Εκδήλωση «Ανταρσία στα Χανιά: «Δήμος για τα επιχειρηματικά συμφέροντα ή για τις κοινωνικές ανάγκες;»

Κυριακή 8 Οκτώβρη καφέ Πλάτανος στη Σπλάντζια 6:30μ.μ.

Ομιλητές:

Σεραφείμ Ρίζος, δημοτικός σύμβουλος Aνταρσία στα Χανιά

Φώτης Μπιχάκης, Δημοτική Επιτροπή Παιδείας Ανταρσία στα Χανιά

Χαιρετίζουν:

Μανώλης Bαρουξάκης, περιφερειακός σύμβουλος Ανυπόταχτη Κρήτη

Γιώργος Πιτσιτάκης, Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Χώρας

Φώτης Ποντικάκης, Συνέλευση Υπεράσπισης Ελεύθερων, Δημόσιων Χώρων και Μνημείων.

εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δήμο

εκπρόσωπος από τους Μαχόμενους Μηχανικούς

εκπρόσωπος φοιτητών και αναπληρωτών εκπαιδευτικών

Σε σχετικό κείμενο αναφέρονται τα εξής:

Την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να πουλήσει το παραμύθι της ανάπτυξης που φέρνουν  τα μνημόνια και που θα μπορέσουμε να απολαύσουμε, σύμφωνα με αυτούς, μόνο αν εφαρμόσουμε κατά γράμμα όσα έχουν συμφωνήσει με τους δανειστές της χώρας, οι Δήμαρχοι  υλοποιούν τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, των περικοπών, της διάλυσης των κοινωνικών δομών, των απολύσεων και της ελαστικής εργασίας, της επιβολής φόρων σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Οι ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η παράδοση του αεροδρομίου στη Fraport με αποικιακού τύπου σύμβαση, το σκανδαλώδες χάρισμα 8 νέων σχολικών κτιρίων και του πάρκου «Ειρήνης και Φιλίας» στους μεγαλοεργολάβους με τη μέθοδο ΣΔΙΤ, η κατ’ εξακολούθηση παράδοση της καθαριότητας σε ιδιώτες αφαιρούν από τους εργαζόμενους στα Χανιά βασικά δικαιώματα  στη φτηνή μετακίνηση, τη δωρεάν παιδεία, την καθαριότητα, τους ελεύθερους χώρους.  Σε μια πόλη με πληθώρα δωματίων, σπιτιών και ξενοδοχείων οι φοιτητές, οι εκπαιδευτικοί και οι πρόσφυγες δεν βρίσκουν σπίτι για να μείνουν αφού λόγω της ελεύθερης αγοράς ο μεγαλύτερος αριθμός σπιτιών  έχει παραδοθεί  στις εταιρίες τουριστικής εκμετάλλευσης. Οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι που έχουν απομείνει , όπως ο λόφος Καστέλι στην Παλιά Πόλη, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους μεγαλοεπιχειρηματίες και επιχειρείται να εκχωρηθούν, με το αζημίωτο φυσικά, στους κάθε λογής πρόθυμους. Η κερδοσκοπία στα ακίνητα  οργιάζει και η Δημοτική Αρχή σηκώνει υποκριτικά τα χέρια ψηλά.

Σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, την ώρα δηλαδή που ο Δήμος θα έπρεπε να ήταν πιο κοντά στις ανάγκες των κατοίκων, θεσμοί όπως το «Βοήθεια στο Σπίτι» καταρρέουν λόγω  της υποχρηματοδότησης και των περικοπών, ξεμένουν από προσωπικό, αυτοκίνητα και υποδομές, ενώ ο Δήμος δεν μπορεί να αντικαταστήσει έστω και  μια υπάλληλο σε περίπτωση άδειας. Τα σχολικά κτίρια ερειπώνουν και βάφονται ή επισκευάζονται μόνο αν οι γονείς βάλουν το χέρι στη τσέπη και τα βάψουν οι ίδιοι. Τα παιδιά των εργαζομένων αποκλείονται από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Η ελαστική εργασία των 8μηνων συμβάσεων επεκτείνεται, χωρίς να τηρείται η παραμικρή προστασία για τους εργαζόμενους και σε ορισμένες περιπτώσεις ς στέλνονται ακόμη και ανεμβολίαστοι να μαζεύουν πτώματα ζώων σε φαράγγια ενώ τα εργατικά «ατυχήματα» πληθαίνουν. Μόνο χάρη στην αυτοθυσία και την υπερπροσπάθεια των εργαζομένων, οι υπηρεσίες αυτές κρατιούνται στοιχειωδώς όρθιες.

Και, όμως, όλοι εμείς που απολαμβάνουμε ελάχιστες υπηρεσίες είμαστε αυτοί που πληρώνουμε περισσότερα και πανάκριβα δημοτικά τέλη, την ίδια ώρα μάλιστα που 3 εκατ. τετραγωνικά ξενοδοχείων παραμένουν αδήλωτα, με τους ξενοδόχους να φοροδιαφεύγουν μόνιμα και συστηματικά.  Πληρώνουμε σε ένα Δήμο που δεν έχει τη στοιχειώδη δημοτική συγκοινωνία, δημόσιο, δωρεάν χώρο στάθμευσης, με δρόμους που νέα παιδιά βρίσκουν το θάνατο λόγω έλλειψης πεζοδρομίων και φωτισμού, με έλλειψη οποιουδήποτε σχεδιασμού για έστω και λίγα μέτρα ποδηλατοδρόμου, με βρώμικα πεζοδρόμια σε όλες τις περιοχές πλην του τουριστικού κέντρου, με σπίτια φτωχών ανθρώπων που πλημμυρίζουν λόγω έλλειψης έργων, με πεζοδρόμους και πλατείες που έχουν καταληφθεί εξολοκλήρου από τραπεζοκαθίσματα χωρίς να έχει μείνει ελεύθερη ούτε μια λωρίδα έλευσης τυφλών.

Μόνο η μαζική αντίσταση στα μνημόνια τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις, την αξιολόγηση, τις περικοπές, το ρατσισμό, η πάλη για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των ελεύθερων δημόσιων χώρων μπορούν να εξασφαλίσουν ότι θα ζούμε σε μια ανθρώπινη πόλη που θα ανήκει στους εργαζόμενους κατοίκους της και όχι στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο συντονισμός και οργάνωση όλων των εστιών αντίστασης είναι αναγκαίος περισσότερο από ποτέ. Ελάτε να συζητήσουμε πώς μπορούμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στο επόμενο διάστημα .

Θα ακολουθήσει γλέντι με ζωντανή μουσική, φαγητό και ποτό.

"google ad"