Αναλυτικά:
1. Η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται για μια ενιαία συμφωνία που θα περιλαμβάνει ενιαία προαπαιτούμενα [conditionality] και έχει καταθέσει την πρότασή της που συμπυκνώνεται σε:
** Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως φέτος και το 2016, ώστε να διασπαστεί ο μηχανισμός αναπαραγωγής της λιτότητας.
** Καμιά νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, σε μέτρα δηλαδή που θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα και θα ξαναφέρουν την οικονομία στο σπιράλ της ύφεσης.
** Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους.
** Ισχυρό πρόγραμμα επενδύσεων [αναπτυξιακό πακέτο].
2. Η κυβέρνηση, μετά τις επαφές με Μέρκελ, Ολάντ, Γιουνκέρ και άλλους ευρωπαίους αξιωματούχους, είναι έτοιμη, όπως έχει συμφωνηθεί, να εντατικοποιήσει τις διαβουλεύσεις, προκειμένου να ολοκληρωθεί σύντομα η συμφωνία. Γι’ αυτό τον λόγο θα συνεχίσει να εργάζεται πάνω στα εναπομείναντα θέματα, όπως το δημοσιονομικό και η βιωσιμότητα του χρέους.
3. Η ελληνική πλευρά έχει κατ’ επανάληψη δηλώσει ότι οι διαπραγματεύσεις στα τεχνικά κλιμάκια και στο Brussels Group έχουν ολοκληρωθεί και ότι «η διαπραγμάτευση συνεχίζεται σε πολιτικό πλέον επίπεδο» [Γ. Σακελλαρίδης, 08.06.2015]. Το ίδιο το ΔΝΤ, όπως δήλωσε και ο εκπρόσωπός του κ. Τζέρι Ράις, αναγνώρισε ότι πράγματι η συζήτηση στις Βρυξέλλες διεξάγεται σε πολιτικό επίπεδο, στο οποίο δεν θέλει να εμπλακεί –«δεν είμαστε πολιτικός θεσμός, είμαστε τεχνικός θεσμός», ήταν η ακριβής φράση του. Φράση που δείχνει και μια εσωτερική διαφωνία μεταξύ των θεσμών και πίεση του ΔΝΤ προς τους εταίρους του [Κομισιόν και ΕΚΤ] να επανέλθουν στο «σωστό δρόμο» της τεχνικής διαπραγμάτευσης. Ήδη ο Ζ. Κλ. Γιούνκερ πήρε το σήμα δηλώνοντας [France Culture, 12.06.15] ότι «οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν ξανά, πρώτα σε τεχνικό επίπεδο και μετά σε πολιτικό»προκειμένου να «ηρεμήσει» το ΔΝΤ. Πρόσθεσε, βέβαια, για να συνεχιστεί η πίεση προς την ελληνική πλευρά ότι «μια συμφωνία είναι απαραίτητη τις επόμενες ημέρες. Η μπάλα είναι στο ελληνικό γήπεδο».
4. Η μη συμμετοχή, λοιπόν, του ΔΝΤ στην πολιτική διαπραγμάτευση δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από πίεση προς όλους -Κομισιόν, ΕΚΤ και Ελλάδα. Όπως, μάλιστα, διευκρίνισε και ο κ. Τζέρι Ράις «το ΔΝΤ ποτέ δεν φεύγει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων» και αν χρειαστεί θα επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις. Ίσως το ΔΝΤ να πιστεύει ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να εισέπραττε τα χρήματα που έχει δώσει έως σήμερα και να έφευγε από το πρόγραμμα της Ελλάδας. Πιέζει, λοιπόν, προς όλες τις κατευθύνσεις -κυρίως προς το Βερολίνο- με στόχο να εφαρμοστούν σκληρές πολιτικές στην Ελλάδα προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματά του.
5. Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, κ. Ράις αναφέρθηκε και στο ύψος των συντάξεων στη χώρα μας. Τα στοιχεία, όμως, δεν τον επιβεβαιώνουν. Η μέση σύνταξη στην Ελλάδα, ανά κατηγορία σύνταξης, είναι για την κύρια 664,69 ευρώ και για την επικουρική 168,40 ευρώ. Το 44,8%, μάλιστα, των συνταξιούχων [1.189.396 από τους 2.654.784 συνολικά] παίρνουν μηνιαία σύνταξη κάτω από το σταθερό όριο της σχετικής φτώχειας, που είναι 665 ευρώ. Να σημειωθεί, πάντως, ότι ο μέσος όρος των μηνιαίων συντάξεων σε Ελλάδα και Γερμανία είναι περίπου ο ίδιος.
6. Στην Ελλάδα για την κάλυψη του ελλείμματος των συντάξεων ο κρατικός προϋπολογισμός δίνει 9% του ΑΕΠ [ο κ. Τζέρι Ράις είπε το 10%] ενώ στην Γερμανία το 3% του ΑΕΠ. Η διαφορά, όμως, είναι μόλις 1,5 ποσοστιαία μονάδα καθώς από το 9% του ΑΕΠ το 4,55% αποτελεί μέρος της τριμερούς χρηματοδότησης και μόνο το υπόλοιπο 4,45% αποτελεί κρατική επιχορήγηση για την κάλυψη των ελλειμμάτων του συνταξιοδοτικού συστήματος [στοιχεία από Ageing Report 2012].
7. Ο μέσος όρος συνταξιοδότησης στην Ελλάδα για τους άνδρες είναι 63 ετών και για τις γυναίκες 59. Στην Γερμανία είναι ο ίδιος για τους άνδρες [63ο έτος] και για τις γυναίκες το 62ο έτος [στοιχεία OECD, Pension at Glance 2011]. Ο κ. Τζέρι Ράις είχε ισχυριστεί ότι ο μέσος όρος συνταξιοδότησης στην Γερμανία είναι έξι χρόνια μεγαλύτερος από την Ελλάδα…