Είναι Τελικά η Κρήτη Ένα Απέραντο «Οπλοστάσιο»;

Kείμενο, Φωτογραφίες: Αργυρώ Γιαννουδάκη | Παράνομη οπλοκατοχή και παράνομη οπλοχρησία. Τα δύο αυτά ποινικά αδικήματα υποδηλώνουν συνήθως παράνομες δραστηριότητες. Εκτός αν είσαι Κρητικός. Στο νησί όσες περισσότερες σφαίρες «παιχτούνε» στο γλέντι, τόσο πιο πετυχημένο θεωρείται. Και όταν λέμε πολλές σφαίρες, εννοούμε από 5.000 έως 40.000.
Συναντώ τον Γιώργο Μιχελάκη –έναν άνθρωπο της «παράδοσης», τον Σήφη Μαρκάκη, πρόεδρο του σκοπευτηρίου στο Σκινέ Χανίων, έναν έμπορο παράνομων όπλων, έναν πρώην υψηλόβαθμο αστυνομικό θέτοντας μια σειρά από ερωτήματα.

Πόσο εύκολο τελικά είναι να αγοράσει κανείς ένα όπλο νόμιμα ή παράνομα στην Κρήτη; Από πού έρχονται τα παράνομα όπλα; Τι σημαίνει για έναν Κρητικό το όπλο του; Οι πολεμικές «συρράξεις» έχουν σχέση με την παράδοση; Γιατί δεν έχει αντιμετωπιστεί όλα αυτά τα χρόνια το «έθιμο» που σκοπό έχει να απογειώσει τη χαρά αλλά έχει στοιχίσει τη ζωή πολλών ανθρώπων, της ίδιας της νύφης στο γλέντι γάμου και πρόσφατα ενός νέου ανθρώπου το Πάσχα;

Το έθιμο

Οι πυροβολισμοί πέφτουν κατά ριπάς πάνω από το κεφάλι μου. Έχω σφικτά ασφαλισμένα τα μάτια μου και παρακαλάω μην φάω καμιά «ξώφαλτση». Αναπόφευκτα μου έρχονται στο νου εικόνες πολέμου -σίγουρα κάπως έτσι θα είναι το πεδίο της μάχης. Παύση πυρών, προσωρινά έως ότου φορτώσουν και πάλι οι γεμιστήρες και δοθεί νέα αφορμή, ας πούμε σύρει το χορό ο μέλλων γαμπρός. Αυτό θέλει το «έθιμο». Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο έθιμο, όπως μου λέει ο Γιώργος Μιχελάκης ή Μιχελογιώργης στο νησί, ο οποίος διαχωρίζει την οπλοκατοχή από την οπλοχρησία.

VICE: Είναι έθιμο η οπλοκατοχή και η οπλοχρησία;

Γιώργος Μιχελάκης: Η οπλοκατοχή ναι, όχι η οπλοχρησία με τον τρόπο και για το σκοπό που γίνεται πια. Οι παλιοί μπορεί να έφερναν τα όπλα τους, αλλά απαγορευόταν να τα δείξουν, ειδικά τα πιστόλια και τα περίστροφα. Σε μία διασκέδαση αν ήθελες να ρίξεις έναν πυροβολισμό θα έπρεπε να φύγεις, να πας πιο πέρα και χωρίς να σε δει κανείς να “παίξεις” καμιά μπαλωθιά. Ο πυροβολισμός είχε την έννοια του χαιρετισμού. Το έθιμο ήταν επίσης ο πατέρας της νύφης να “παίξει” μια με το κυνηγετικό όταν έφευγε η κόρη του για τελευταία φορά από το σπίτι με τα προικιά της. Ωστόσο, οι πυροβολισμοί είχαν και το ρόλο του τηλεφώνου. Επειδή οι επικοινωνίες ήταν περιορισμένες τα παλιά χρόνια, όταν τέλειωνε ένα προξενιό ή γεννούσε μία γυναίκα, έριχνες μία μπαλωτέ (πυροβολισμό) και με αυτόν τον τρόπο ενημέρωνες τους γείτονες, οι οποίοι περίμεναν νεότερα, για το γεγονός.

