Η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ στα μέσα Οκτωβρίου φαίνεται ότι ήταν καταληκτική ως προς τα σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης σχετικά με την Κρήτη. Για πρώτη φορά από τότε που οι μεγάλες δυνάμεις και κυρίως η Βρετανία επέβαλλαν καθεστώς «ανεξάρτητης πολιτείας» στην Κρήτη (1896 – 1913) τίθεται θέμα ανοιχτά για το καθεστώς κυριαρχίας που διέπει το ηρωικό νησί. Οι Κρήτες πατριώτες πρέπει να επαγρυπνούν όσο ποτέ άλλοτε.
Η επιβολή της «ανεξάρτητης πολιτείας» στην Κρήτη προτάθηκε πρωτίστως από τη Βρετανία ως μεταβατική μορφή προκειμένου να μετεξελιχθεί το νησί σε προτεκτοράτο της Αλβιώνος. Με ανάλογο καθεστώς σαν αυτό της Κύπρου εκείνο τον καιρό. Θυμίζουμε ότι η Βρετανία προσάρτησε την Κύπρο ως προτεκτοράτο το 1878 υπό τυπική Οθωμανική επικυριαρχία. Κάτι που ίσχυε έως το 1914, οπότε η Βρετανία προσαρτά ολοκληρωτικά την Κύπρο ως αποικία.
Γιατί ήθελε την Κρήτη η Βρετανία; Πρώτα και κύρια για την Σούδα. O αξιωματικός του ελληνικού πολεμικού ναυτικού Περικλής Αργυρόπουλος έγραφε το 1905 στο βιβλίο του «Η Θέσις της Ελλάδος Απέναντι των Δυνάμεων» σχετικά με την επιδίωξη της Αλβιώνος να προσαρτήσει την Κρήτη: «Ευεξήγητος άλλως τε ο έρως της ναυτικής Αλβιώνος δια την Κρήτην, και ιδίως, δια τον ωραίον της Σούδας λιμένα, όστις κατακτώμενος θέλει συμπληρώσει το κομβολόγιον των εν τη Μεσογείω ναυτικών αυτής σταθμών των οδηγούντων εις τας Ινδίας και επιβλεπόντων την Αίγυπτον, Τουρκίαν και Ελλάδα».
Ενώ η Αγγλική «Δεκαπενθήμερος Επιθεώρησις» στο τεύχος της 15ης Σεπτεμβρίου 1905 αναφέρει χαρακτηριστικά για τις επιδιώξεις της Βρετανίας στην Κρήτη: «Το συμπέρασμα είναι, ότι οι βλέψεις της Αγγλίας επί της Σούδας εμποδίζουν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε ότι η Σούδα είναι χαμένη για την Ελλάδα. Πράγμα που συνεπάγεται την απώλεια της ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Διότι όποιος κατέχει τη Σούδα κατέχει και την Κρήτη, κατέχει και την Ελλάδα.»
Η Βρετανία τότε δεν στάθμισε καλά τον αστάθμητο παράγοντα: τον Κρητικό λαό. Ενδιαφερόταν μόνο να εξαγοράσει τις μεγάλες φάρες της Κρήτης προκειμένου να σχηματίσουν Αγγλικό κόμμα στο νησί για να αιτηθούν Αγγλική προστασία. Πίστευε πώς αρκούσε να ελέγχει τις κεφαλές, τους προύχοντες του νησιού – όπως έκανε στην Κύπρο – για να πειθαρχήσει και τον λαό της Κρήτης.
Κι έτσι παρά το γεγονός ότι όντως κατόρθωσε να εξαγοράσει πολλές από τις μεγάλες οικογένειες, τις φάρες της Κρήτης, δεν κατόρθωσε να σιγάσει τον πόθο των Κρητών, του απλού λαού για Ένωση με την Ελλάδα. Να γιατί δεν κατόρθωσε στην Κρήτη, αυτό που πέτυχε στην Κύπρο.
