Ειδικό δικαστήριο: Η πρώτη αντίδραση του Νίκου Παππά – “Η δίκη ήταν πολιτική” – Προσφεύγει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο

Για πολιτική δίκη και προσπάθεια έτσι ώστε να κρύψει η κυβέρνηση “τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος” έκανε λόγο ο Νίκος Παππάς στην πρώτη δημόσια αντίδρασή του μετά την καταδική του από το Ειδικό Δικαστήριο.

Αναλυτικά

Όπως με NOVARTIS και SIEMENS

Η απόφαση του ειδικού δικαστηρίου είναι στο πνεύμα των αποφάσεων για τις υποθέσεις NOVARTIS και SIEMENS.

Για κάποιους δεν είχε καμία σημασία ούτε η αθώωση Κρέτσου για την ίδια υπόθεση, ούτε η εισαγγελική πρόταση που διέλυσε το κατηγορητήριο.

Είναι απόλυτα ξεκάθαρο.

Η δίκη αυτή ήταν πολιτική.

Έγινε για να κρύψει ο Μητσοτάκης τη λεηλασία του δημοσίου χρήματος, τους «γαλάζιους κοριούς» και τις «γαλάζιες ακρίδες».

Η δίκη αυτή έγινε επειδή πλούσιοι συμπολίτες μας πλήρωσαν ψηφισμένους φόρους και αναγκάστηκαν να τηρήσουν το σύνταγμα.

Η δίκη αυτή έγινε για να χτυπηθεί η παράταξη μας και να μην ξαναπληρώσουν οι πλούσιοι.

Αλλά για αυτό δε θα αποφασίσουν κάποιοι δικαστές. Θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Ο οποίος με την εντολή του θα φέρει δικαιοσύνη παντού.

Έχουμε κάνει το καθήκον μας και θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον.

Μαντζουράνης: Προσφεύγει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο ο Νίκος Παππάς

Την προσφυγή του Νίκου Παππά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προανήγγειλε ο συνήγορός του Γιάννης Μαντζουράνης με δήλωσή του αμέσως μετά την απόφαση καταδίκης.

Αναλυτικά η δήλωση

“Δυστυχώς, σήμερα ομόφωνα τα μέλη του Ειδικού Δικαστηρίου αποφάσισαν να περιβάλουν με τη δεσμευτικότητα δικαστικής απόφασης την εκδικητική δίωξη του Νίκου Παππά από τους πολιτικούς αντιπάλους του.

Εδώ και τώρα επιβάλλονται δύο σχόλια:

Πρώτον, όταν η πολιτική εισέρχεται στην αίθουσα του δικαστηρίου, τότε η δικαιοσύνη εξέρχεται.

Και δεύτερον, ο σεβασμός στη Δικαιοσύνη δεν επιβάλλεται. Κερδίζεται, όταν οι λειτουργοί της έχουν το σθένος να κρίνουν μόνο με βάση το Σύνταγμα, το νόμο και τη συνείδησή τους και κυρίως όταν δεν συμβιβάζονται παρά μόνο με την αλήθεια.

Καμία απόφαση δικαστηρίου δεν αυτοδικαιώνεται. Μόνο ο δημόσιος έλεγχος της αιτιολογίας της επιτρέπει τη διακρίβωση της ορθότητας ή μη αυτής και μπορεί να προσφέρει σε οποιαδήποτε δικαστική απόφαση εκτός από δεσμευτικότητα και πειστικότητα και συνακόλουθα τον σεβασμό των πολιτών.

Μετά από όλα αυτά η Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν είναι απλά δεδομένη, αλλά και απολύτως αναγκαία”.