Επίσης αν υποψιαζόσουν ότι κάτι κακό συμβαίνει πυροβολούσες και έτσι έσπευδαν οι γείτονες. Όπως κι αν πάθαινες κάτι στο κυνήγι, πάλι πυροβολούσες για να έρθουν να σε βρουν. Ποτέ δεν δάνειζες το όπλο, το άλογο και τη γυναίκα σου.

Πότε ξέφυγε η κατάσταση με τους πυροβολισμούς;

Νομίζω μετά το 1970, που άρχισε το παράνομο εμπόριο όπλων. Μέχρι τότε όλοι είχαμε εξοπλιστεί την περίοδο της γερμανικής Κατοχής.

Και πιο πριν;

Υπήρχαν αλλά ήταν λίγα, τα οποία οι κάτοχοι τους τα είχαν προμηθευτεί είτε από το στρατό, είτε ήταν λάφυρα από τους Τούρκους. Δηλαδή θυμάμαι ότι όταν οι Γερμανοί διέταξαν αφοπλισμό και μάζεψαν σε κάρα τα όπλα, οι Κρητικοί παρέδωσαν τα παλιά, όμως δεν αφοπλίστηκαν. Ο πατέρας μου δηλαδή, έφυγε για να πάει στο Μάλεμε με έναν τσιφτέ (δίκανο τουφέκι), αλλά στον Αλικιανό ένας ξάδερφος του ήταν τραυματισμένος στο πόδι και του έδωσε το δικό του πολεμικό.

Επομένως αυτό που συμβαίνει σήμερα ουδεμία σχέση έχει με το έθιμο, έτσι;

Απολύτως καμία και δεν αρέσει σε κανέναν από εμάς τους παλιούς. Χάνουμε πάσα ιδέα για όσους τα βγάζουνε μπροστά στο κόσμο για να κάνουν επίδειξη. Άσε που σκοτώνονται κιόλας. Δεν θα ξεχάσω μία κουμπαριά, γνωστών δημοσιογράφων οι οποίοι ήρθαν από την Αθήνα για να παντρέψουν ένα ζευγάρι ομογενών από την Αμερική, στα Σφακιά. Ήταν καλεσμένος και πρώην βουλευτής Χανίων, της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος έβγαλε στο τραπέζι το όπλο να πυροβολήσει, όμως δεν τα κατάφερε γιατί έπαθε εμπλοκή. Στη συνέχεια προσπάθησε να το φτιάξει κάτω από το τραπέζι με αποτέλεσμα το όπλο να εκπυρσοκροτήσει και να τραυματίσει στο πόδι την κουμπάρα. Όπως είναι φυσικό “χάλασε” ο γάμος, αφού η κουμπάρα χρειάστηκε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο.

Δεν υπήρξαν ποτέ στο παρελθόν τόσοι πολλοί να ασχολούνται με την παράδοση. Στην πλειοψηφία τους θεωρώ ότι το κάνουν για προσωπική προβολή. Παραδοσιακά δεν σκέφτεται κανείς. Γνώμη μου είναι πως σε αυτά που παραλάβαμε οφείλουμε να κάνουμε ξεσκαρτάρισμα. Να κρατήσουμε τα καλά. Και η βεντέτα ήταν στην παράδοση, αλλά ήταν άχρηστη και γι αυτό την πετάξαμε. Το να προσπαθείς να δειχθείς μέσω του πιστολιού που βαστάς είναι η απόλυτη γελοιοποίηση.

