Το ψάρι στη συνέχεια άρχισε να κολυμπά προς τα βαθιά με πολύ ένταση, σέρνοντάς με κυριολεκτικά με μεγάλη δύναμη. Δεν υπήρχε νόημα να τραβήξω προς την αντίθετη κατεύθυνση για να το κουράσω. Το ψάρι ήταν πολύ δυνατό και ήμουν πολύ προσεκτικός ώστε να μην παγιδευτώ στο σχοινί.
Ενστικτωδώς, κατάφερα να αλλάξω την πορεία του ψαριού τραβώντας σε συνεχή γωνία 90 μοιρών, μέχρι που αργά-αργά η κατεύθυνσή του ήταν προς την ακτή.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως ως αεροβόλο, η πετονιά δεν κλιπάρεται στην ουρά της βέργας αλλά είναι κλιπαρισμένη σε ένα πλαστικό οδηγό που μεταφέρεται ελεύθερα στην βέργα με αποτέλεσμα κατά την κίνησή μου κάθετα στην πορεία του ψαριού (και αντίθετα από την πλευρά που χτυπήθηκε) να μετατοπιστεί περίπου στο μέσο της βέργας, ακριβώς πάνω στο ψάρι.
Αυτό μου έδωσε και την δυνατότητα να επηρεάσω την κατεύθυνση του ψαριού πιο εύκολα αφού είχα μοχλό πολύ κοντά στο κέντρο βάρους του ψαριού.Το ψάρι πλέον κολυμπούσε προς την ακτή και εγώ αργά μάζευα τα μέτρα που μου είχε πάρει. Η απόστασή μας γίνονταν όλο και μικρότερη.
ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ
Καθώς πλησιάζαμε την παραλία, η οικογένειά μου, που παρακολουθούσε από την ακτή, είδε τη μεγάλη ράχη να βγαίνει από τη θάλασσα και την ουρά να ταράζει την επιφάνεια. Νόμιζαν ότι ένας καρχαρίας με ακολουθούσε! Σαράντα λεπτά μετά την βολή, φτάσαμε επιτέλους στην παραλία. Έχοντας το ψάρι πλέον πολύ κουρασμένο και ίσα που κολυμπούσε, προσπάθησα να αρπάξω την ουρά, αλλά το χέρι μου μπόρεσε να πιάσει κάτι λιγότερο από το μισό της περιφέρειάς της.
Τότε μόνο συνειδητοποίησα το πραγματικό μέγεθος του ψαριού. Βγαίνοντας στη στεριά, κατάφερα να δέσω την ουρά και να την τραβήξω έξω από το νερό, όπου ένας ντόπιος με βοήθησε να το ανεβάσουμε στο φορτηγό του. Το μεταφέραμε στο λιμάνι του νησιού, για να μπορέσουμε να το ζυγίσουμε και να το καθαρίσουμε.
Η εύρεση της ζυγαριάς όμως, ήταν μια αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα πρόκληση αναγκάζοντας μας να τριγυρίζουμε για ώρα σε όλο το νησί. Επομένως αφαίρεσα τα εντόσθια του ψαριού προτού βρεθεί η ζυγαριά. Εντέλει, το ψάρι ζυγίστηκε αργότερα 57 κιλά (καθαρισμένο)!
ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Στο σύνολο της, η εκδρομή στη Γαύδο με την οικογένειά μου ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, κατάφερα να δοκιμάσω το νέο μου όπλο και να πιάσω με την πρώτη του βολή, ένα μεγάλο μαγιάτικο με βάρος πάνω από 60 κιλά.
Τις υπόλοιπες μέρες απολαύσαμε πολλά γεύματα από το ψάρι με ντόπιους και ήμουν ευγνώμων για την ευκαιρία να περάσω ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά μου και να εξερευνήσω το όμορφο νησί της Γαύδου σε αυτήν την περίοδο όπου οι επισκέπτες είναι λιγοστοί.
Όλα αυτά συνέβησαν μια μέρα πριν από τα 37α γενέθλιά μου!
Ευχαριστώ τη θάλασσα για αυτό το αξέχαστο δώρο!