Εκλογικές σκέψεις

Παραμονές εκλογών λοιπόν πάλι!

Παραδοσιακά, προκαλείται κανείς να γράψει και να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του , αλλά και τις σκέψεις του και αλήθεια είναι σπάνιο αλλά ταυτόχρονα πολύ αληθινό , να μην έχει κανείς όρεξη ούτε γιαυτό το μικρό καθήκον.

Το καθήκον αυτό θέλω να σημειώσω , είναι μια ελάχιστη συμβολή –ωδή θα την ονόμαζα, σε εκείνους που έταξαν την ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες.

Είναι που ο δημόσιος λόγος σήμερα , σε αυτές τις πολύ- πολύ δύσκολες συγκυρίες για τον τόπο μας , αποτελεί υποχρέωση και παρακαταθήκη!

Ο δημόσιος λόγος ,που είναι γραφτός , μένει και συγκρίνεται μελλοντικά, αφήνει διαχρονικά το αληθινό του αποτύπωμα.

Είναι αυτό που απαιτείται και επι τέλους επίμονα πρέπει να απαιτήσει ο ελληνικός λαός για να σταματήσει αυτή η ατέλειωτη βιομηχανία λέξεων , συνεντεύξεων , ψεύτικων υποσχέσεων , ψεύτικων αντεκδικήσεων που έχουνε φέρει την πολιτική ζωή , πιο κάτω –ίσως – και από την απέραντη κρίση της ελληνικής κοινωνίας.

Και για να έλθει κανείς στο προκείμενο.

Ο κάθε ένας πολίτης, νομίζω πως εύκολα μπορεί να κρίνει και να συγκρίνει το πολιτικό πρόγραμμα του κάθε κόμματος, διαχρονικά, τις αλλαγές του, τις διαχρονικές εναρμονίσεις του στις εναλλασόμενες νέες συνθήκες , τις πιθανές οβιδιακές μεταμορφώσεις του , ανάλογα με την περίσταση , αλλά και τον πολιτικό λόγο του εκάστοτε υπεύθυνου εκπροσώπου του κάθε κόμματος.

Ευτυχώς έχουμε ακούσει και διαβάσει τόσα πολλά, έχουμε υποστεί σαν λαός τόσα πολλά στο πετσί μας , ειδικά τα τελευταία πέντε μνημονιακά χρόνια , που νομίζω , ότι ο μέσος ψηφοφόρος μπορεί να καταλάβει η μάλλον με σιγουριά έχει πια καταλάβει , έστω και βιωματικά τι συμβαίνει σήμερα !

-Δυστυχώς μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου που έφερε – ενορχήστρωσε και εκτέλεσε η δήθεν αριστερά των ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ σε αγαστή συνεργασία και συνέργεια με το μνημονιακό παλιό τόξο της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και το νεόκοπο απεχθές μνημονιακό ΠΟΤΑΜΙ, τα πράγματα , έχουνε γίνει πιο απλά για τον σημερινό φηφοφόρο.

Τουλάχιστον, δεν πρέπει να υπάρξει πολίτης που να μπορεί να πεί, δεν ήξερα, παραπλανήθηκα κ.λ.π.

Με αυτή την έννοια, εγκαλείται στις 20 του Σεπτέβμβη , ο πολίτης και θα είναι απόλυτα συνυπεύθυνος, για ότι προκύψει.

Είναι δυστυχώς και αυτό ένα δίλλημα, αλλά νομίζω πολύ λάιτ σε σχέση με τα τρομοκρατικά , εκβιαστικά και δολοφονικά διλλήματα που σε αγαστή συγχορδία από κοινού εκπέμπουν , τα ΜΜΕ,οι δημοσκόποι , το εγχώριο κατεστημένο , τα νέα πολιτικά και οικονομικά τζάκια και φυσικά ο ξένος παράγοντας.

-Δυστυχώς από το λεγόμενο ντιμπέιτ της περασμένης Τετάρτης, φάνηκε ότι πολλές φορές παίζουνε τον ρόλο του κατεστημένου καλύτερα, οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, από ότι οι ίδιοι οι επρόσωποι των κομμάτων που ψευτοδιαγωνίζονται για καλύτερο πρασσάρισμα , στην σειρά επιτυχίας της Κυριακής των εκλογών.

Προετοιμάζουνε μάλιστα , ανάλογα με το πλασσάρισμα , να φθιάξουνε και την καλύτερη συνταγή διακυβέρνησης, θέλοντας υποχρεωτικές συνεργασίες κατ επιταγήν άλλων κέντρων,με το μπόνους όμως των 50 εδρών απόλυτα χρειαζούμενο, με κοκκορομαχίες και ύβρεις , μέσα σε ένα πανθομολογούμενο εμφυλιοπολεμικό κλίμα.

Ευτυχώς, μέσα από το μεγάλο κακό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπήρξε και ένα καλό.Απλοποιήθηκαν τα πράγματα για τον φηφοφόρο της ερχόμενης Κυριακής.

Φάνηκε ξεκάθαρα πλέον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ήτανε ,αλλά και μετά την διάσπαση του έτι περισσότερο είναι πια ,ένα μνημονιακό συντηρητικό,άκριτα φιλοευρωπαικό κόμμα, χωρίς λαική βάση , χωρίς νεολαία , χωρίς οργάνωση , με το πρόγραμμα του πια να καταρτίζεται αποκλειστικά από την ηγετική ομάδα και τους ευρωπαίους προστάτες της.

Κατάφερε μάλιστα , δεν ξέρω αν ήτανε έτσι υπολογισμένο , η προέκυψε στην πορεία, να εξαγνίσει την Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ, να τα περάσει από την κολυμβήθρα του ΣΙΛΩΑΜ έτσι που ενώ τον περασμένο Γενάρη ζούσανε την μεγαλύτερη απαξίωση , από την μεταπολίτευση και εδόθεν, σήμερα να τα έχει νεκραναστήσει.