Ενδιαφέρον έχουν παλαιότερα στοιχεία που αφορούν την κατάσχεση όπλων καθώς και παραβάσεις περί οπλοφορίας και οπλοκατοχής την πενταετία 1992-1996. Τη συγκεκριμένη περίοδο βεβαιώθηκαν από τα επίσημα στοιχεία της αστυνομίας στην Κρήτη 245 κατασχέσεις πολεμικών όπλων και 1.231 παραβάσεις του νόμου «περί παρανόμου κατοχής όπλων και οπλοχρησίας». Βάσει του πληθυσμού του νησιού στην απογραφή του 1991 διαπιστώνεται ότι αντιστοιχεί μία παράβαση κατάσχεσης για κάθε 2.204 κατοίκους και μία παράβαση του νόμου περί παρανόμου κατοχής όπλων και οπλοχρησίας για κάθε 439 άτομα. Κατά την ίδια περίοδο στην υπόλοιπη Ελλάδα κατασχέθηκαν 538 πολεμικά όπλα συνολικά και οι παραβάσεις περί οπλοχρησίας και οπλοκατοχής που σημειώθηκαν ήταν 3.154, δηλαδή αντιστοιχούν μία παράβαση κατάσχεσης ανά 18.075 κατοίκους και μία ανά 3.083 για το δεύτερο αδίκημα.

Προσπαθώ να μάθω ποια είναι θέση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Περιφέρειας Κρήτης, Μιχάλη Καραμαλάκη, για το θέμα, αλλά δεν επιθυμεί να μιλήσει αφού ανέλαβε πρόσφατα καθήκοντά του.

Ωστόσο, είναι άκρως διαφωτιστική η μαρτυρία ενός πρώην υψηλόβαθμου αστυνομικού.

VICE: Υπάρχει κάποιο στρατηγικό σχέδιο για την πάταξη της παράνομης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας;

Πρώην υψηλόβαθμος αστυνομικός: Υπήρξε σχέδιο επί Χρυσοχοΐδη την πενταετία 2000-2004, το οποίο ήταν απλό. Όταν σε ένα γάμο ή βάπτιση σημειώνονταν πυροβολισμοί, άμεσα συλλαμβάνονταν το νεόνυμφο ζευγάρι ή οι γονείς του παιδιού, ο ιδιοκτήτης του κέντρου διασκέδασης και σφραγίζονταν το μαγαζί. Στην αρχή υπήρξαν συλλήψεις και στην συνέχεια συμμορφώθηκαν όλοι. Πλέον την ευθύνη έχουν οι Δήμοι και δεν δίνει κανένας σημασία.

Ναι, αλλά τότε ακριβώς «αναβαθμίστηκε» ο πρόγαμος (μπάτσελορ πάρτι) και οι πυροβολισμοί μεταφέρθηκαν εκεί, σωστά;

Εκείνη την περίοδο είχε παταχθεί η οπλοχρησία, διότι αλήθεια είναι ότι η οπλοκατοχή δεν μπορεί να παταχθεί εύκολα. Δεν μπορεί να παταχθεί η οπλοκατοχή, διότι ο Κρητικός έχει τα όπλα σαν τα παιδιά του. Οι αλλεπάλληλες επιδρομές που δεχόταν η Κρήτη ανά τους αιώνες (69 π.Χ. από τους Ρωμαίους, ακολούθησαν Σαρακηνοί, Αραβες, Ενετοί, Αιγύπτιοι, Τούρκοι και τελευταίοι Γερμανοί) είχε ως αποτέλεσμα στο DNA του Κρητικού να μπει η οπλοκατοχή. Ο Κρητικός δεν μπορεί να μην έχει όπλο. Όμως, για το ότι έχει εκτραχυνθεί η κατάσταση ευθύνεται η αστυνομία, η οποία δεν κάνει τη δουλειά της. Το μυστικό για την επίλυση της παράνομης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας είναι να υπάρξει πολιτική βούληση και να συνδράμουν οι δικαστικές αρχές. Επίσης ρόλο παίζει η εντοπιότητα των αστυνομικών –βασικά πρέπει να καταργηθεί ο νόμος που επιτρέπει στους αστυνομικούς να υπηρετούν στον τόπο συμφερόντων τους.

