Διοργάνωση ομιλίας από το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας Χανίων στο 12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων

Το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας Χανίων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.) συμμετέχει και φέτος στο 12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Χανίων που θα πραγματοποιηθεί 16 και 17 Σεπτεμβρίου στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, διοργανώνοντας μια συζήτηση με θέμα: «ΛΕΡΟΣ. Μια ζωντανή αμφισβήτηση της κλασικής ψυχιατρικής».

Ομιλητές θα είναι δύο πρωτοπόροι ψυχίατροι που με το έργο τους συνέβαλλαν καθοριστικά στο πεδίο της αποκατάστασης των ψυχικά πασχόντων. Ο Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου, τ. Διευθυντής του 9 ου ψυχιατρικού τμήματος του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής και ο Γεώργιος Κοκκινάκος, τ. Διευθυντής του ΚΨΥ Χανίων και πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου ΚΟΙΣΠΕ Χανίων. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο επιστημονικός υπεύθυνος του ΠΠΑ και τ. αναπλ,Καθηγητης του ΑΠΘ ψυχίατρος Φοίβος Ζαφειρίδης.

Κεντρικό θέμα στη συζήτηση, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Σεπτέμβρη στις 19.00μ.μ. στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, αποτελεί η επιστροφή στην εμπειρία της Λέρου, στο πώς κατασκευάστηκε αυτό που ονομάστηκε «Λέρος» και πώς έγινε δυνατός ο ριζικός μετασχηματισμός του. H συζήτηση αυτή πέρα από μια χρήσιμη αναδρομή σε μια από τις πιο βάρβαρες εκδηλώσεις των κυρίαρχων ψυχιατρικών αντιλήψεων, είναι σήμερα εξαιρετικά επίκαιρη για την κατανόηση, των νέων εξωραϊσμένων μορφών , που παίρνουν οι ίδιες καταδικασμένες αντιλήψεις: Όταν ο απανθρωποποιητικός ιδρυματικός εγκλεισμός αντικαθίσταται από την νεοφιλελεύθερης κοπής κοινωνική και θεραπευτική εγκατάλειψη. Όταν ο ‘αόρατος’, πίσω από τα τείχη του ασύλου, έγκλειστος, βγαίνει από αυτό για να ξαναγίνει ‘αόρατος’ μέσα στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Όταν η ψυχιατρική, όλο και πιο στενά εγκλωβισμένη σ’ ένα βιολογικό αναγωγισμό και υπό την χειραγώγηση των φαρμακοβιομηχανιών, εξακολουθεί, όλο και πιο πολύ να «χάνει τον άνθρωπο πίσω από τα συμπτώματα» και τα ταξινομικά συστήματα.

Η ‘Λέρος’, -που έμεινε στην ιστορία ως χαρακτηρισμός της ψυχιατρικής βαρβαρότητας  το στρατόπεδο και ο εγκλεισμός ως απάντηση στις ανάγκες του ανθρώπου, εξακολουθεί να υπάρχει και είναι μπροστά μας.