Η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο συνιστά ένα πρώτο βήμα για τον μετασχηματισμό του, που θα επικυρωθεί στο προσεχές συνέδριο.
Δεδομένου ωστόσο ότι το συνέδριο αργεί χρονικά, καθώς πλέον τοποθετείται στο διάστημα μετά το Πάσχα, η ηγεσία επέλεξε να προχωρήσει σιγά σιγά για να σηματοδοτήσει από τώρα προς τα έξω τη διεύρυνση και το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στο κοινωνικό και πολιτικό κέντρο. Αλλά και για να προχωρήσει η όσμωση μεταξύ όσων συγκροτούν τον παραδοσιακό ΣΥΡΙΖΑ, όσων επιστρέφουν στο «μαντρί» έπειτα από περιπλάνηση ετών ή και δεκαετιών και όσων έρχονται για πρώτη φορά.
Κοινώς, η ηγεσία επιχειρεί να δώσει μια ώθηση στην υπόθεση της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού μήνες πριν από το συνέδριο, ώστε όλοι να αρχίσουν να χωνεύουν τη συγκατοίκηση στο «κοινό μας σπίτι» – κατά την έκφραση Τσίπρα – και οι όποιες εντάσεις να εκτονωθούν, αν αυτό είναι δυνατόν.
Σαφώς, αυτή η όσμωση δεν φαίνεται να είναι και το ευκολότερο εγχείρημα στον κόσμο και είναι φανερή η προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να τηρήσει ισορροπίες και να συμβιβάσει αντιθέσεις και συγκρουόμενες απόψεις και συμφέροντα: τις διαφωνίες και τις επιμέρους ενστάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια μεριά, συγκεκριμένα εκείνων που προέρχονται από την ομάδα των 53 (που ατύπως έχει επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, αλλά μια πιο σκληρή «δικαιωματική» ομάδα στο εσωτερικό τους φαίνεται να εκφράζει ο Πάνος Λάμπρου) αλλά και ιστορικών στελεχών του κόμματος όπως οι Σκουρλέτης και Φίλης, με την επιθυμία, από την άλλη, των στελεχών του προεδρικού κλίματος (Παππάς, Γεροβασίλη, Γ. Τσίπρας, Πολάκης, Σπίρτζης, Φάμελλος, κ.ά.) να προχωρήσει η διεύρυνση και ο μετασχηματισμός σε κόμμα εξουσίας το ταχύτερο δυνατό και χωρίς αστερίσκους.
Επιπλέον, είναι φανερό ότι η κατεύθυνση του Αλέξη Τσίπρα είναι η κεντροαριστερά, με την έννοια ότι επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσει αυτό το κοινωνικό ακροατήριο και να ανασυνθέσει αυτόν τον χώρο με τους δικούς του όρους. Κατά τον Αλέξη Τσίπρα οι όροι αυτοί μοιάζει πάντως να μην είναι απόλυτοι, αντιθέτως έχει δείξει να «βάζει νερό στο κρασί» του. Σημειωτέον ο ίδιος πρόσφατα στη συνέντευξή του στο Open παρατήρησε ότι η «κατάληψη» της Κεντροαριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη συμβεί.
Από την άλλη, το κομμάτι εκείνο που επιθυμεί να εκφράσει τον παραδοσιακό ΣΥΡΙΖΑ θέτει πιο αυστηρούς όρους, ζητάει, δηλαδή, διεύρυνση όχι στη βάση μιας προγραμματικής μόνο σύγκλισης αλλά και ιδεολογικής. Με την προϋπόθεση της ιδεολογικής συμφωνίας και σύγκλισης διαφώνησαν το Σαββατοκύριακο πρόσωπα όπως ο Νίκος Παππάς αλλά και ο Φώτης Κουβέλης (εκφράζοντας όχι μόνο τους νεοεισερχόμενους αλλά και τους «επανεισερχόμενους»), ο οποίος είπε καθαρά ότι «εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να υπάρχει ταυτόσημη ιδεολογική ταυτότητα» αλλά «προγραμματική συμφωνία».
Γκρίνια και διαφωνίες
Στη συνεδρίαση του Σαββατοκύριακου η απόσταση που χωρίζει τους μεν από τους δε καταγράφηκε μεταξύ άλλων:
–Στην γκρίνια που υπήρξε για πρόσωπα της διεύρυνσης (Μπίστης, Γκλέτσος, πρόσωπα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ) στα πηγαδάκια, σε αναφορές όπως αυτή του Π. Λάμπρου ότι «δεν χωράνε όλοι στο συλλογικό “εμείς”» ή αυτή του Τσακαλώτου «είμαι 40 χρόνια αριστερός και αριστερός θα πεθάνω», στην απουσία της νεολαίας και στο κείμενό της με το οποίο κατήγγειλε «από τα πάνω συγκόλληση προσωπικοτήτων και ομάδων», «παζάρια» και «μεταγραφολογία» αλλά και παρεμβάσεις από φράξιες πρώην υπουργών και νυν βουλευτών στην οργάνωσή της.
–Στο ότι ο Νίκος Παππάς έβαλε ανοιχτά ζήτημα και αλλαγής ή προσθήκης στο όνομα, ζήτημα το οποίο ξεσηκώνει αντιδράσεις από την άλλη πλευρά, ενώ προέκρινε τη διεύρυνση χωρίς αποκλεισμούς με βάση τη συμφωνία στην κοινή διακήρυξη και το πρόγραμμα. Μάλιστα, σε συνέντευξή του τις επόμενες μέρες το εν λόγω προεδρικό στέλεχος είπε ότι ναι μεν τo «ΣΥΡΙΖΑ» είναι ισχυρό brand name αλλά δεν είναι δυνατό να μην αποτυπώνει την κατεύθυνση στον προοδευτικό χώρο και την οικολογία, ενώ ζήτησε προσφυγή στη βάση για αυτό το ζήτημα ώστε να δεσμευτεί όχι μόνο η νυν αλλά και η επόμενη ηγεσία, όποια και αν είναι αυτή, σε αυτές τις συντεταγμένες. Από την άλλη, σε όσους αντιδρούν στην ένταξη διάφορων προσώπων στον ΣΥΡΙΖΑ με βάση το πολιτικό παρελθόν τους, αντέτεινε το επιχείρημα ότι «δεν μπορεί να έχουμε συγκυβερνήσει με τον Καμμένο για τρία χρόνια και βάλε και να μας ξινίζουν στελέχη που προέρχονται από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και είναι έτοιμοι να συστρατευτούν μαζί μας».
–Την ίδια ώρα, πρόσωπα που προέρχονται από τον χώρο της Προοδευτικής Συμμαχίας ή γενικά της διεύρυνσης έμοιαζαν κατά τη συνεδρίαση του Σαββατοκύριακου να παρακολουθούν έναν καβγά όντες οι «παρείσακτοι καλεσμένοι» σε ξένο σπίτι, κάτι που επιχείρησε να διασκεδάσει ο Τσίπρας στις δύο ομιλίες του λέγοντας ότι δεν πρέπει να υπάρχει από τη μία η λογική του «ιδιοκτήτη» και από την άλλη η λογική του «φιλοξενούμενου».
Το επόμενο διάστημα θα φανεί αν θα δοθεί συνέχεια σε αυτό το εσωτερικό «μπρα ντε φερ», που σύμφωνα με τους πιο καχύποπτους έχει και έναν χαρακτήρα καταγραφής του αριστερού στίγματος από πλευράς της εσωκομματικής αντιπολίτευσης ή τη δημιουργία εντυπώσεων.