Κι εγώ έχω πυροβολήσει σε χαρά, ήταν σωστό; Όχι. Όμως είπαμε είναι στο DNA. Ωστόσο, να διευκρινίσω ότι το έκανα στο πλαίσιο του εθίμου. Δεν μπορεί ένας Κρητικός αστυνομικός, ο οποίος έχει γαλουχηθεί με το συγκεκριμένο τρόπο να είναι υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης, είναι σαν να βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Ποιον θα συλλάβει, το φίλο ή το συγγενή του;

Εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι με το πραγματικό έθιμο, στο οποίο τηρούνται κανόνες ασφαλείας και δεν γίνεται πόλεμος, δεν είναι κανείς αντίθετος, ίσα – ίσα που θεωρώ ότι αρέσει κιόλας σε Κρητικούς και μη. Αντίθετος είμαι εγώ και όλος ο λογικός κόσμος με αυτό που συμβαίνει σήμερα.

Τώρα σε ότι αφορά στην ευθύνη των δικαστικών αρχών: Εάν κάποιος συλληφθεί στην υπόλοιπη Ελλάδα με παράνομο όπλο, η ποινή που θα του επιβληθεί είναι από ένα έως τρία χρόνια, ενώ στην Κρήτη το δικαστήριο επιβάλει ποινή μετά βίας 3-4 μήνες και αυτούς με ανασταλτικό χαρακτήρα.

Είναι διεφθαρμένοι όλοι οι δικαστικοί;

Όχι, απλώς επηρεάζονται από τους δικηγόρους, οι οποίοι αρχίζουν τα παραμύθια, του τύπου: «Αυτό το πιστόλι κύριε πρόεδρε έχει σκοτώσει 15 Γερμανούς ή ήταν αιτία και γλίτωσε ένα ολόκληρο χωριό επί Κατοχής».

Τι γίνεται με τα κατασχεμένα όπλα;

Παλιά υπήρχε μία διάταξη σύμφωνα με την οποία τα κατασχεμένα όπλα πήγαιναν στην αστυνομία. Αυτό το μέτρο φυσικά εξοικονομούσε πολλά χρήματα στο κράτος. Ωστόσο, πλέον έχει ατονήσει και τα όπλα αχρηστεύονται στις αποθήκες των δικαστηρίων, από τη στιγμή που δεν συντηρούνται.

Ποια είναι η λύση για το λαθρεμπόριο όπλων;

Την άποψη μου την έχω καταθέσει επίσημα και σε συσκέψεις και ήταν αποδεκτή. Εάν η επίσημη ελληνική πολιτεία δεν είναι σε θέση να σταματήσει το λαθρεμπόριο όπλων, το οποίο σημειωτέων αποφέρει τεράστια έσοδα, σε όλους τους εμπλεκόμενους, ας το νομιμοποιήσει. Δηλαδή να επιτρέψει σε όσους κατέχουν παράνομα όπλα και τηρούν τις προϋποθέσεις να τα νομιμοποιήσουν με σχετικά απλές διαδικασίες, έτσι ώστε να υπάρχει έλεγχος. Παράλληλα, να υποχρεώσει τους κατόχους να κάνουν χρήση των όπλων αυτών σε σκοπευτήρια, που ο κάτοχος θα δηλώσει, ώστε να εκπαιδεύεται στο όπλο. Είπαμε όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης, όμως υπάρχει ευθέως παρέμβαση.

Ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε τηλεφώνημα που έγινε στο διοικητή της αστυνομίας από βουλευτή των Χανίων, ο οποίος του είπε επί λέξει: «Δεν σου είπα ρε μαλάκα να το κάνεις», αναφερόμενος σε παράνομη πράξη που αφορούσε όπλα και του ζητούσε να καλυφθεί. Μιλάμε για μαφία.

Πως γίνεται η διακίνηση των όπλων;

Η διακίνηση γίνεται από τους μεγαλεμπόρους, οι οποίοι τα διοχετεύουν σε μικρότερους κ.ο.κ. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ναρκωτικά και όλα τα λαθραία είδη. Η Κρήτη έχει πολλές και απόκρημνες και μη φυλασσόμενες ακτές στις οποίες έρχονται ολόκληρα πλοία και ξεφορτώνουν όπλα.

