Κάλεσμα για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις την Παρασκευή, 5 Ιουνιου στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου και το Σάββατο, 6 στην αμερικανική βάση στο Ακρωτήρι, απευθύνει η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων.
Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:
“Η προστασία του περιβάλλοντος είναι μάταιη χωρίς ειρήνη, ενώ χωρίς την υπεράσπιση της ειρήνης είναι αφελής ή υποκριτική η υπεράσπιση του περιβάλλοντος.
Όταν το περιβάλλον διαλύεται για να επενδύσουν οι βιομηχανίες, όταν οι ΑΠΕ αγκαλιάζουν όλα τα βουνά και το ρεύμα γίνεται πανάκριβο, όταν οι περιοχές προστασίας της φύσης γίνονται αντικείμενο τουριστικής εκμετάλλευσης, όταν οι παραλίες γίνονται αυλές μεγάλων ξενοδοχείων, όταν οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι παραδίδονται για “εκμετάλλευση”, όταν οι πετρελαϊκοί όμιλοι θα γεμίσουν όλη την χώρα με γεωτρήσεις, το περιβάλλον βρίσκεται εκεί για να βγάλουν κέρδη οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι “σωτήρες” επενδυτές σε κάθε τομέα.
Αυτή είναι η στόχευση του νέου νόμου για τον «εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας» που ψήφισε, εν μέσω πανδημίας και με διαδικασία “fast track”, η κυβέρνηση της Ν.Δ. και έρχεται να σαρώσει ότι άφησαν όρθιο οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Η λεγόμενη “πράσινη ανάπτυξη” των, είναι στην πραγματικότητα κατάμαυρη. Απαιτεί να διαλύσουμε το περιβάλλον, να θυσιάσουμε τα λαϊκά δικαιώματα για να διευρυνθεί ο ζωτικός χώρος του κεφαλαίου για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσωρευμένων κερδών του. Και όλα αυτά στο όνομα της “προστασίας του περιβάλλοντος”!!!
Αυτοί που είναι βασικοί υπεύθυνοι για τα οξυμένα περιβαλλοντικά προβλήματα – οι αστικές κυβερνήσεις, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι – κρύβονται πίσω από υποκριτικά μηνύματα “ευαισθητοποίησης” για το περιβάλλον που στέλνουν, με κάθε αφορμή, στις εργατικές – λαϊκές οικογένειες. Μόνιμη επωδός των είναι η «σωτηρία του πλανήτη», η «ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης», η προστασία των θαλασσών και πολλά ακόμα, που στόχο έχουν να εμπεδώσουν οι λαοί την αντίληψη ότι το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, είναι δική τους υπόθεση, άρα και δική τους ευθύνη, ενώ την ίδια αποπροσανατολιστική κατεύθυνση υπηρετούν και συνθήματα όπως π.χ. για την “ευθύνη των γενεών”. Πρόκειται για προκλητική επιχείρηση μετατόπισης της ευθύνης τους στα λαϊκά στρώματα, όταν σύμφωνα με έρευνες “100 εταιρείες αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 1988”. Από δίπλα ορισμένες, πλούσια αμειβόμενες, περιβαλλοντικές οργανώσεις, που κάνουν ό,τι μπορούν για να αθωώσουν τον ένοχο, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, αφού αποδέχονται τη φιλοσοφία της αντιλαϊκής, βαθιά ταξικής αρχής “ο ρυπαίνων πληρώνει” και πιέζουν για το παραπέρα χαράτσωμα των εργαζομένων μέσα από την προώθηση των περιβαλλοντικών φόρων. Ακόμη κι αν προβάλλουν κάποιες εξόφθαλμες πλευρές της καταστροφικής – για το περιβάλλον – δράσης του κεφαλαίου, μόνο και μόνο για να φανούν πιο αξιόπιστες στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων, τις αποδίδουν τελικά όχι στην ίδια τη φύση του εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά σε κάποια επιμέρους λάθη, αστοχίες ή έστω καταδικαστέες υπερβολές.
