Επικίνδυνο το κίνημα ενάντια στις μάσκες στα σχολεία, ανεδαφική και ανεφάρμοστη και η απόφαση της κυβέρνησης για μάσκες μέχρι και στα νηπιαγωγεία

Στην εποχή της πανδημίας του κορωνοϊού προκύπτουν ζητήματα που δε θα μπορούσαν να προκύψουν οποιαδήποτε άλλη περίοδο.

Ας πούμε, ποιος θα περίμενε ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί κίνημα ενάντια στο να φοράνε οι άνθρωποι μάσκες; Και όμως πλέον υπάρχει. Και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Ο αγώνας ενάντια στις μάσκες ξεκίνησε – όπως συμβαίνει στη μοντέρνα εποχή μας – από ένα post που έγινε viral. Ξεκίνησε από κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής. Όμως διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο όταν μεταφράστηκε στα αγγλικά από μία ιστοσελίδα από τη Νιγηρία.

Το κείμενο μοιράστηκε πάνω από 55.000 φορές, μόνο από τη σελίδα στο facebook.

Σύμφωνα με το άρθρο, η αναπνοή μέσω μασκών οδηγεί στην λήψη μεγάλων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα που κάνει τους ανθρώπους να ζαλίζονται και μειώνει το οξυγόνο στο σώμα των ανθρώπων.

Από εκεί διακινήθηκε μετά σε πολλά άλλα πρακτορεία, στα Αγγλικά, στα Γερμανικά, στα Σέρβικα, στα Ελληνικά.

Για να φτάσουμε σήμερα στη δημιουργία της ομάδας «Κανένα παιδί με μάσκα στο σχολείο»,

Το group δημιουργήθηκε την Τρίτη, λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση για το άνοιγμα των σχολείων στις 7 Σεπτεμβρίου, με καθολική συμμετοχή των μαθητών και υποχρεωτική τη χρήση μάσκας.

Στη σελίδα βλέπουμε μία εικόνα ενός μαθητής που φορά μάσκα που γράφει “I can’t breathe”, τα λόγια δηλαδή που έλεγε ο George Floyd λίγο πριν πεθάνει κάτω από τα γόνατα αστυνομικών που πίεζαν τον λαιμό του. Μέσω της ταύτισης υποδηλώνεται τόσο ο κίνδυνος του θανάτου από ασφυξία, αλλά ταυτοχρονα γίνεται μία ταύτιση της αστυνομικής βίας που οδήγησε στον θάνατο τον George Floyd με την βία μιας εξουσίας που επιβάλλεται δίχως την συναίνεσή τους ενάντια στους μαθητές.

Προφανώς και η ταύτιση με τον θάνατο της μάσκας που προστατεύει από τους ιούς είναι μία επικίνδυνη και αντιεπιστημονική ταύτιση. Όμως μέσα στο παράλογο του κινήματος φανερώνεται και το παράλογο της απόφασης της κυβέρνησης για επιβολή του μέτρου της μάσκας σε όλα τα παιδιά, μέχρι και στο νηπιαγωγείο.

Το ερώτημα είναι, πώς θα εφαρμοστεί ένα τέτοιο μέτρο σε τάξεις με 25 μαθητές, πώς θα διασφαλίζει ο νηπιαγωγός, ο δάσκαλος ή ο καθηγητής ότι οι μάσκες θα φορούνται;

Πώς ο νηπιαγωγός διασφαλίζει ότι τα νήπια θα τηρούν το μέτρο;

Πρακτικά, με ποιο τρόπο θα διασφαλίζεται η σωστή χρήση της μάσκας για τόσες πολλές ώρες που βρίσκονται οι μαθητές στα σχολεία; Ακόμα και για τους μαθητές λυκείου, με ποιο τρόπο θα επιβληθεί το μέτρο;

Αλλά ακόμα και αν διασφαλιστεί η σωστή χρήση – η κακή χρήση μπορεί να ευνοεί τη διάδοση του ιού – ποιος θα αναλάβει το σημαντικό κόστος των μασκών;