Οι λιμενικοί δεν μπορούν να τους ελέγξουν;

Μέχρι πρόσφατα ούτε η αστυνομία, ούτε το λιμενικό είχαν τα μέσα να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Πλέον όμως μπορούν. Αυτή τη στιγμή όταν γίνεται μία εκφόρτωση οι υψηλόβαθμοι λιμενικοί το γνωρίζουν και στέλνουν αλλού το πλοίο που είναι επιφορτισμένο με την επιτήρηση. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν ξέρει κανείς τίποτα. Οι λαθρέμποροι έχουν τον τρόπο να εντοπίζουν το ευαίσθητο σημείο σου και να «χτυπούν» ακριβώς εκεί. Ποιο είναι το ευαίσθητο σημείο σου; Ότι δεν έχεις επάρκεια προσωπικού ή ότι σε μία συγκεκριμένη περιοχή δεν υπάρχει φουσκωτό ή δεν έχουν να του βάλουν βενζίνη ή είναι χαλασμένο.

Υπάρχουν εσωτερικές πληροφορίες.

Τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τα ναρκωτικά, την πορνεία και τα όπλα. Φυσικά αυτό δεν το λέει η ταπεινότητα μου. Ένας «καθαρός» κυβερνήτης θα μπορούσε άμεσα να πατάξει κάθε μορφής λαθρεμπόριο, αλλά δεν θέλουν. Θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή στην Κρήτη υπάρχουν πάνω από 2 εκ. όπλα, το οποίο σημαίνει ότι κάθε σπίτι διαθέτει περισσότερα από τρία όπλα αναλογικά με τον πληθυσμό του νησιού (πληθυσμός 622.913/ απογραφή του 2011).

Εμπορία

Ο Μανώλης ασχολείται περιστασιακά με την εμπορία παράνομων όπλων. Ο ίδιος δεν πιστεύει ότι κάνει κάτι ηθικά κολάσιμο. Τα λεγόμενα του ρίχνουν φως στο σκοτεινό κόσμο του κυκλώματος λαθρεμπορίας.

Από που έρχονται τα όπλα και τα πυρομαχικά;

Τα περισσότερα έρχονται από Νότια: Λιβύη, Ισραήλ, Λίβανο και Αίγυπτο φυσικά όμως, ένα μεγάλο μέρος εισάγεται από τις ΗΠΑ. Όσα φτάνουν μέσω θαλάσσης εκφορτώνονταν παλιότερα στη Γαύδο. Μιλούσαν με τους καπετάνιους των τάνκερ μέσω τηλεφώνων, πλευρίζανε το φορτηγό πλοίο με φουσκωτά, δίνανε τα λεφτά παίρνανε τα τουφέκια. Τώρα με τα GPS αυτό δεν είναι εφικτό γιατί το πλοίο δεν μπορεί να αλλάξει πορεία, οπότε βγαίνουνε παραέξω, αλλά συνεχίζεται.

Μπορεί όποιος θέλει να κάνει εμπόριο όπλων;

Όχι, αν μπεις σφήνα και σε βλέπουνε ότι πας να κονομήσεις θα σε «δώσουνε» στην αστυνομία. Άμα πάω δηλαδή στη Λιβύη τώρα και πάρω πιστόλια με 150 ευρώ και τα πουλάω ένα χιλιάρικο οι παλιοί θα με “δώσουνε”, γιατί θα χαλάσω την πιάτσα.

Από τις ΗΠΑ με κοντέινερ;

Ναι.

Kαι δεν ελέγχονται;

Τα μεγάλα κεφάλια φροντίζουν να περνάνε ανεξέλεγκτα. Διαφορετικά μπορεί να τοποθετούνται σε παραπλανητικές συσκευασίες. Γράφει δηλαδή το κουτί για παράδειγμα κονσέρβα τομάτας και μέσα έχει σφαίρες.

Σε τι τιμές πωλούνται τα παράνομα όπλα στη μαύρη αγορά;

Η τιμή ενός όπλου μπορεί να είναι από πενταπλάσια και πάνω, ανάλογα τον πελάτη. Άμα σε βρω μπόσικο θα στην αμπώξω (σ.σ.: σπρώξω). Αυτή τη στιγμή ένα όπλο που η τιμή πώλησης του στη Λιβύη είναι 150 ευρώ, εδώ η τιμή του μπορεί να φτάσει και τα 2.500 ευρώ.