Όμως η καταλήστευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, η καταστροφή των δασών, η υπερπαραγωγή αερίων “θερμοκηπίου” και άλλων ατμοσφαιρικών ρύπων, η τσιμεντοποίηση, στα αστικά κέντρα της χώρας μας και των ελάχιστων ελεύθερων χώρων που έχουν απομείνει, η συστηματική οικοπεδοποίηση των δασών, η συνεχής συσσώρευση πυρηνικών, τοξικών και αστικών αποβλήτων, αυτές οι πληγές – και πολλές άλλες ακόμη επικίνδυνες πολιτικές – δεν προέκυψαν από κάποια λάθη ή παραλείψεις στην εφαρμογή κάποιων πολιτικών αποφάσεων. Αντίθετα, αποτελούν την πεμπτουσία αυτών των πολιτικών που με συνέχεια και συνέπεια χαράσσουν και εφαρμόζουν οι πολιτικοί εκφραστές του μεγάλου κεφαλαίου, είτε αυτοί λέγονται Διεθνείς Οργανισμοί, είτε κυβερνήσεις και συναινετικές αντιπολιτεύσεις, είτε, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, Τοπικές Διοικήσεις. Το καπιταλιστικό σύστημα που σαπίζει, είναι το υπόβαθρο για την εκδήλωση τεράστιων τεχνολογικής φύσης οικολογικών καταστροφών και για τις στρατιωτικές ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και των συμμάχων τους, τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και την Κίνα, στην Ασία και την Αφρική, που καταστρέφουν και ξεριζώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, μνημεία της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, το φυτικό και ζωικό πλούτο, τις υποδομές και συνεχίζουν την ανεξέλεγκτη πυρηνική δραστηριότητα.
Η εργατική τάξη, ο λαός, γνωρίζει ότι χωρίς ειρήνη, ούτε προστασία, ούτε βελτίωση του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος μπορεί να υπάρξει και ο αγώνα για ειρήνη δεν έχει όρια. Δεν πρέπει να έχει όρια.
Η εργατική τάξη, ο λαός, γνωρίζει ότι “η πράσινη ανάπτυξη” δεν έχει σχέση με τη γνήσια αγωνία για τη φύση, το πράσινο, το περιβάλλον. Αξιοποιώντας το κλίμα, παρέχεται διέξοδος για «επενδύσεις» και φυσικά έχει κερδισμένους και χαμένους. Για παράδειγμα, στον τομέα της Ενέργειας κερδισμένοι είναι οι «επενδυτές» σε αυτές τις τεχνολογίες και χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι που γνωρίζουν αύξηση της εκμετάλλευσης, της ευελιξίας και της εντατικοποίησης, η λαϊκή οικογένεια που πληρώνει πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα και το περιβάλλον που υποβαθμίζεται, με αιολικά πάρκα σε κάθε βουνοπλαγιά και φωτοβολταϊκά στο κάμπο.
Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, που γιορτάζεται στις 5 του Ιούνη, είναι μία ακόμα αφορμή για να βγουν συμπεράσματα από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και στα Χανιά. Που η έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, στις πρόσφατες πλημμύρες, προκάλεσε τεράστιες καταστροφές στο περιβάλλον, στις καλλιέργειες χιλιάδων στρεμμάτων και στις υποδομές. Που περιοχές προστασίας της φύσης και ιστορικοί τόποι μένουν απροστάτευτοι και γίνονται αντικείμενο επιχειρηματικής εκμετάλλευσης (Στόμιο, Φαράγγι της Καντάνου κ.α). Που πετρελαϊκοί όμιλοι ετοιμάζονται να γεμίσουν το Λιβυκό με γεωτρήσεις προκειμένου η ελληνική αστική τάξη να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων, να αναβαθμίσει τη χώρα σε κόμβο Ενέργειας και εμπορευμάτων και να αποσπάσει ένα μερίδιο απ’ τα κέρδη αν προχωρήσει η έρευνα και η εκμετάλλευση των εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και γίνονται μέρος της αντιπαράθεσης των αστικών τάξεων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Που βλέπουμε, από εδώ, πως η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας “πάει πακέτο” με τα παζάρια για τη συνδιαχείριση του Αιγαίου και περιοχών της Ανατολικής Μεσογείου. Που γεωργική γη, ακόμα και υψηλής παραγωγικότητας, προορίζεται για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και μονάδων καύσης βιομάζας μόλις ολοκληρωθεί η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Που στα Χανιά βρίσκεται το προπύργιο και προμαχώνας της πιο φονικής πολεμικής μηχανής των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, η βάση της Σούδας, έτοιμη για να σπείρει τον όλεθρο στους γειτονικούς λαούς και στην ευρύτερη περιοχή. Που παραλίες γίνονται αυλές ξενοδοχείων και επιχειρήσεων. Που ελεύθεροι χώροι είτε, όχι από λάθος, “χάνονται” για να οικοπεδοποιηθούν, είτε αφήνονται στην εγκατάλειψη για να “εμπορευματοποιηθούν”, είτε “ξεχνιούνται” από την Τοπική Διοίκηση μόλις περάσουν οι εκλογές προκειμένου, σαν «ώριμο φρούτο», αργότερα, να “αξιοποιηθούν” με πολεοδόμηση τους. Που…..
Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος πρέπει να είναι μία ακόμα αφορμή για να βγουν μπροστά η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και στα Χανιά για να μην περάσει ο περιβαλλοντόκτονος Νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση της Ν.Δ. με τις πλάτες, ουσιαστικά, του ΣΥΡΙΖΑ που έχει την “πατέντα” της λεγόμενη “πράσινης ανάπτυξης”. Να γίνουν έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης. Να κλείσει η βάση της Σούδας. Να δοθεί τώρα στους Χανιώτες το στρατόπεδο Μαρκοπούλου και να γίνει στο σύνολο του χώρος πρασίνου, πολιτισμού και αναψυχής με κρατική χρηματοδότηση. Να αναβαθμιστούν λειτουργικά και αισθητικά οι ήδη υπάρχοντες κοινόχρηστοι χώροι. Να αξιοποιηθούν δημόσιες εκτάσεις γης και να διεκδικηθούν νέες για δημιουργία οργανωμένου δημόσιου χώρου που θα εξυπηρετεί τις πολύπλευρες ανάγκες των κατοίκων των Χανίων…
Επειδή η προστασία του περιβάλλοντος είναι μάταιη χωρίς ειρήνη, ενώ χωρίς την υπεράσπιση της ειρήνης είναι αφελής ή υποκριτική η υπεράσπιση του περιβάλλοντος, η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων καλεί όλους τους Χανιώτες, τους μαζικούς φορείς, τα εργατικά σωματεία, στις 5 του Ιούνη, παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος σε αγώνα διεκδίκησης απέναντι στις αιτίες που προκαλούν την καταστροφή του περιβάλλοντος και στις 6 του Ιούνη σε αγωνιστική κινητοποίηση στη βάση της Σούδας.
Για την προστασία των ελεύθερων χώρων, για τη διάσωση της δημόσιας περιουσίας, κατά της θαλάσσιας ρύπανσης, τη διατροφική εξάρτηση, το ζήτημα της υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς. Πρώτα και κύρια ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και υπέρ της ειρήνης. Για να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις. Καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες. Για να βγούμε απ’ αυτή τη “μπαρουταποθήκη”, που μας έχουν “στριμώξει” εκείνοι που έχουν βάλει “πλώρη” για τον έλεγχο ή το ξαναμοίρασμα της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, του ενεργειακού και ορυκτού πλούτου, των δρόμων μεταφοράς. Να σπάσουμε τα “δεσμά”, που μας κρατάνε στον προθάλαμο του “σφαγείου” ενός ακόμη ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες λαού και νεολαίας στις ΗΠΑ, που διαδηλώνουν ενάντια στη βαρβαρότητα και την καταστολή της αμερικανικής κυβέρνησης και του κράτους των ΗΠΑ. Καταδικάζουμε τα ρατσιστικά εγκλήματα, την αστυνομική βία και καταστολή, τη νέα δολοφονία 19χρονου, που πυροβολήθηκε στο Ντιτρόιτ, ενώ διαδήλωνε για τον θάνατο του Αφροαμερικανού, Τζ. Φλόιντ, από αστυνομικό. Τώρα είναι που πρέπει να ακουστεί δυνατά: Capitalism means “I can’t breathe” – Καπιταλισμός σημαίνει “Δεν μπορώ να αναπνεύσω”.
Δίνουμε ραντεβού την Παρασκευή στις 5 του Ιούνη στις 7 το απόγευμα έξω από το στρατόπεδο Μαρκοπούλου και το Σάββατο στις 6 του Ιούνη στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία της Αγοράς για μηχανοκίνητη πορεία στην αμερικάνικη βάση για να κλείσει η βάση της Σούδας και ενάντια στην καταστολή της αμερικανικής κυβέρνησης και του κράτους των ΗΠΑ”.