Εκδήλωση διαμαρτυρίας στην Αθήνα για τα δελφίνια, με τον βασικό συντελεστή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ THE COVE, Ric O’Barry

Με αίτημα την εφαρμογή του Νόμου 4039/2012 που απαγορεύει τις παραστάσεις με ζώα, την παύση των παραστάσεων με δελφίνια και την πλήρη απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών στην χώρα μας, η ανεξάρτητη ομάδα πολιτών “Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών (ΠΚΑΚ)”και η οργάνωση “Dolphin Project Greece”, διοργανώνουν εκδήλωση διαμαρτυρίας, έξω από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, στις 24 Ιουνίου 2014, στις 10 πμ.
Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Aμερικανός εμπειρογνώμων θαλασσίων θηλαστικών και υπερασπιστής της ελευθερίας των δελφινιών Ric O’Barry, παγκοσμίως γνωστός κυρίως ως ένας από τους βασικούς συντελεστές του βραβευμένου με όσκαρ και σκηνοθετημένου από τον Ελληνικής καταγωγής Louie Psihoyos ντοκιμαντέρ “ΤheCove” (Ο Όρμος). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (ΠΦΠΟ) και του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Αγρίων Ζώων (ΕΚΠΑΖ).

Το 2012, με τον Νόμο 4039/12, η Ελλάδα έγινε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που απαγόρευσε τις παραστάσεις με ζώα, ικανοποιώντας το χρόνιο αίτημα των περιβαλλοντικών και φιλοζωικών οργανώσεων και των πολιτών που ευαισθητοποιούνται ολοένα και περισσότερο σε θέματα σχετικά με την προστασία (την ευζωία και τα δικαιώματα) των ζώων, σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο νόμος αυτός, που χαιρετίστηκε από την διεθνή περιβαλλοντική και φιλοζωική κοινότητα, έκλεισε την πόρτα για τα τσίρκα με ζώα στη χώρα μας, αναγνωρίζοντας ότι η κακοποίηση των ζώων που εμπεριέχει η συμμετοχή τους σε παραστάσεις προσβάλλει την ηθική και τον πολιτισμό μας, δεν έχει κανένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, και δεν μπορεί να αποτελεί ψυχαγωγική δραστηριότητα. Λίγους μήνες αργότερα, με μία φωτογραφική τροποποιητική διάταξη, η παρούσα κυβέρνηση επιχείρησε να εξαιρέσει τους ζωολογικούς κήπους από την απαγόρευση, και να αποδώσει εκπαιδευτικό ή/και θεραπευτικό χαρακτήρα στην εκμετάλλευση κάποιων αγρίων ζώων, προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Εν τέλει, μετά από έντονες κινητοποιήσεις πολιτών και οργανώσεων, η επίμαχη τροποποιητική διάταξη αποσύρθηκε, στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο όμως, τα δελφίνια εξακολουθούν να δίνουν παραστάσεις (μετονομασμένες σε “εκπαιδευτικές παρουσιάσεις”) κατά παράβαση του Νόμου, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Τα τελευταία χρόνια, σε ολόκληρο τον κόσμο, η αιχμαλωσία των κητωδών (στα οποία ανήκουν και τα ρινοδέλφινα) έχει αναδειχθεί σε αντικείμενο δημόσιας διαμάχης, εξ αιτίας εντυπωσιακών αποκαλύψεων που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας, κυρίως από γνώστες του παρασκηνίου των δελφιναρίων και πρώην εργαζόμενους σε αυτά. Παράλληλα, ένα εκλεκτό κομμάτι της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας εκφράζει έντονη αντίθεση στην κατά οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε σκοπό διατήρηση και αναπαραγωγή τους στην αιχμαλωσία, δεδομένου ότι, για αυτά τα είδη (με τις εκπληκτικές φυσικές δυνατότητες, τις πολύπλοκες γνωστικές λειτουργίες, την εφάμιλλη της ανθρώπινης αυτοεπίγνωση και την σύνθετη κοινωνική οργάνωση), η εξασφάλιση της ευζωίας σε τεχνητές συνθήκες είναι ανέφικτη.