Αντίστοιχο είναι και το κόστος στις σφαίρες;

Ένα κουτί σφαίρες (50 τεμάχια) κυμαίνεται από 40-60 ευρώ, τις magnum τις βρίσκεις στα 70-80 ευρώ το κουτί, ενώ οι σφαίρες για καλάσνικοφ κοστίζουν 1-1,5 ευρώ η μία, εκτός κι αν είναι τροχιοδεικτικές, οπότε η τιμή ανεβαίνει στα 2 ευρώ.

Λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στη Λιβύη έχει ανοίξει η αγορά όπλων εκεί;

Ναι. Αυτή τη στιγμή δύο φορές την εβδομάδα εκφορτώνονται από τη Λιβύη παράνομα όπλα στην Κρήτη. Συμβαίνει ότι ακριβώς και όταν υπήρξαν οι αναταραχές στην Αλβανία, όπου αγοράζανε τα καλάσνικοφ με 150 ευρώ και τα πουλούσαν 2.000-2.5000 εδώ. Βέβαια, τώρα η τιμή τους έχει πέσει αισθητά, τα βρίσκεις από 800-1.500 ευρώ, διότι η κατοχή αυτών όπως και των πιστολιών διαμετρήματος 45mm, τα οποία χρησιμοποιούσε η 17Ν, θεωρείται κακούργημα.

Εκτός από όπλα και σφαίρες τι άλλο μπορεί να αγοράσει κανείς;

Αυτή τη στιγμή στην Κρήτη υπάρχει από πιστόλι 22 mm έως αντιαεροπορικό με κάθισμα, παλιό μεν, αλλά άριστα συντηρημένο που λειτουργεί κανονικά και RPG, δηλαδή οβιδοβόλο, τελευταίας τεχνολογίας. Σχεδόν τα πάντα μπορείς να βρεις, αρκεί να έχεις λεφτά. Για παράδειγμα δεν είναι σπάνια η ζήτηση χειροβομβίδων. Έχει τύχει σε βάπτιση να πετάξουν χειροβομβίδα επιθετική, η οποία κοστίζει 500 ευρώ. Εννοείται ότι πολλά όπλα φεύγουν από την Κρήτη για την υπόλοιπη Ελλάδα, όπως και πολλά όπλα φτάνουν στην Κρήτη οδικώς από Βουλγαρία. Στο νταραβέρι αυτό δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Έχεις δει ποτέ να γίνεται έλεγχος σε καράβι;.

Είναι μετρημένοι αυτοί που κάνουν εμπόριο όπλων;

Όχι, είναι πάρα πολλοί. Τα μεγάλα κεφάλια είναι μετρημένα, τα ξέρουν ελάχιστοι και φυσικά δεν πειράζονται. Για τους υπόλοιπους το εμπόριο όπλων δεν θεωρείται κάτι κακό, σου λένε: “Μπιστόλια πουλούμε, δε πουλούμε ναρκωτικά”.

Όταν κάποιος αγοράσει ένα πιστόλι δεν φοβάται μήπως έχει χρησιμοποιηθεί σε παράνομη πράξη και μπλέξει;
Ένα όπλο που χρησιμοποιείται σε παράνομη πράξη συνήθως καταστρέφεται, γιατί διαφορετικά θα σε βρούνε όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Είναι τρόπος επίδειξης ένα καλό πιστόλι;

Είναι όπως το καλό αυτοκίνητο, ακριβώς το ίδιο. Όπως δεν είναι το ίδιο να έχεις FIAT και το ίδιο Ferrari; Έτσι δεν είναι το ίδιο να έχεις ένα 9άρι και ένα magnum (σ.σ.: πιο δυνατά όπλα τα οποία παίρνουν σφαίρες με μεγαλύτερη γόμωση). Αυτός που έχει το καλό πιστόλι θα αφήσει πρώτα όλους τους άλλους να παίξουνε και εκείνος θα πάει τελευταίος.

