Τον επόμενο Οκτώβριο είναι προγραμματισμένο να κάνει η μικρή μου κόρη, που είναι τεσσάρων ετών, το τελευταίο, επαναληπτικό εμβόλιο για την ιλαρά, αλλά ο παιδίατρος μας ενημέρωσε πως θα πρέπει το κάνουμε νωρίτερα. Ο λόγος είναι πως υπάρχει επιδημία ιλαράς στην κεντρική Ευρώπη που μάλιστα έφτασε σε κάποιες περιπτώσεις να επιφέρει τον θάνατο σε κάποια παιδιά. Όπως πιστεύω πως είναι το λογικό, συμφώνησα με τον γιατρό μας και φυσικά θα κάνουμε το εμβόλιο προτού ξεκινήσουν τα σχολεία.
Δεν χρησιμοποίησα την φράση «πιστεύω πως είναι το λογικό» τυχαία. Το λογικό είναι να θες να προστατέψεις τόσο το παιδί σου όσο και τα υπόλοιπα παιδιά. Το λογικό είναι να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη που πλέον υπάρχουν τα εφόδια για να προστατευτεί ένα παιδί από αρρώστιες που πριν από κάποια χρόνια μπορούσαν να αποβούν μοιραίες γι’ αυτό. Δεδομένα δεν μπορώ να κατανοήσω εκείνους τους γονείς που ισχυρίζονται πως αγαπούν τα παιδιά τους κι όμως αρνούνται να τους προσφέρουν προστασία. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που αρνούνται να τα εμβολιάσουν.
Για να είμαι μάλιστα κι απόλυτα ειλικρινής έχω πάψει πια να προσπαθώ καν να τους κατανοήσω. Δεν με ενδιαφέρει στο ελάχιστο γιατί κλείνουν τα μάτια σε κάτι τόσο προφανές, γιατί προτιμούν να εμπιστευτούν θεωρίες συνωμοσίας αντί της κοινής λογικής και γιατί επιμένουν να θέτουν σε κίνδυνο τα παιδιά τους. Δεν γίνεται να κατανοήσει κανείς το παράλογο. Το ζήτημα είναι πως αυτό είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα, πως αυτοί οι άνθρωποι θέτουν σε κίνδυνο τα παιδιά τους, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά με τα οποία τα δικά τους έρχονται σε επαφή.
Κι εδώ για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται πόσο «λίγο» είναι το κράτος που δεν λύνει τέτοια προβλήματα άμεσα και γρήγορα. Δεν χρειάζεται ούτε χρήματα, ούτε… κόπος για να κάνεις μία νομοθετική ρύθμιση και να απαγορεύσεις σε αυτούς τους γονείς να συνεχίσουν να εγκληματούν. Ας πάρουμε παράδειγμα από την Ιταλία που πλέον τα παιδιά που δεν είναι εμβολιασμένα δεν θα μπορούν να πηγαίνουν στο σχολείο, ενώ οι γονείς τους θα πληρώνουν πρόστιμο 7.500 χιλιάδες ευρώ και θα κινδυνεύουν παράλληλα να χάσουν την γονική επιμέλεια.
Είναι αποδεδειγμένο κι έχει γίνει πλέον γνωστό με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους πως ο λόγος που δεν αρρωσταίνουν τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται είναι γιατί γύρω τους υπάρχουν εμβολιασμένα παιδιά και οι αρρώστιες, πολύ απλά, δεν κυκλοφορούν. Είναι επίσης αποδεδειγμένο πως αυτά τα παιδιά, που δεν έχουν εμβολιαστεί, αποτελούν εστία κινδύνου για τα μικρότερα σε ηλικία που δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμα τον κύκλο των εμβολίων τους.
Δεν γίνεται το κράτος να συνεχίζει να επιτρέπει σε κάποιους να «παίζουν» με την υγεία των παιδιών, γιατί πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας. Ας γίνουν πλέον αυστηροί οι νόμοι που αφορούν τον εμβολιασμό των παιδιών κι όσοι διαφωνούν ας καταλάβουν πως στην καλύτερη περίπτωση για εκείνους τα παιδιά τους θα απομονωθούν. Στην χειρότερη περίπτωση (που μάλλον είναι και η πλέον ενδεδειγμένη) θα πάψουν να έχουν την γονική επιμέλεια.