως δεν είναι αποκομμένος από το κοινωνικό γίγνεσθαι, αλλά παρακολουθεί όλες τις σύγχρονες εξελίξεις και μεταβολές από τα Μ.Μ.Ε. κ.λπ. Αρθρογραφεί, εδώ και δεκαετίες, στον εγχώριο τύπο, ενίοτε δε και στον Αθηναϊκό (εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και περιοδικό ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ), πάνω σε θέματα επίκαιρα και φλέγοντα με περιεχόμενο ηθικοκοινωνικοπολιτικού προβληματισμού και πολιτισμικού ενδιαφέροντος.

Με τον τρόπο του διακονεί την παράδοση και την Ιστορία μας. Είναι ρέκτης των Κρητικών χορών (στα νιάτα του υπήρξε πολύ καλός χορευτής) και των Ριζίτικων τραγουδιών τα οποία και ως προς το περιεχόμενό τους μελετά συστηματικά, αλλά και τα τραγουδά σωστά. Είναι περήφανος διότι έχει αποφοιτήσει από τρία (3) πανεπιστήμια: α) Το Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/κης ως φιλόλογος και απόφοιτος του Τμήματος Κλασσικών Σπουδών με επιλεγόμενο μάθημα, από άλλο Τμήμα, τη Συστηματική Φιλοσοφία, β) εκείνο της καθημερινής ζωής ή «του πεζοδρομίου» υπηρετώντας επί δεκατρία (13) και πλέον έτη ως Υπαξ/κός στην Ελληνική χωροφυλακή (σπούδασε εργαζόμενος σκληρά και ξεπερνώντας χίλια-μύρια κύματα) συνάμα δε και γνωρίζοντας στην πράξη το ήθος και ύφος παντοίων ανθρώπων και γ) το Πανεπιστήμιο της Λαϊκής μας παράδοσης και της πολιτισμικής μας Κληρονομιάς συναγελαζόμενος με τους ξωμάχους και Κρητικούς μερακλήδες και συμμετέχοντας ενεργά, εδώ και σαράντα (40) χρόνια, σε κάθε χαροκοπιά (γάμους, βαπτίσεις, αρραβώνες, πανηγύρια) και σε κάθε θλίψη των ανθρώπων.

Είναι έγγαμος με τη Σελινιώτισσα Ελένη Ελευθερίου Σφηναρολάκη και έχουν δύο (2) γιους και μία επίσης θυγατέρα, οι οποίοι τους χάρισαν επτά (7) χαριτωμένα εγγονάκια. Πάντα έπραττε, όπως τον πρόσταζε η συνείδησή του και ήρεμος και γαλήνιος βαδίζει προς το τέλος του πηγαιμού για την «ΙΘΑΚΗ» του.

Στιγμές – στιγμές είν’ η ζωή κι όποιος πολλές κερδίσει,

χαρούμενος και γελαστός βαδίζει προς τη δύση.

"google ad"