Είναι ένδειξη κοινωνικής τάξης το όπλο σου;

Όχι, βέβαια ο άλλος μπορεί να μην έχει να φάει και να έχει ένα πιστόλι που κάνει 5.000 ευρώ.

Σκοπευτήρια

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι τα σκοπευτήρια είναι η λύση για τους άσκοπους πυροβολισμούς. Εκεί ο αθλητής έχει τη δυνατότητα να εκτονωθεί, να εκπαιδευτεί και φυσικά να κάνει και επίδειξη, αν αυτός είναι ο σκοπός του. Συναντώ τον πρόεδρο του Αθλητικού Σκοπευτικού Συλλόγου Χανίων (το οποίο έχει την έδρα του στο χωριό Σκινέ), Σήφη Μαρκάκη, προκειμένου να μου δώσει τη δική του οπτική για τα όσα συμβαίνουν με τους άσκοπους πυροβολισμούς, αλλά και να σχολιάσει περιστατικά ατόμων που χρησιμοποιούν την αθλητική σκοποβολή ως άλλοθι για την απόκτηση όπλων και πυρομαχικών σε τιμές πολύ χαμηλότερες της μαύρης αγοράς.

VICE: Ισχύει ότι υπάρχουν άνθρωποι που εγγράφονται στους σκοπευτικούς συλλόγους για να έχουν πρόσβαση σε φτηνά πυρομαχικά και όπλα;

Δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Για να φτάσει κάποιος να πάρει σκοπευτική άδεια κάνει επένδυση, καταναλώνει πολλή προσπάθεια, χρόνο και χρήμα. Με το τελευταίο θα μπορούσε να αγοράσει πάρα πολλά παράνομα όπλα. Όμως δεν το κάνει, προτιμάει να μπορεί να χαίρεται νόμιμα το όπλο του. Άλλωστε, υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας, ξέρουμε πόσες σφαίρες πήρε κάποιος και πόσες έριξε. Ένα περιστατικό όπου κάποιος θα έβγαζε παράνομα σφαίρες από το σκοπευτήριο θα προσέβαλλε την σκοποβολή πανελλαδικά. Δεν αρνούμαι όμως ότι θα υπάρχουν και μεμονωμένα περιστατικά.

Τι χρειάζεται για να γραφτεί κάποιος;

Απαιτείται χαρτί γιατρού από δημόσιο νοσοκομείο ότι είναι ψυχικά υγιής, επίσης πρέπει να προσκομίσει λευκό ποινικό μητρώο, και να συμπληρώσει μία αίτηση, την οποία πρέπει να συνυπογράψουν δύο άτομα που τον προτείνουν, ο ένας εκ των οποίων είναι μέλος του Δ.Σ. Ακολουθεί προπαρασκευαστικό στάδιο εκπαίδευσης, το οποίο διαρκεί από έναν έως τέσσερις μήνες. Στην συνέχεια μπορεί να βγάλει την ταυτότητα της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΣΚΟΕ), με την οποία μπορεί να λαμβάνει μέρος σε αγώνες. Έπειτα από ένα χρόνο εγγραφής και μετά από οκτώ αγώνες μπορείς να αποκτήσεις το πρώτο σου όπλο, έως τότε αγωνίζεσαι με αυτό του συλλόγου. Όταν πάρεις το όπλο για να διατηρήσεις την άδεια οπλοκατοχής θα πρέπει να μετάσχεις σε τρία χρόνια σε 15 αγώνες ακόμη. Η άδεια αυτή ανανεώνεται κάθε τρία χρόνια. Ο κάτοχος άδειας μπορεί να μεταφέρει το όπλο του από το σπίτι του στο σκοπευτήριο, άδειο, μέσα σε ειδική θήκη, μέσω δύο διαδρομών που έχει δηλώσει στην αστυνομία. Τα πυρομαχικά τα παίρνει και τα εξαντλεί στο σκοπευτήριο. Δεν υπάρχει περιορισμός για το πόσα θα πάρεις, αρκεί να τα χρησιμοποιήσεις.