Τα αιχμάλωτα δελφίνια – που δεν σταμάτησαν να είναι δελφίνια μέσα σε δύο-τρεις γενεές, όσον αφορά την φυσιολογία και τις ανάγκες τους, μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκαν μέσα σε μια δεξαμενή – εξαναγκάζονται να περιοριστούν σε ένα περιβάλλον στερημένο από τα ηχητικά και τα άλλα ερεθίσματα της θάλασσας, και υποβαθμίζονται σε θλιβερά κακέκτυπα του είδους τους, που εκτελούν στερεότυπες και ανόητες εντολές, προκειμένου να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Εξαναγκάζονται επίσης να αναπαραχθούν, πολύ συχνά με τεχνητό τρόπο, προκειμένου να δώσουν νέους, μη απελευθερώσιμους απογόνους, καταδικασμένους να περάσουν την ζωή τους στην αιχμαλωσία, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν την συνέχεια των αιχμαλώτων πληθυσμών. Τα υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας που σημειώνονται σε αυτούς τους αιχμαλώτους πληθυσμούς, οι οποίοι διατηρούνται με συνεχή φαρμακευτική υποστήριξη (όπως αναγκαστική ενυδάτωση με ζελατίνες και ορούς, κτηνιατρική διαχείριση των χρονίων δερματικών, οφθαλμολογικών και οδοντιατρικών προβλημάτων τους, αντιβιοτική, αντιόξινη και αγχολυτική αγωγή), και η κατ’ εξακολούθηση χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με αντίτιμο εισιτηρίου, ενώπιον ανεπαρκώς πληροφορημένου κοινού, δεν συνηγορούν υπέρ της εκπαιδευτικής, ούτε της επιστημονικής αξίας των προγραμμάτων αναπαραγωγής τους – λαμβανομένων μάλιστα υπόψη των πολλών εναλλακτικών δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 13 κράτη-μέλη δεν έχουν δελφινάρια, και αξίζει να σημειωθεί ότι, το 28ο μέλος, η Κροατία, έχει απαγορεύσει την αιχμαλωσία των κητωδών από το 2009, με απόφαση που βασίστηκε σε μελέτη του Ινστιτούτου Προστασίας της Φύσης, στην οποία επισημαίνεται ο αρνητικός ρόλος των δελφιναρίων στους άγριους πληθυσμούς των δελφινιών. Ζητούμε την εφαρμογή του Νόμου 4039/2012 που απαγορεύει τις παραστάσεις με ζώα, την παύση των παραστάσεων με δελφίνια και την πλήρη απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών στην χώρα μας, έτσι ώστε η Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κροατίας, της Κύπρου, της Ουγγαρίας, της Σλοβενίας, της Ελβετίας, της Κόστα Ρίκα, της Χιλής, και της Ινδίας, και να απαγορεύσει άμεσα την αιχμαλωσία των κητωδών. Υιοθετούμε τις θέσεις διακεκριμένων επιστημόνων και φορέων προστασίας του πολιτισμού, της φύσης και της ζωής, για έναν εκσυχρονισμένο τρόπο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης του κοινού και ιδίως των παιδιών (τα οποία αξίζει να διδαχθούν, από νωρίς, την ευθύνη και όχι τον εφησυχασμό, την συνύπαρξη με τα άλλα πλάσματα της γής και όχι την δίχως όρους κυριαρχία επάνω σ’ αυτά), για έναν πιο συμπονετικό τρόπο διαχείρισης των ζώων και του φυσικού περιβάλλοντος, και για έναν πιο υπεύθυνο και ηθικό τουρισμό.

Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ, σε ολόκληρη την ιστορία της, εκμεταλλευτεί, κατά κανέναν τρόπο, τα δελφίνια με σκοπό το κέρδος, και ίσως δεν είναι τυχαίο ότι οι αρχαίοι Έλληνες (που τα αντιμετώπιζαν ως ζώα ισότιμα με τους ανθρώπους, τα ονόμαζαν “λαό της θάλασσας”, και προέβλεπαν την ποινή του θανάτου για εκείνους που τα κακοποιούσαν) είχαν προσεγγίσει, ήδη από εκείνα τα χρόνια, με τον δικό τους τρόπο και την δική τους σοφία, τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις. Το πρώτο δελφινάριο, που εγκαινιάστηκε στην χώρα μας την στιγμή που ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος είχε ήδη αρχίσει να αποκηρύσσει αυτόν τον τρόπο διασκέδασης ως παρωχημένο και αναχρονιστικό, πρέπει να είναι και το τελευταίο.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΗΤΩΔΩΝ (ΠΚΑΚ)

DOLPHIN PROJECT GREECE

Emailεπικοινωνίας: freedolphinsgr@gmail.com

"google ad"