Σήμερα μάλιστα ζητούνε με περίσσιο θράσος εντολή εξουσίας , αφού έβαλαν πλάτη να περάσει το επονείδιστο τρίτο μνημόνιο. Και όλοι τους μαζί να ζητούνε να ψηφιστούνε από τον Ελληνικό λαό για να το εφαρμόσουνε το μνημόνιο αυτό καλύτερα στις πονεμένες πλάτες του!

Το θράσος δεν έχει όρια νομίζω.

-Η πολιτικά νεόκοπη πλατφόρμα της ΛΑΕ, θα μπορούσε να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ 2, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικούσε τις εκλογές το Γενάρη.

Αυτό δείχνη η πρώτη αυτηρή ματιά, αφού ο πολίτης σήμερα έχει την εφτάμηνη εμπειρία από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αφού τους έξη μήνες συγκυβερνούσανε!

-Θα μπορούσε να ρίξει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ,για να αποφύγουμε το επαχθέστερο τρίτο αριστερό μνημόνιο.

-Θα μπορούσε να ζητήσει η περίφημη αρχική συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου , να περάσει από την Βουλή!

-Θα μπορούσε να ζητήσει να πάει στην Βουλή για συζήτηση και ψήφιση η πρόταση περι κατάργησης των Μνημονίων με ένα άρθρο ,που έφερε τον Φεφρουάριο στη Βουλή το ΚΚΕ.

-Θα μπορούσε… θα μπορούσε…

-Θα μπορούσε, ίσως , μελλοντικά να συμβάλλει στην δημιουργία ενός Παλαικού μετώπου πάλης, στην δημιουργία ενός τρίτου πόλου εξουσία

Τώρα , τι να πιστέψει ο λαός ; Το αφήνουμε στην κρίση του.

-Το ΚΚΕ , είναι αλήθεια , ότι απευθύνει ένα διαφορετικό πολιτικό λόγο, με σοβαρότητα και τεκμηρίωση .

Είναι πάντα αξιόπιστο.

Οι αναλύσεις που κάνει συχνά και έχουνε σχέση έχουνε σχέση με την στρατηγική του, είναι σωστές και τεκμηριωμένες.

Θεωρώ βέβαια , ότι έχει σοβαρό έλλειμα τακτικής και επικοινωνίας,υπάρχει κοινός τόπος τακτικής και στρατηγικής ,χωρίς να μπορεί να διαχωρίσει την εκάστοτε βασική αντίθεση από την κύρια αντίθεση.

Οι θέσεις του , ως προς το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, επαληθεύτηκαν πλήρως .

Επαληθεύτηκε πλήρως ,γιατί δεν ήθελε συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα που τότε όλοι εμείς οι παλιοί αριστεροί , που θέλαμε ΕΝΟΤΗΤΑ , το λοιδορούσαμε!

Και το ερώτημα , βέβαια , παραμένει. πώς θα αντιμετωπισθεί αυτή η βίαιη, επίθεση του Κεφαλαίου , των ανώτερων στρωμάτων της αστικής τάξης της Ελλάδας , της ολιγαρχίας της αρπαχτής και της διαπλοκής , ενάντια στον εργαζόμενο πολίτη και που ο άμοιρος αυτός πολίτης θα βρεί το απαραίτητο πολιτικό αποκούμπι για να αντισταθεί , έστω και στοιχειωδώς!

Η επίθεση όλων των παραπάνω αρπακτικών , στηρίζεται ισχυρά , στην βοήθεια και στην ενσωμάτωση των δομών του ΝΑΤΟ της Ε.Ε και της Αμερικανοκρατίας;

-Βέβαια ο ελληνικός λαός ,έδοσε μια πρώτη απάντηση , με το περήφανο ΟΧΙ , στο δημοψήφισμα του Ιούλη , με αυτό το ανεπανάληπτο ποσοστό του 62,2%.

Δεν επηρεάστηκε ο πολίτης , από τα διλλήματα που του τέθηκαν, τις έξωθεν και έσωθεν παρεμβάσεις , ακόμη και από τις παραινέσεις του προέδρου της Δημοκρατίας και εκλεκτού του ΣΥΡΙΖΑ , γνωστού στυλοβάτη του Ευρωπαικού μονοδρόμου.

Είμαι απολύτως σίγουρος ότι πάλι ο Ελληνας πολίτης , θα λύσει τον γόρδιο δεσμό και θα βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του!

Και ξέρετε γιατί;

Γιατί νοιώθει στο πετσί του την κρίση , μαζί και την κοροιδία!

Θα δόσει φήψους και ευκαιρίες σε δυνάμεις καινούργιες , υγιείς , αληθινές, που του δίνουνε το χέρι για να αλληλουποστηριχθούνε.

Εμπρός λοιπόν, η 21 Σεπτεμβρίου , να είναι η μέρα που θα συντριβεί το παλιό, που θα εγκυμονήσει το καινούργιο , να είναι η αρχή ,για το ισχυρό δυνάμωμα των παραπάνω υγιών πολιτικών δυνάμεων και κινημάτων, για να μπούνε τα θεμέλια της δημιουργίας του ισχυρού Παλαικού Απελευθερωτικού Μετώπου , που στο πέρασμα του θα συντρίψει -σαν τσουνάμι -ντόπιους και ξένους προστάτες που έχουνε κάτσει χρόνια τώρα στο σβέρκο μας.

Μπορουμε!

Δημήτρης Καλογεράκης

Τοπογράφος Μηχανικός

"google ad"