Τα πιστόλια της σκοποβολής έχουν σχέση με αυτά της μαύρης αγοράς;

Στην πρακτική σκοποβολή είναι ακριβώς τα ίδια. Διαφορετικά όπλα έχουν μόνο στα ολυμπιακά αθλήματα.

Όταν κάποιος πάρει άδεια οπλοκατοχής επιλέγει ότι όπλο θέλει;

Ναι, όμως υπάρχει μία διαδικασία, δηλαδή παίρνει να χαρακτηριστικά του όπλου από τον έμπορο τα στέλνει στην ΣΚΟΕ και αυτή πιστοποιεί ότι το συγκεκριμένο όπλο είναι κατάλληλο για σκοποβολή.

Γιατί, τι μπορεί να έχει ένα όπλο και να μην είναι κατάλληλο για σκοποβολή;

Θυμάμαι μία φορά ένας είχε ζητήσει όπλο διαμετρήματος 50mm, το οποίο είναι αντιαεροπορικό ή μπορεί να είναι αυτόματο, δηλαδή να μπορεί να ρίξει ριπή. Αυτά φυσικά δεν εγκρίνονται από την ΣΚΟΕ. Η αστυνομία βασίζεται στην έγκριση της ΣΚΟΕ.

Θεωρείτε ότι η σκοποβολή συμβάλει στο να ατονήσει το κακώς εννοούμενο έθιμο;

Όποιος ασχολείται με την σκοποβολή εκπαιδεύεται και εκτονώνεται. Ικανοποιείται η επιθυμία του να χρησιμοποιήσει νόμιμα το όπλο του. Είναι σημαντικό να ξέρει κάποιος να χειρίζεται το όπλο του, τα ατυχήματα συμβαίνουν διότι ο χρήστης δεν είναι εκπαιδευμένος. Το ατύχημα θα συμβεί είτε όταν κάποιος χρησιμοποιεί το όπλο υπό την επήρεια αλκοόλ, είτε επειδή το όπλο έπαθε κάποια εμπλοκή και δεν είναι σε θέση να κάνει με ασφάλεια απεμπλοκή.

Ένας αθλητής δεν πυροβολεί άσκοπα γιατί φοβάται να μην χάσει την άδεια που με τόσο κόπο απέκτησε. Ποτέ στα ελληνικά χρονικά δεν έχει διαπραχθεί αξιόποινη πράξη με νόμιμο όπλο».

Υπάρχει τρόπος να παταχθεί η παράνομη οπλοκατοχή;

Αν κάποιος έχει όπλο επειδή το αγαπά, η πρόταση είναι μονόδρομος: Η εγγραφή του σε κάποιο σύλλογο.

Πόσο κοστίζει ένα νόμιμο όπλο;

Στο σκοπευτήριο υπάρχουν όπλα αξίας από 500 ευρώ έως και 3.500 ευρώ, χειροποίητο. Τα Glock που έχει η αστυνομία για παράδειγμα στοιχίζουν 600 ευρώ στη νόμιμη αγορά ενώ στην μαύρη πωλούνται 2.500-3.000. Φυσικά, ένα χειροποίητο δεν αγοράζεται στην μαύρη αγορά.

Πόσο κοστίζουν οι σφαίρες στο σκοπευτήριο;

Δεν είναι σωστό να μιλάμε για κόστος. Στα σκοπευτήρια οι σφαίρες διατίθεται στους αθλητές αντί 15-20 ευρώ το κουτί (50 τεμ.). Τα χρήματα από τις σφαίρες εξασφαλίζουν την συντήρηση των σκοπευτηρίων, είναι τα μοναδικά μας έσοδ».

Μέχρι πόσα όπλα μπορεί να αγοράσει ένας αθλητής;

Αν έχεις φτάσει σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο μπορείς να πάρεις έως και 4 όπλα, αλλά μιλάμε για περιπτώσεις αθλητών που έχουν διακρίσεις στο εξωτερικό.

vice.com

"google ad"