Οι βλέψεις της Βρετανίας για τον έλεγχο της γεωστρατηγικής θέσης της Κρήτης συνεχίστηκαν έως και στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Να γιατί με το πού ήχησαν τα κανόνια στα βουνά της Ηπείρου στις 28 Οκτωβρίου 1940, οι Βρετανοί το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να θέσουν υπό στρατιωτική κατοχή την Κρήτη. Με την αμέριστη βοήθεια από τις φάρες εκείνες που είχαν εξαγοραστεί με «βρετανικόν χρυσίον» ήδη από το 1878. Έτσι κι έσπαγε το πόδι της η άμοιρη τύχη μας και οι Βρετανοί κατόρθωναν να κρατήσουν υπό την κυριαρχία τους την Κρήτη, πολύ αμφιβάλω αν μετά το τέλος του πολέμου θα την βλέπαμε να ενώνεται ξανά με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Αυτό που δεν κατάφεραν οι αποικιοκράτες Βρετανοί, το επιδιώκουν σήμερα οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Να μετατρέψουν την Κρήτη σε «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» για επιθετικές ενέργειες ακόμη και με στρατηγικού τύπου βομβαρδισμούς. Ήδη το Ισραήλ στήνει δυο στρατιωτικές βάσεις στο νησί, ενώ οι ΗΠΑ εξασφάλισαν όχι μόνο τον απόλυτο έλεγχο της περιοχής και του όρμου της Σούδας – κάτι που αρνιόντουσαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης – αλλά και τη διακομματική συναίνεση προκειμένου να προχωρήσουν στη δημιουργία νέων στρατιωτικών εγκαταστάσεων κάπου στα Νότια του νησιού.
Οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί καλοβλέπουν την περιοχή της Μεσσαράς Ηρακλείου, όπου υπάρχει ήδη έτοιμο αεροδρόμιο, αυτό του Τυμπακίου. Πρόκειται για ένα ευρύτατο δίκτυο στρατιωτικών εγκαταστάσεων ουσιαστικά σε όλο το νησί. Με δυνατότητα όχι μόνο ναυτικών διευκολύνσεων, αλλά και εγκατάστασης ολόκληρων μονάδων του στρατού των ΗΠΑ, αλλά και του Ισραήλ. Κυρίως ειδικών δυνάμεων άμεσης επέμβασης.
Επίσης το νησί θα διαθέτει πυρηνικά όπλα ικανά να πλήξουν από τη Ρωσία μέχρι το Ιράκ, αλλά και σχεδόν ολόκληρη την βόρεια Αφρική. Επίσης προβλέπεται η εγκατάσταση μοίρας στρατηγικών βομβαρδιστικών με διηπειρωτική ακτίνα δράσης.
Με τον τρόπο αυτό η Κρήτη αποκτά ανάλογη στρατηγική σημασία για τις ΗΠΑ με εκείνη της βάσης στην ατόλη Ντιέγκο Γκαρσία στο αρχιπέλαγος Τσάγκος στον Ινδικό Ωκεανό. Ίσως και μεγαλύτερη, αν σκεφτεί κανείς ότι με την Κρήτη τόσο οι ΗΠΑ, όσο και το Ισραήλ αποκτούν τέτοιες δυνατότητες άμεσης επέμβασης σ’ ολόκληρη την Ανατολική λεκάνη της Μεσογείου έως τη Μαύρη Θάλασσα, που ποτέ δεν είχαν. Ούτε καν την εποχή του ψυχρού πολέμου με την άλλοτε Σοβιετική Ένωση και τον υπαρκτό σοσιαλισμό.
Και μάλιστα σε απόσταση ασφαλείας από κάθε τωρινό ή μελλοντικά πιθανό μέτωπο εχθροπραξιών. Μακριά επίσης από το βεληνεκές των Ρωσικών όπλων. Ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που δεν διαθέτει η Κύπρος.
Φυσικά, η Κρήτη θα τεθεί υπό καθεστώς μορατόριουμ κυριαρχίας, δηλαδή θα μετατραπεί σε γκρίζα ζώνη για την Ελλάδα. Ενώ παράλληλα η Κρήτη θα μετατραπεί σε HUB ενεργειακών οδών από ανατολή προς Ευρώπη, υπό τον άμεσο στρατιωτικό έλεγχο των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Ήδη τον περασμένο Ιούνιο η ελληνική κυβέρνηση έδωσε άδεια στην κοινοπραξία Total, ExxonMobil και Hellenic Petroleum για την εξερεύνηση και άντληση πετρελαίου και φυσικού αερίου σε περιοχές ανοιχτά της Κρήτης.
Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ επιθυμούν να μετατρέψουν το νησί σε βάση διευκόλυνσης στην προσπάθειά τους να μετατραπούν σε έναν από τους κύριους εξαγωγείς παγκόσμια LNG (Liquified Natural Gas) από σχιστολιθικές γεωτρήσεις. Η Κρήτη προσφέρεται όχι μόνο για την εκμετάλλευση των όποιων αποθεμάτων της σε φυσικό αέριο με τη μέθοδο της σχιστολιθικής γεώτρησης με απρόβλεπτες σε έκταση περιβαλλοντικές συνέπειες. Αλλά και για τη δημιουργία εκτεταμένων εγκαταστάσεων διαμετακόμισης LNG από το Τέξας, τη Λουϊζιάνα, το Μεξικό, κ.ά. προκειμένου οι ΗΠΑ να γίνουν οι κύριοι προμηθευτές φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή. Ανταγωνιζόμενες τη Ρωσία, το Ιράν, ακόμη και τα Αραβικά κράτη.
Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν αρκεί η εξαγορά των κυβερνώντων κομμάτων για να επιβάλλουν ένα τέτοιο καθεστώς στην Κρήτη. Χρειάζεται να ευνουχίσουν και τους Κρητικούς.
Πώς θα τα καταφέρουν; Πολύ απλά. Πρώτα-πρώτα εξαγοράζοντας τις μεγάλες οικογένειες της Κρήτης. Τις ίδιες οικογένειες που παλιά εξαγόραζε η Βρετανία. Τις ίδιες οικογένειες που στάθηκαν – με το αζημίωτο – στο πλευρό του ναζί κατακτητή. Τις ίδιες οικογένειες που βγάζουν χρόνια τώρα βουλευτές, υπουργούς και ενίοτε πρωθυπουργούς.
Και η εξαγορά των οικογενειών αυτών, με όλους τους σύντεκνούς τους στον κόσμο και τον υπόκοσμο της Κρήτης, είναι ότι πιο εύκολο. Πολύ πιο εύκολο απ’ ότι φαντάζεται κανείς, αν σκεφτεί κανείς ότι ο μηχανισμός του βαθέως-βαθέως ΠΑΣΟΚ (τώρα Δημοκρατική Συμπαράταξη), παραμένει σχεδόν ανέγγιχτος στο νησί. Σύμβολό του; Η Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα, που θα έπρεπε να είχε τεθεί υπό εκκαθάριση εδώ και χρόνια, αλλά για κάποιον περίεργο και τερατώδη λόγο δεν την ακουμπά κανείς.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (πρώην ΠΑΣΟΚ) διεκδικεί να παίξει το ρόλο του πάλαι ποτέ Αγγλικού κόμματος, που πάσχιζε να στήσει η Βρετανία στην Κρήτη από το 1878. Να γιατί η τόσο ιδιαίτερη σχέση της με την Κρήτη και τα κυκλώματα των κύριων μέσων ενημέρωσης του νησιού. Εκεί που πριν κανά δυο χρόνια τα συγκεκριμένα περιφερειακά ΜΜΕ – τα οποία επαξίως επιλέχθηκαν να εκπροσωπηθούν από δημοσιογράφους στο debate των δελφίνων της Δ.Π. στην ΕΡΤ – φυτοζωούσαν, ξαφνικά βρέθηκαν να κάνουν επενδύσεις εξοπλισμού και υποδομών αξίας εκατομμυρίων. Τυχαίο; Κάθε άλλο.
Το πολιτικό και κομματικό σύστημα που χρειάζονται οι ΗΠΑ και το Ισραήλ για να επιβάλλουν στην Κρήτη καθεστώς ανάλογο μ’ εκείνο του Ντιέγκο Γκαρσία, είναι απολύτως έτοιμο. Το μόνο που μένει είναι να δούμε πώς θα αντιδράσει ο λαός της Κρήτης. Θα αποδεχθεί τη μοίρα του, θα χάσει το νησί του, θα δεχθεί ότι δεν δέχθηκαν ποτέ οι πρόγονοί του, ή θα φέρει την ανατροπή;
