Δ.Ν.Τ.: Αρωγός ή εφιάλτης;

Tου Αντ. Χαρχαλάκη

   Τι πράμα κρύβεται πίσω από αυτά τα ψηφία του αλφαβήτου μας; Να πρόκειται, όπως γράφω, για αρωγό ή για εφιάλτη; Αν καταφέρουμε να αποκαλύψουμε – μερικώς έστω- τι είναι και πως λειτουργεί αυτό το Διεθνές Νομισματικό ταμείο, θ α κατανοήσουμε πολλά πράγμα: Πώς δημιουργούνται οι κρίσεις. Πώς επιβιώνουν και πως κερδίζουν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, στις εθνικές εκλογές. Γιατί φέρονται, όπως φέρονται στους λαούς των οι  κυβερνήσεις που προκύπτουν ή διορίζονται. Πώς ο εθνικός πλούτος των χρεωμένων χωρών, δεν επαρκεί για την αποπληρωμή των δανείων. Πώς αυτά τα δάνεια δεν επαρκούν, ούτε για τις λειτουργικές ανάγκες της δοσμένης χώρας και τελικά πώς αυτά τα δάνεια έχουν μετεξελιχθεί σε καρκινώματα για το λαό και τη χώρα! Πώς δεν πάνε κατ’ ευχήν οι διαπραγματεύσεις με τους ξένους επενδυτές, (πώς επικαλούνται γραφειοκρατικά εμπόδια) και αποσύρουν τις προτάσεις τους. Ας τα δούμε γενικώς…

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, ασκώντας την εξουσία, διασπαθίζουν τους πόρους της χώρας, προβαίνοντας σε δαπάνες που συχνά δεν εξυπηρετούν πραγματικές εθνικές ανάγκες, αλλά που μέσω αυτών των δαπανών εξυπηρετούν κάποιους «ημέτερους» που συνήθως καταβάλουν μειωμένους ή καθόλου φόρους! Αφού αυτή την απλοχεριά, για κάλυψη των δημοσίων εσόδων, την πληρώνει ο λαουτζίκος, συνταξιούχος των 5.000 ευρώ ετησίως, καθώς και ο μισθωτός με τις περικοπές! Όμως, λόγω των πενιχρών εσόδων της χώρας, ποια είναι η λύση και η διέξοδος; Προσφυγή στο ΔΝΤ, συχνά και στις ξένες τράπεζες που είναι σαν νύχι με το κρέας με το ΔΝΤ!!! Πρέπει να κατανοήσουμε δύο πράγματα: 1) Τι συμβαίνει με το ύψος των επιτοκίων και 2)τις δεσμεύσεις σε πολιτικό – και διεθνές επίπεδο- της χώρας!! Στο ζήτημα των επιτοκίων, μπαίνει κατ’ αρχήν ζήτημα κέρδους των δανειστών, αλλά και δυνατότητος να κρατούν για ατέλειωτο χρόνο υποχείρια τη χώρα! Που σαφώς έχει και άλλες ταμειακές ανάγκες! Είναι γνωστή η τραγωδία των λαών, λόγω εκποίησης του εθνικού τους πλούτου , αλλά γενικώς και ένεκεν των … εναγκαλισμών από το ΔΝΤ… Θα περιοριστώ να αναφέρω ένα από τα άπειρα παραδείγματα χώρας, προς επιβεβαίωση των παραπάνω: Η Ινδονησία, μια τεράστια νησιωτική χώρα, που δανειοδοτήθηκε… χουβαρντάδικα από το ΔΝΤ, είχε πολύ πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Είχε επίσης πολύ ισχυρές προοδευτικές δυνάμεις. Ξαφνικά αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις ταμειακές τις υποχρεώσεις, κήρυξε δικτατορία ο στρατηγός Σουχάρτο! Αποτέλεσμα; Πώληση αυτών των πηγών – που οι κυριότερες βρισκόταν στο Ανατολικό Τιμόρ – αλλά και σφαγή αυτών των δυνάμεων, που οι νεκροί ρίχνονταν στα ποτάμια, τα νερά των οποίων έτρεχαν κόκκινα!!! Πιστεύω κάποιοι μεγάλοι από μας να τα θυμούνται. Να ‘τανε μόνο αυτά, που καταγράφονται σαν την ματωμένη ιστορία του ΔΝΤ; Ακόμα και η πρώην Σοβιετική Ένωση, τσαλαπατήθηκε από το ΔΝΤ! Αφενός για να παγιωθούν οι πολιτικές ανατροπές και αφ’ ετέρου για τον πλούτο της και τις ενεργειακές της πηγές.

Εν πάση περιπτώσει, το γεγονός είναι πως το άπλωμα των πλοκαμιών, σ’ όλη την υδρόγειο, του ΔΝΤ, μόνο δεινά προκαλεί στους λαούς. Και για όσο δεν αποφεύγεται η ανάγκη για δανειοδοτήσεις τους θα συμβαίνουν «πράγματα και θαύματα»: εκλογικά πραξικοπήματα, χρεωκοπίες χωρών, αύξηση των αυτοκτονιών, εμφύλιοι πόλεμοι, πιθανών και γενικοί, και θα αναδείχνονται πολιτικοί «ηγέτες» υποχείριοι των θελήσεων του ΔΝΤ και θα πλουτίζουν κάποιοι από τη λαϊκή αθλιότητα. Μιλάω γι’ αυτό που λέγεται πως «οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι», δηλαδή εξαθλιωμένοι. Με επιβεβαιώνουν αγαπητοί μου οι χιλιάδες των αστέγων, των ανέργων, των σιτούμενων  από τα «φιλόπτωχα» συσσίτια. Το χρέος πέφτει στους λαούς που δημιουργούν τον πλούτο, τα να γίνουν παρελθόν οι άγριες αυτές εικόνες!! Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Οι λαοί πρέπει να μπουν και να μείνουν στο επίκεντρο των εξελίξεων!! Διαφορετικά…